ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสาขาของวิศวกรรมการบินและอากาศยาน มีผู้หญิงสอบเข้ามาได้เพียงคนเดียว โดยปกติแล้วผู้หญิงส่วนใหญ่เขาจะเลือกเรียนคณะบริหารธุรกิจ น้อยมากที่จะเห็นผู้หญิงเรียนวิศวกรรมฯ และเธอดันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่นั่งเรียนกับผู้ชายถึงยี่สิบคน มันก็ดูแปลกๆ สำหรับผม พอได้เห็นหน้าเธอต้องตกตะลึงเพราะเธอสวยมาก และคำแรกที่ผมนึกขึ้นได้เมื่อเห็นหน้าเธอคือ ‘ยืนสวยในดงวิศวะ’
เพราะความสวยของเธอทำให้เป็นขวัญใจของหนุ่มๆ วิศวะ แต่น่าเสียดายตรงที่เธอไม่ยอมลงประกวดดาวและเดือน บังคับให้ตายก็ไม่ยอม เห็นสวยๆแบบนี้ ความหยิ่งยโสมีมากเลยทีเดียวผมเริ่มไม่ชอบเธอแล้วสิ เพราะเธอผมถึงโดนบังคับให้ลงประกวดเดือนวิศวกรรมถึงจะได้ตำแหน่งเดือนสาขาวิศวกรรมการบินและอากาศยานมาครอบครอง แต่ผมก็ยังโกรธเคืองเธอมาจนถึงวันนี้...
“เลิกทำตัวหยิ่งยโสใส่คนอื่นสักที คิดว่าตัวเองเป็นใครฮะ”
“และนายคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน กล้าดียังไงมายืนชี้หน้าด่าฉัน”
“ก็เพราะเธอไม่ใช่เหรอ”
“ฉันทำไม? ฉันไปทำอะไรให้นายโกรธเกลียดขนาดนั้นเหรอฌอน”
จะให้บอกยังไงล่ะว่าเป็นเพราะเธอ ที่ทำให้ผมรักและเป็นห่วงได้ขนาดนี้ เธอเป็นใครกันถึงได้ทำให้ผมมีความรู้สึกแบบนี้ทั้งที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน...