พระสวามีของข้าเป็นหมาปั๊ก

ท่ามกลางความไม่มั่นคงของราชบัลลังก์ ฮ่องเต้หนุ่มต้องเลือกฮองเฮาขึ้นค้ำจุนสนับสนุนอำนาจ  

อู่ฮุ่ยชิงผู้มีใจรักอิสระจึงถูกเลือกให้เข้าวังมาอภิเษกเป็นแม่ของแผ่นดิน  

สามีภรรยาที่ไม่เคยรักกันมาก่อนต้องมาอยู่ร่วมกัน แต่พวกเขายังไม่ทันได้สร้างดอกรักให้ผลิบาน ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเสียก่อน 

พระสวามีของฮองเฮาวิญญาณหลุดลอยออกจากร่างไปอยู่ในร่างหมาปั๊กสุดที่รักของฮองเฮาเสียแล้ว ૮₍ • ᴥ • ₎ა 

ใครเป็นผู้ทำร้ายฮ่องเต้จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ใครคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังเหตุร้ายที่เกิดขึ้น  

ฮ่องเต้ติดอยู่ในร่างหมาแล้วจะไขความกระจ่างเรื่องนี้อย่างไร 

ฮองเฮากลายเป็นผู้ต้องสงสัยไปด้วยอีกคน แล้วคนร้ายตัวจริงจะใช่ฮองเฮาหรือไม่ ในเมื่อนางจงเกลียดจงชังฮ่องเต้ผู้นี้เหลือทน 

ฮ่องเต้ในร่างหมาจะพลิกฟื้นสถานการณ์ได้หรือ  

เขาเป็นเพียงหมาตัวเล็กพันธุ์ปั๊กสีดำตาโปนเท่านั้นนะ จะเอาอะไรไปต่อกรกับคนร้ายพวกนั้นได้ 

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა 

หากจะถามทั่วหล้าว่าอู่ฮุ่ยชิงเป็นสตรีดีพร้อมที่สุดสำหรับการแต่งงานหรือไม่ ทุกคนคงตอบเป็นเสียงเดียวว่า ‘ไม่เลย’ ทั่วหล้านี้คงหาบุรุษที่กล้าแต่งงานกับนางได้ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร  

แต่หากเปลี่ยนคำถามเป็นว่าอู่ฮุ่ยชิงเป็นสตรีที่เหมาะกับการเป็นผู้ค้ำยันสนับสนุนให้ฮ่องเต้มีอำนาจมั่นคงที่สุดหรือไม่ คำตอบล้วนเป็นเอกฉันท์ว่า ‘ต้องเป็นนางเท่านั้น’ 

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა 

“เรามาเพื่อการใด เจ้าน่าจะรู้ มิต้องเสียเวลาดื่มกินอันใดหรอก เจ้าจงไปรอบนแท่นบรรทมเสีย” หลี่ไท่ซินมิได้ต้องการใช้เวลาหายใจอากาศเดียวกันกับสตรีที่น่ารังเกียจผู้นี้มากนัก เพียงต้องการรีบปฏิบัติภารกิจแล้วจะรีบกลับตำหนักของตนเอง 

ความอดสูใจบังเกิดในใจหญิงงามอย่างอู่ฮุ่ยชิงทว่านางยังคงสีหน้าเรียบเฉยดุจเดิม แม้ทุกครั้งที่เสด็จมาจะมิได้ถามสารทุกข์สุกดิบแสดงความห่วงใยฉันท์สามีภรรยาอันใด แต่ก็ยังประวิงเวลาอยู่ที่ตำหนักของนาง ไม่ว่าจะทรงนั่งอ่านหนังสือ หรือแม้แต่เดินเล่นในสวนหน้าตำหนักของนางยามค่ำคืน  

แต่วันนี้พระองค์ทรงแสดงออกอย่างชัดเจนว่ามิให้เกียรตินางในฐานะฮองเฮา หรือภรรยาแม้แต่น้อย หญิงคณิกาที่ขายเรือนร่างในหอนางโลมยังมีโอกาสสนทนากับลูกค้ามากกว่านางกับสามีผู้เย็นชาผู้นี้เสียกระมัง 

