นิยายที่นางเอกกับเพื่อนสนิทคุยกันเป็นภาษาอีสาน แต่นักเขียนมีการทำซับไว้ให้ด้านล่างประโยคอยู่นะ
มีความโรแมนติก ดราม่า และเร่าร้อน
ตอนแรกเธอจะใช้เขาเป็นเครื่องมือพาหนีออกจากบ้าน แต่ทำไปทำมาตัวเองกลับตกเป็นเหยื่อของเขาเสียเอง
บุคคล สถานที่ องค์กร พฤติกรรมตัวละคร ในนิยายเรื่องนี้
เป็นเพียงเรื่องสมมุติ เนื้อหามีความรุนแรงและการกระทำที่ไม่เหมาะสม
มีการใช้กำลังและคำพูดที่ไม่สุภาพ อีกทั้งยังเป็นนิยายที่ปล่อยเนื้อเรื่องไปกับสายลม แสงแดด และสภาพอากาศรายวัน
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
*******************************
“ถ้าตุกติกกับพี่เมื่อไหร่ขอให้รู้ไว้เลยว่าเธอหนีจากบ้านหลังนั้นไปไหนไม่ได้แน่”
ขู่อะไรนักหนาเถอะ ขนิษฐามองค้อนใส่คนที่ชนะแล้วแต่ยังตอกย้ำไม่หยุด พายุพาเธอลุกขึ้นนั่ง เขาช่วยเธอจัดผมจัดเผ้าให้เรียบร้อย และเปิดผมที่หล่นมาระข้างแก้มอย่างเบามือเพื่อดูปลาสเตอร์ปิดแผลที่หางคิ้วเธอ
“เย็บไปกี่เข็ม”
“เข็มเดียวค่ะ”
แทนที่จะชูนิ้วชี้ประกอบเรื่องที่บอก เธอกลับชูนิ้วกลางใส่คนที่ฟังอยู่
“วันนี้อยากได้อีกเข็มไหมล่ะ”
ตาคมกริบมองลงไปตรงเป้ากางเกงสีเข้มที่เริ่มแข็งตุงขึ้นมาจนสังเกตได้ ทำเอาขนิษฐาถึงกับมองแรงใส่ เขานี่มันไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเหมือนอาจารย์จิณณ์เลยสักนิด ไม่รู้ว่าไปเป็นเพื่อนกันได้อย่างไร