อาชีพนักเขียนบทเป็นยังไงน่ะหรือ?
ถ้าถามฉัน ก็คงต้องบอกว่าเป็นอาชีพศิลปินที่ต้องผสานความเนิร์ดแบบนักวิชาการไว้เต็มแม็ค เหมือนจะโลกส่วนตัวสูงแต่ก็จำเป็นจะต้องพบปะผู้คน เหมือนจะได้ทำงานคนเดียวแต่กลายเป็นต้องแบกรับทีมงานนับ 100 ชีวิตและต้องทำงานภายใต้คอมเม้นต์นับ 10 และต้องแบกรับคำวิจารณ์เป็นล้านจากสังคม
ตอนเด็กๆฉันคิดว่าอาชีพนักเขียนบท น่าจะเป็นอาชีพที่สบายสุดๆ ทำงานอยู่บ้านเป็นเจ้านายตัวเอง อาจได้เจอดาราที่ชอบแบบใกล้ชิด ได้จินตนาการถึงเรื่องสนุกๆที่อยากดู แล้วทำให้มันปรากฏเป็นภาพจริงได้
ฉันไม่เคยฝันอยากเป็นนักเขียนบทหรอก ฉันคิดแค่ว่าโตไปก็อยากเป็นพนักงานออฟฟิศที่ไหนสักที่ ที่เงินเดือนดี และงานสบาย แค่เป็นออฟฟิศที่มียูนิฟอร์มเป็นของตนเอง มีโรงอาหาร และห้องทำงานติดแอร์ ก็หรูมากสำหรับฉันแล้ว
เวลาที่ฉันไปดูภาพยนตร์ในโรงหนัง ฉันรู้สึกราวกับว่า ภาพที่กำลังเคลื่อนไหวในจอยักษ์ ถูกผลิตมาจากที่ๆห่างไกลแสนไกลจากฉันมาก ราวมาจากดาวเคราะห์ดวงอื่นเลยด้วยซ้ำ
ผู้คนที่อยู่ในดาวนั่น… คงมีชีวิตที่ส่องแสง แวววาว และเป็นประกาย เหมือนดังภาพยนตร์
Guest