อู่ฮุ่ยชิงทำตามรับสั่งอย่างว่าง่าย เรือนร่างอรชรเยื้องย่างอย่างสงบตรงไปยังแท่นบรรทม ปลดม่านมุ้งลงครึ่งหนึ่ง พลันปีนไปนอนรอรับชะตากรรมบนแท่นบรรทมบุฟูกหนาและหมอนปักลวดลายงดงาม 

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა 

เดิมทีหลี่ไท่ซินก็มิได้เบิกบานใจอยู่แล้ว แต่ก็ยอมรับในหน้าที่การให้กำเนิดทายาทมังกรของตน แต่เพียงเห็นท่าทีสงบนิ่งของสตรีนางนี้ ก็จำต้องยอมวางทิฐิการเอาชนะ อย่างไรพระองค์ก็ต้องติดอยู่กับนางไปจนวันตาย มิสู้อยู่อย่างสันติกับนางเสียให้มากหน่อยเพื่อความสงบสุขของวังหลัง หากนางอาละวาดขึ้นมา เหล่าสนมนางในทั้งหลายคงได้รับเคราะห์จากอารมณ์ของนางอีกเป็นแน่ ความอำมหิตของนางขึ้นชื่อจนสนมของเขามิกล้าแม้แต่จะหายใจแรง 

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა 

‘เจ้าคนน่าชัง เหตุใดจึงต้องหมิ่นเกียรติข้าเช่นนี้ ตลอดเวลาที่แต่งงานกันมา ท่านไม่เคยแม้แต่อยากจะปรายตามองข้างมาก่อน ท่านแทบไม่เคยเห็นข้าเป็นมนุษย์ผู้หญิง แต่เป็นเพียงภาชนะที่มีหน้าที่ต้องทำให้เสร็จกิจในการฝังเมล็ดพันธุ์มังกรลงในมดลูกของข้าเท่านั้น’  

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა 

“ข้าเสี่ยงไม่ได้ ชีวิตของเด็กคนหนึ่งที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของข้าต้องไม่ตกเป็นหมากเบี้ยแห่งอำนาจของผู้ใด หากเขาจะถือกำเนิด เขาต้องสามารถเลือกเส้นทางชีวิตของตนเองได้ และไม่ต้องใช้ชีวิตก้าวเดินบนหอกหนามที่มีแต่ผู้คนจ้องจะทำร้ายจนไร้เสรีภาพทางใจ”  

“เจ้าอย่าร่ำไร ข้ายอมตายเสียเองดีกว่าให้ลูกของข้าต้องกำเนิดจากคนผู้นั้น รีบเอายามาให้ข้าเสียที” 

อู่ฮุ่ยชิงดื่มยารสขมที่นางกำนัลยกมาถวายจนหมดมิเหลือแม้แต่หยดเดียวด้วยแววตาเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก 

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა 

สายตากลมปูดเบิกกว้างแทบถลนคู่นั้นกวาดมองสำรวจเนื้อตัวของตนเอง แทนที่จะพบร่างชายหนุ่มแกร่งแข็งแรงอันเคยชิน เขากลับพบว่าทั่วร่างปกคลุมไปด้วยขนหนาสั้นสีดำห่อหุ้มกล้ามเนื้อและไขมันเอาไว้เหมือนลูกชิ้นก้อนกลม  

สติสัมปชัญญะกระแทกเข้าสู่การรับรู้ของสมองการนึกคิด สร้างความตื่นตระหนกจนร่างอ้วนสะดุ้งแทบตกจากอ้อมแขนอ่อนนุ่ม  

บ้าไปแล้ว เขากลายไปเจ้าหมาอ้วนด๋วนทุยไปได้อย่างไร  

ไม่นะ นี่คือฝันไป นี่คือฝันไป  

૮₍ ´˶• ᴥ •˶` ₎ა 

นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ ทำซ้ำ ดัดแปลง ห้ามลอกเลียนแบบ หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต ฝ่าฝืนมีโทษตามกฏหมาย 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 

ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ หรือคัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใด เพื่อการสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ เท่านั้น 

**นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น**  

**ผู้เขียนมิได้มีเจตนาลบหลู่หรือล้อเลียน เนื้อหาทุกอย่างคือเรื่องสมมุติตามจินตนาการทั้งหมด**