จบ อินางน้องชื่อ "พาขวัญ" (3P) //มี Ebook ใน Meb
7
ตอน
236
เข้าชม
1
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
2
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
"บักเเฒ่าหนึ่ง!บักเฒ่าสอง!"

 

 !!!!!คำเตือน!!!!!! 

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหา สองรุมหนึ่ง!! ใครไม่ชอบแนวนี้กดผ่านเลยจ้า 

แต่รับรองว่า กัดกันสะบัดเลยจ้า!!!! 

****************** 

* 

* 

* 

  

  

“อย่ากัดตี้ล่ะ!” 

เสียงหวานของพาขวัญร้องประท้วงขึ้นมา เมื่อแขนของเธอทั้งสองข้างนั้นถูกมือใหญ่และหนาของสองสัตว์ร้ายนั้นเกาะกุม 

“หนูน่ากินนี่ค่ะ ขอพี่กัดหนูหน่อยนะ” 

เสียงของสองสัตว์ร้ายพูดออกมาอย่างไม่อายปากก่อนจะพากันสลับกันดูดและขบกัดไปทั่วทั่งกายบาง 

* 

* 

* 

  

“โอ้ย!!บักเฒ่าสองคนนี้แหมะหนักโว้ย!!”  

* 

* 

* 

* 

“ผุ้ใด่เอาเหล้าขาวให้สองบักเฒ่านี้กิน!”  

***************************** 

 

ฝากกดติดตามด้วยนะคะ 

 

 ******************** 

 

 

  

********************** 

  

 

 

พาขวัญ สุดคะนึงฮัก – นางเอก อายุ 25 

เป็นลูกสาวหัวฝีหัวหนอง..เอ้ย!! หัวแก้วหัวแหวนของพ่อผู้ใหญ่นิลกับแม่โฉม  

“ฮ้วย! หย่างให้มันเถิกทางเน้ตี้ล่ะ อย่าเฒ่าแล้วเป็นภาระคนอื่นแหม้!”  

เสียงของสาวน้อยตัวบางบ่นอุบขึ้นมาเป็นภาษาถิ่นบ้านของเธอ เมื่อตัวของเธอนั้นต้องมาหิ้วปีกซ้ายของแฝดคนพี่อย่างสิงหราช ขณะที่แฝดคนน้องอย่างพยัคฆ์นั้นกำลังเดินหัวโยกตามหลังมา แต่มือใหญ่ของพยัคฆ์นั้นจับชายเสื้อของเธอเอาไว้ราวกับเด็กตัวเล็ก แต่ในความเป็นจริงแล้วทั้งสองนั้นตัวโตยิ่งกว่าควายเสียอีก 

  

 

*********************************************** 

 

สิงหราช อนาคินเดชานนทกูล (แฝดพี่) / คุณสิงห์ บักเฒ่า 1 อายุ 36  

“ที่ตรงนี้สวยจริงๆ”  

ร่างสูงในชุดสูทสีเทาที่ตอนนี้นั้นเจ้าตัวกำลังยืนพิงกับตัวรถหรูราคาหลักสิบกว่าล้านของเขา รถราคาหลายสิบล้านที่ตอนนี้นั้นจอดอยู่บนถนนลูกลังทั้งยังฝุ่นตลบไปทั่วเมื่อมีรถมอเตอร์ไซค์สีน้ำเงินเทานั้นขับผ่านไปผ่านมา  

“โอ้ย!! หลีกๆ!! มาขว้างทางยังอยู่นี้!!!”  

เสียงเล็กหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงของรถไถนาที่ตอนนี้นั้นกำลังตรงมายังทางที่ตัวของเขานั้นยืนอยู่ในตอนนี้ 

  

 

****************************************************************** 

 

พยัคฆ์ อานาคินเดชานนทกูล /คุณเสือ (แฝดน้อง) บักเฒ่า2 

“ลุงแฝดๆ”  

เสียงของเด็กน้อยหนึ่งในลูกสมุนตัวแสบของหญิงสาวเอ่ยเรียกแฝดทั้งสอง ที่กำลังยืนงงอยู่ในดงงานวัดที่ทั้งชีวิตพวกเขานั้นไม่เคยคิดจะมาเหยียบ แต่เพราะยัยตัวแสบของพวกเขานั้นดันมาในที่แบบนี้เสียได้ 

“เรียกพี่ไม่ได้หรือไงว่ะ”  

เสียงของเสือเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่ยกมือขึ้นเสยผมของตนเองไป 

“ไปพาเอื้อยขวัญลาวออกมาแน”  

“ขวัญเป็นอะไร?”  

เสียงของเสือแฝดคนน้องเอ่ยขึ้นมา เมื่อเจ้าเด็กลูกสมุนของพาขวัญนั้นเดินมากระตุกชายเสื้ออของเขากับพี่ 

“ลาวไปเต้นอยู่หน้าฮ้านหมอลำพุ้น เมานำผู้บ่าวสำน้อยสิพาลาวไปแล้วนิ”  

********************************** 

 

 

  

  

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว