จำนนรักฮูหยินท้ายจวน

ลู่เซวียนเฉ่า นางมีเพียงสองทางให้เลือกเดิน เมื่ออายุครบสิบหกหนาว นั่นก็คือหนึ่งเข้าวังไปเป็นพระสนมของฮ่องเต้ อายุคราวปู่รอวันฝังเข้าสุสานหลวง กับหนทางที่สองคือยอมแต่งให้กับบุรุษเสเพล เช่นคุณชายใหญ่บุตรชายเพียงคนเดียวของสกุลอวี้ ‘อวี้เหวินจิ้ง’ที่ชิงชังน้ำหน้าราวกับหนอนในศพ เพื่อให้กำเนิดบุตรชายคนแรก ส่งเสริมสกุลคหบดีใหญ่ให้รุ่งเรือง แล้วคนเช่นนางยังจะมีทางเลือกใดไปได้อีก เมื่อเข้าวังก็เท่ากับไปรอวันตาย แต่แต่งไปเป็น  

‘ฮูหยินน้อยอวี้’ นางยังพอมีหนทางก้าวหน้า 

อวี้เหวินจิ้ง คุณชายใหญ่สกุลอวี้ คหบดีใหญ่ผู้ร่ำรวยอันดับหนึ่งของแคว้นเสิ่นหยาง ที่อายุถึงยี่สิบหกหนาวแต่สตรีอุ่นเตียงหนึ่งคนเขากลับไม่มีข้างกาย จนบิดาและมารดากลัดกลุ้มใจอย่างยิ่งว่า สกุลอวี้จะสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ และยิ่งกลัดกลุ้มเพิ่มพูนเมื่อได้ทราบว่าที่แท้แล้วที่อวี้เหวินจิ้ง เขานั้นไม่ยอมเกี่ยวข้องกลับสตรีใดแม้แต่สาวใช้อุ่นเตียงก็เพราะเขามีสตรีในดวงใจอยู่แล้ว เพียงแต่สตรีผู้นั้นกลับเป็น‘ผลไม้ต้องห้าม’ของฮ่องเต้ที่บุรุษใดก็มิอาจแตะต้องจนกว่านางจะถูก‘ปลด’ออกจากตำแหน่งนางต้องห้ามนั้น 

สองผู้เฒ่าจึงได้คิดสู่ขอบุตรสาวของราชครูแซ่ลู่มาเป็นสะใภ้ใหญ่เพราะผูกดวงแล้วในแผ่นดินนี้สาวน้อยนาม‘ลู่เซวียนเฉ่า’ คือดวงดาวนำโชคของสกุลอวี้ในรุ่นที่ยี่สิบเก้านี้มิผิดไป เพื่อสืบทอดวงศ์ตระกูลและเพื่อให้บุตรชายตัดอกตัดใจเสียจากสตรีต้องห้ามผู้นั้นการนี้จึงสมควรที่สุดแล้ว