เจม่อนกุมศีรษะที่มีภาพเรื่องราวมากมายประดังประเดเข้ามาราวกับพายุคลั่งด้วยความทรมาน
ตั้งแต่ชายหนุ่มเผลอร่ายคาถาบทนั้น เขาก็ถูกบังคับให้ดูเรื่องราวของชายหนุ่มคนหนึ่งในอีกจักรวาลที่แสนไกลที่ไม่รู้จัก
ผู้ชายหน้าตางดงามราวกับเทพีบนสรวงสวรรค์ที่มีชื่อเดียวกันกับพ่อมดหนุ่มอย่างเขา
เจม่อน คาร์เลเน่
ชายหนุ่มเป็นคนของอาณาจักรดวงดาวที่ถูกเรียกว่ากาแล็กซีฟิวเจอร์สตาร์ ธีโอเพศชาย อายุ 125 ปี เป็นเด็กกำพร้าที่ต่อสู้ดิ้นรนกับชะตากรรมจนสามารถทำตามความฝันวัยเด็กจนได้กลายเป็นนักแสดงอย่างที่ตั้งใจ
แต่ความพยายามที่ผ่านมากลับสูญเปล่าเพราะถูกหักหลังจากคนที่ไว้ใจอย่างเพื่อนสนิท
ถูกสังคมตราหน้าว่าเป็นเพียงแจกันสกปรกไร้ความสามารถ ใช้เรือนร่างแลกกับชื่อเสียงเงินทอง
ถูกแย่งผลงานและความดีความชอบเพราะความโง่เขลา
ถูกใส่ร้ายต่างๆ นานาจนเป็นดาราตัวร้ายที่ผู้คนรังเกียจและสาปแช่งมากที่สุดในกาแล็กซี
และด้วยเป็นคนที่ฝ่าฟันต่อสู้มาด้วยตัวคนเดียวจึงหล่อหลอมให้เจ้าตัวมีนิสัยแข็งกระด้าง ยอมหักไม่ยอมงอ จนบางครั้งสิ่งที่ทำน่าจะดำเนินไปในทางที่ดีกลับพังพินาศลง
สุดท้ายเพียงเพราะต้องการช่วยชีวิตเด็กคนหนึ่งกลับถูกตราหน้าว่าทำร้ายคนจนต้องจบชีวิตอย่างน่าอนาถไปพร้อมกับเสียงก่นด่าสาปแช่ง ปล่อยให้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังเสวยสุขไปกับชื่อเสียงเงินทองและเกียรติยศที่แย่งชิงมาจากเขาอย่างหน้าชื่นตาบาน
สิ่งเดียวที่พอจะเรียกว่าดีได้ในชีวิตของนักแสดงหนุ่มก็คือ เพื่อนทางจดหมาย ที่ติดต่อกันโดยบังเอิญและไม่เคยพบหน้ากันเลยสักครั้งที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ
แต่สุดท้ายแม้ตายจากเขาก็ยังไม่เคยได้ตอบแทนเพื่อนคนนั้นเลยสักครั้งเดียว
" นี่มันชีวิตบัดซบอะไรกัน "
** ขอบคุณภาพปกสวยๆ จาก #DDcloverจร้า
**หมายเหตุ**
1) นิยายเรื่องนี้เป็นภาคแยกในจักรวาลเดียวกับเรื่อง (ชอบ)คุณครับ ที่รักของผม และ (ขอโทษ)ครับ ที่รักของผม
2) นิยายเรื่องนี้แต่ตามจินตนาการของไรท์ ไม่อิงประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น สามารถติชมแสดงความคิดเห็นกันได้นะคะ แต่อย่าแรงมาก (*โค้งคำนับ)
3) นิยายอาจลง 2-3 วันต่อตอน หรือมากน้อยตามความสะดวกของไรท์ค่ะ