ชวัลตามติดเธอไม่ลดละ เมื่อเธอริอาจเป็นหัวขโมย ขโมยเงินเขาไปร่วมหลายล้านบาท!!!
เนื้อหาบางช่วงบางตอน
"คุณเอาเงินบริษัทของผมไปทำอะไร ตั้งหลายสิบล้านครับ คุณ...จิรปรียา" ชวัลถามโต้งๆตรงๆโดยไม่เสียเวลาอ้อมค้อม แล้วตามมาด้วยการโยนเอกสารปึกใหญ่ลงตรงหน้าหญิงสาว
มันเป็นหลักฐานชั้นดีที่จะใช้จัดการจิรปรียาเข้าไปนอนในซังเตได้โดยง่าย เพียงแค่เขาโทรหาสารวัตรที่ไหนสักแห่งให้มาเชิญตัวหญิงสาวไปโรงพัก
"คือ...ฉะ...ฉัน..." จิรปรียาพูดไม่ออก
เธอได้แต่กำฝ่ามือบางเข้าหากันแน่น ใบหน้าที่ซีดเผือดอยู่แล้ว ทว่าตอนนี้แทบไร้สีเลือดมันขาวซีดจนเหมือนไก่ต้ม ทั้งนี้ก็มาจากน้ำเสียงเฉียบขาดของชายหนุ่มที่พาให้ใจดวงน้อยสั่นไหว จะบอกความจริงให้เขารับรู้ไม่ได้ว่าเอาเงินนั้นไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลของบิดา ส่วนที่เหลือก็นำมาพยุงบริษัทของตนที่เกิดจากบิดาบริหารงานผิดพลาด หากทว่าเวลานี้คณิตพี่ชายของเธอมารับช่วงดูแลต่อ ซึ่งสถานการณ์ตอนนี้ก็ใช่ว่าจะดีมันย่ำแย่ไม่ต่างจากที่บิดาเธอบริการงานอยู่เลย
หากใครอ่านคำโปรยแล้วชอบ ฝากกดเข้าชั้น กดหัวใจให้ด้วยนะคะ นักเขียนจะได้มีกำลังใจปั่นงานค่าา