“ฉันชนะเธอแล้ว”
“ชนะอะไรฉันไม่เข้าใจ” ใครก็ได้ช่วยอธิบายให้ฉันฟังหน่อย ว่านี่คืออะไร ผู้ชายที่บอกว่าชอบฉันและตามจีบฉันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม อยู่ดีๆมาบอกฉันว่าชนะแล้ว ชนะเรื่องอะไร
“ฉันพนันกับเพื่อนว่า ถ้าจีบเธอสำเร็จ เพื่อนๆต้องเลี้ยงข้าวฉัน” นายเจ บอกฉัน ขณะกำลังยืนอยู่กับเพื่อนๆอีกสามคน และหนึ่งในนั้นก็คือใบเตย พวกเขาทำหน้าสะใจมาก แถมหัวเราะเยาะฉันอีกต่างหาก นี่มันอะไรกัน
“แล้วที่ใบเตยมาบอกฉันว่า นายชอบฉันมาก หมายความว่าไง ใบเตยก็อยู่ในแผนของนายงั้นเหรอ”
“ใช่ ใบเตยเป็นแฟนฉันเอง เราร่วมมือกัน ทำให้เธอชอบและยอมเป็นแฟนกับฉัน” สาบานได้ฉันไม่เคยเจอเรื่องที่เลวร้ายขนาดนี้มาก่อนเลย พวกเขาคิดได้ไง ทำแบบนี้กับฉันได้ไง ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองถูกค้อนใหญ่ๆทุบหัว แต่แปลก ที่ฉันกลับไม่รู้สึกเจ็บและเสียใจใดๆเลย ที่ถูกผู้ชายซึ่งตกลงเป็นแฟนกันได้แค่หนึ่งวัน มาบอกเลิก ความรู้สึกตอนนี้ มันรู้สึกเสียหน้าและอับอายมากกว่า
“เสียใจด้วยนะ นายไม่ได้ชนะฉันหรอก เพราะฉันรู้ทันพวกนายตั้งนานแล้ว ฉันแค่แกล้งเป็นแฟนนายเหมือนกัน แต่ฉันไม่รู้ว่านายจะบอกฉันก่อนแค่นั้น ถ้านายไม่บอก ฉันก็กำลังจะบอกนายเหมือนกัน” ณ วินาทีนี้ฉันขอกู้หน้าตัวเองก่อนแล้วกัน
“เธอว่าอะไรนะ” พวกนั้นทำสีหน้าตกใจกันใหญ่เลย ส่วนฉันนะเหรอ รีบวิ่งไปหาผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่แถวนั้นทันที
“พี่ หนูไหว้ล่ะ ช่วยอะไรหน่อย” ผู้ชายคนนั้นไม่ว่าอะไร แค่มองหน้าฉันแบบ งง งง ฉันไม่รู้ล่ะว่าเขาจะเป็นใคร ณ ตอนนี้ ขอยืมตัวไปก่อน
“นี่ไง แฟนฉัน ปกติฉันมีแฟนอยู่แล้ว ทีแรกที่นายมาจีบฉัน ฉันก็ว่าจะบอกนะ ว่าฉันมีแฟนแล้ว แต่ฉันไปบังเอิญได้ยินว่า พวกนายวางแผนจะแกล้งฉัน ฉันก็เลยขอเอาคืนซะหน่อยแล้วกัน “
“ไม่จริงเธอโกหก” โคตรสะใจเลย พวกนายเจ ทำหน้ายังกะหมาตายสิบวันเลย 55555 โอ้ยสะใจ
“ฉันจะโกหกเพื่ออะไร ในเมื่อพวกนายดูสิ แฟนฉันทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งแสนดี ฉันจะไปคบกับนายทำไม ดูหน้านายสิ หล่อไม่ได้ครึ่งแฟนฉันเลย ฉันจะมาคบกับนายจริงๆ ทำไม เสียใจด้วยนะนายเจ นายแพ้ฉันแล้วล่ะ”
“มั่วรึเปล่า ฉันได้ยินมาว่าเธอไม่เคยมีแฟนไม่ใช่เหรอ” พวกนี้สืบเรื่องของฉันมาหมดเลยล่ะสินะ
“สงสัยไปเอาใครที่ไหนมาอุปโหลกเป็นแฟนรึเปล่า หน้าอย่างเธอมีแฟนกับเค้าด้วยเหรอ” ยัยใบเตยเธอปากดีนักนะ ถ้าฉันทำได้ตอนนี้ ขอตบสักฉาดจะเป็นพระคุณยิ่ง
“ถึงยังไงหน้าอย่างฉัน แฟนเธอก็เคยหลงรักมาก่อน รึไม่จริง” ยัยใบเตย กรี๊ดซะฉันแสบหูเลย
“งั้นแนะนำแฟนเธอหน่อยสิ ไหนๆ พวกฉันก็แพ้เธอแล้ว” นายเจพูดขึ้น ฉันว่าแล้วนายนี่ไม่ใช่คนโง่ซะด้วย ที่จะเชื่อใครง่ายๆ
