โซ่รักพันธกานต์

“คุณภีมมีอะไรเรียกใช้ฉันหรือเปล่าคะ” เขมมิกาถามคนที่เอาแต่นั่งจ้องหน้าของตน

“ได้ข่าวว่าคุณไม่สบาย เป็นอะไรมากหรือเปล่า มันเกี่ยวกับผมไหม”

“ปวดหัวเป็นไข้หวัดธรรมดาค่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรง” เขมมิกาเลือกที่จะโกหกชายหนุ่มออกไป

เธอไม่เคยรู้จักเขา ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนยังไง จะมีลูกหรือมีเมียหรือยังก็สุดจะรู้ สู้เธอโกหกไปแล้วสบายใจทั้งสองฝ่ายไม่ดีกว่าเหรอ

“ผมยังยืนยันคำเดิมนะครับ ถ้าเกิดว่าคุณเป็นอะไรขึ้นมา เอ่อ…ผมหมายถึงถ้าเกิดว่าคุณท้องขึ้นมาจริง ๆ ช่วยมาบอกผมด้วยนะครับ”

ภีมรู้สึกกังวลใจ เพราะไม่รู้ว่าเขาและเธอแข็งแรงพอที่จะมีลูกหรือเปล่า แม้ตอนแรกเขาจะสบายใจขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ในเมื่อเธอป่วย เขาจึงอดไม่ได้ที่ความกังวลเหล่านั้นจะกลับมาอีกครั้ง

ถ้าเกิดว่าเธอท้องขึ้นมาจริง ๆ เขาก็ยินดีจะรับผิดชอบ เพราะตอนนี้เขาไม่มีพันธะใด ๆ แล้วทั้งสิ้น เขาเป็นลูกผู้ชายมากพอ กล้าทำก็กล้าที่จะรับ

“ได้ค่ะ...ไว้ถ้าเกิดว่าฉันท้องขึ้นมาจริง ๆ ฉันจะรีบบอกคุณภีมเป็นคนแรกค่ะ ถ้าเกิดว่าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวกลับไปทำงานนะคะ”

E-book มีแล้วนะค้า

นักอ่านท่านใดสนใจสามารถจิ้ม ๆ ลิงก์นี้ได้เลยนะคะ ราคาน่ารักเหมือนเดิมตลอดมา 139฿ เท่านั้น!

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMjY0ODMyNiI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjI0ODk3NyI7fQ