รู้อยู่ทั้งใจว่าคนนั้นมีภรรยาอยู่แล้วแต่เขาก็เอาแต่แอบมองอยู่อย่างห่างๆ ถึงแม้ว่าพ่อเลี้ยงธารานั้นมีพันธะเป็นของตัวเอง แต่เขาก็เฝ้ารอทุกอาทิตย์ วันที่พ่อเลี้ยงมาตรวจไร่องุ่นที่เขาทำงานอยู่ พระพายไม่เคยได้พูดคุยกับพ่อเลี้ยงเลยสักครั้งทั้งที่แอบมองมาเป็นเวลาสิบกว่าปี เพราะอะไรน่ะหรอ "ไม่กล้า" และไม่มีโอกาสจะได้เข้าใกล้ชายคนนั้น
ตั้งแต่ที่จำความได้เขาก็รู้สึกปลื้มผู้ชายคนนี้และกลายมาเป็นความรู้สึกรักแล้วเมื่อเขาอายุแปดขวบพ่อเลี้ยงธาราก็ได้เข้าประตูวิวาห์กับเจ้าสาวผู้เป็นที่รัก เขาก็ได้แต่แอบมองพ่อเลี้ยงธาราอยู่ห่างๆ จนเมื่อรู้ว่าชายผู้นี้กำลังมีลูกกับภรรยาสุดสวย และเขาก็ได้ลาออกจากไร่เพราะทำใจไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้นและไปทำงานที่กรุงเทพตัวคนเดียวเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่
และเมื่อสี่ปีผ่านไปเขากลับมาเยี่ยมพ่อแม่ที่ไร่ธาราแห่งนี้ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป และที่ตกใจที่สุดคือพ่อเลี้ยงธาราเลิกกับคุณอันหนิงที่เป็นภรรยาแล้ว
"ไม่ฉันตัดใจได้แล้วไม่กลับไปรักหรอกน่ะ!!"