“พวกนายไม่ต้องรู้จักหรอก แค่รู้ว่าฉันมีแฟนแล้วก็พอ แล้วต่อไป ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกนะ ไปกันเถอะค่ะพี่” ฉันรีบคว้าแขนพี่เขาให้รีบเดินหนีจากตรงนี้ ฉันจะแนะนำยังไงในเมื่อชื่อ ฉันยังไม่รู้จักเลย ต้องรีบไปดีกว่า ก่อนที่ความจะแตก
“อย่าเพิ่งไปสิ พวกเราจะรู้ได้ไง ว่าแฟนเธอดีกว่าฉัน หรือว่ารวยกว่าฉันรึเปล่า” ฉันจะทำไงดี พวกนี้ต้องไม่ยอมง่ายๆแน่ สงสารก็แต่พี่ที่เราเอาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย หน้าพี่เขาเริ่มบอกแล้วว่าเบื่อมาก
“ ฉันเรียนอยู่คณะแพทย์ ปีสุดท้าย และเป็นลูกชายเจ้าของโรงพยาบาล นาวา มีอะไรสงสัยอีกรึเปล่า” โอ้โฮ้ แฟนฉันสุดยอดขนาดนี้เลยเหรอ ครั้งนี้ฉันหันไปมองหน้าพี่เขาให้ชัดๆอีกที พอมองชัดๆ หัวใจแทบหยุดเต้น คนอะไรหล่อไม่แบ่งปันใครเลย แถมเป็นหมออีกด้วย โอ้ย! ไปอยู่ที่ไหนมาทำไมฉันถึงไม่เคยเจอ
“ไม่มีครับ พวกผมต้องขอโทษพี่ด้วยครับ พวกเราแค่แกล้งกันตามประสาเพื่อนเท่านั้น จริงไหมข้าวหอม” เชอะ! ทีอย่างนี้บอกแค่แกล้งฉันเหรอ เดี๋ยวบอกพี่หมอของฉันจับฉีดยาซะให้เข็ดเลย ( โอ้ยลืมตัวพี่หมอของฉัน )
“เห็นไหมว่าแฟนฉันเจ๋งแค่ไหน ฉันคงไม่คิดสั้น ไปชอบคนอย่างนายแน่นอน ไปกันเถอะค่ะพี่หมอ” ฉันอยากด่าพวกนี้ให้มากกว่านี้นะ แต่เกรงใจพี่หมอ กลัวเขาจะรำคาญแล้วพาลไม่ช่วยฉัน แต่โคตรซะใจเลย พวกนั้นมองฉันตาละห้อยเลย สมน้ำหน้า อยากแกล้งฉันดีนัก
“รู้สึกดีขึ้นบ้างรึยัง” พอเดินออกมาไกลจากพวกนายเจพอประมาณ ฉันก็ได้ยินเสียงพี่หมอดังขึ้น
“ขอบคุณมากนะคะที่ช่วย ถ้าไม่ได้พี่หมอช่วย ข้าวหอทคงแย่ แต่ตอนนี้ข้าวหอมอยากร้องไห้มากเลยค่ะ ฮื่อๆๆๆๆๆ” ความอ่อนแอของฉันเริ่มก่อตัวขึ้นอีกแล้ว ก็ฉันคิดว่าคนที่ชอบฉันมาตลอด คงเป็นคนดีและไว้ใจได้ คงจะไม่ทำให้ฉันเสียใจอย่างแน่นอน แต่ฉันกลับคิดผิดถนัด นายเจเห็นฉันเป็นแค่ คนที่เขาต้องการเอาชนะเท่านั้น
“น้องจะร้องไห้ทำไม ชอบเขาเหรอ” ฉันมองหน้าพี่หมอทั้งน้ำตา
“ฮื่อๆๆๆๆ ชอบนะไม่เท่าไรหรอกพี่ แค่เสียหน้ามากกว่า ไอ้เราก็คิดว่า คงชอบเรามาก เห็นชอบเรามาหลายปีก็เลยสงสาร ตกลงยอมเป็นแฟนด้วย คิดว่าชอบคนที่เขาชอบเราจะมีความสุข ที่ไหนได้ กลับโดนหลอกซะงั้น ฮื่อๆๆๆ “
“ทีหลัง ถ้าไม่ชอบก็อย่าไปตกลงเป็นแฟนกับใคร”
“ฮื่อๆๆ ก็คนอยากมีแฟนนิ เห็นเพื่อนๆเขามีแฟนกันหมดแล้ว เลยอยากลองมีบาง ใครจะไปรู้ว่าจะเจอผู้ชายเฮงซวยแบบนี้”
“ไม่ใช่ชอบเพราะเขารวยเหรอ” ผู้ชายคนนี้เริ่มพูดกวนประสารทฉันแล้วนะ
“ไม่เกี่ยวกับจนหรือรวยหรอกค่ะ” ฉันพูดตอบทันทีด้วยความไม่พอใจ
“ต่อไปน้องจะทำยังไงต่อ” รู้จักเป็นห่วงด้วย ก็น่ารักอยู่นะเนี้ย
“คงไม่ทำอะไรแล้วค่ะ แค่เลี่ยงๆจากพวกนั้นไม่พยายามเจอ ส่วนเรื่องแฟนคงเข็ดไปอีกนาน คิดว่าต่อไปนี้ ใครจะมาจีบก็ไม่เล่นด้วยแล้ว ตอนนี้รู้สึกว่าเกลียดผู้ชายเอามากๆ ดีไม่ดีอาจไปชอบผู้หญิงด้วยกันซะเลย" พี่หมอมองหน้าฉันแบบตกใจ
“เป็นแฟนพี่มั้ย”