ตัวเล็กของเจ้ายักษ์

“เขินตัวจะแตกแล้ว พอก่อนค่ะ พี่ตามรอที่โต๊ะ ห้ามพูด ห้ามหยอด ตอนนี้สั่นไปหมดแล้ว งื้อ..” เธอพูดเสียงดัง อยากให้เขาฟังได้ชัด เขายอมเงียบแต่ไม่ยอมสงบ

ลุกจากที่นั่งไปหาคนตัวเล็กที่สาละวนกับการจัดจานให้สวยงาม

“อุ๊ย! พี่ตาม....อย่าซนซี่ เดี๋ยวก็อดกินหรอกค่ะ” คนใจสั่น เพราะเขาขยันทำให้เธอเขิน แขนยาวสองข้างสอดประสานจากด้านหลังกอดเกี่ยวเอวเล็กไว้แน่นราวกลัวเธอจะหนีหาย

“เก่งจัง จัดจานสวยเชียว” เขาเกยคางที่ศีรษะเธอพร้อมก้มมองลงมาที่จานอาหารสองจานบนเคาร์เตอร์

“พี่ตามสูงจังค่ะ ตัวเล็กดูแคระไปเลยเนี่ย อย่ามาอยู่ใกล้ๆได้มั๊ย เจ้ายักษ์เขียว”เพราะวันนี้เขาใส่เสื้อยืดตัวใหญ่สีเขียวสดคู่กับกางขาสั้นสีดำคลุมเข่ามาหาเธอนั่นเอง

“หึ หึ ชอบจังเวลาตัวเล็กเรียก เจ้ายักษ์ ยักษ์จริงนะ ทุกส่วนเลยด้วย” น้ำเสียงลอยเข้าหูเธอยิ่งสร้างความสั่น ตัวสั่น ใจสั่น เสียงสั่น ใจเต้นแรงเพราะบางอย่างที่รู้สึกได้ว่ามันคือ ยักษ์กำลังดุนดันสะโพกด้านหลังเธออยู่

“งื้อ...ไม่เอาค่ะ พี่ตามถือจานไปวางเลยทั้งสองจาน เดี๋ยวตัวเล็กไปเอาน้ำเอาแก้วนะ” เธอพยายามควบคุมสติให้เป็นปกติมากที่สุด ทั้งที่ตอนนี้อยากวิ่งหนีเข้าห้องนอนตัวเองไปกรี๊ดดังๆอย่างมีความสุขที่เขาจีบ รุกหนักแบบนี้

“แต่ยักษ์พี่มันตื่นแล้วนะ จัดการให้มันสงบหน่อยตัวเล็ก” มือที่กอดล็อกเอวเล็กไว้ค่อยๆ ขยับขึ้นมาหาเต้าใหญ่ที่เสื้อสายเดียวปิดไว้แทบไม่มิด