แสนหวงจากคนลวง (โดนทิ้ง ไม่ตาย...แต่เจ็บมาก)
“เราเลิกกันแล้ว”
“แต่ฝนท้องกับพี่”
“คุณตัดสินใจเดินออกไปแล้วก็ไม่ต้องกลับมาอีก คุณไม่จำเป็นต้องสนใจเด็กคนนี้ด้วย เพราะลูกจะเป็นลูกของฝนคนเดียว”
“ทำไมฝนถึงคิดอย่างนี้”
“ฝนอยู่ได้แล้วค่ะ”
“แต่ฝนโทร.ไปหาพี่เอง”
“ฝนโทร.ไปหาคุณเมื่อสองเดือนก่อน...มันนานพอสมควรนะคะ ตอนนั้นฝนต้องการความช่วยเหลือ ฝนอยากให้คุณช่วย ฝนเลยตัดสินใจโทร.ไปบอกคุณว่าฝนตั้งท้อง พี่ชายของคุณเป็นคนรับสาย เขาพูดถูกค่ะ เขารู้ทันว่าฝนจนตรอก ฝนไม่มีทางไป ฝนเลยโทร.ไปบอกคุณ แต่เมื่อคุณไม่ช่วยเหลือ ฝนก็ทำอะไรคุณไม่ได้”
น้ำเสียงของฝนแก้วสั่นพร่า น้ำตาจวนเจียนจะหยด แต่เธอไม่สนใจ เธอไม่คิดจะรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองอยู่แล้ว เพราะเธอไม่ใช่ผู้หญิงเก่ง เธอไม่เคยเป็นผู้หญิงแกร่ง หากเธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาที่ดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อให้ตัวเองรอดเท่านั้น
ก่อฤกษ์ ราชเวคิน อายุ 31 ปี
ลูกชายคนที่ 2 ของตระกูลราชเวคิน…หล่อ รวย การศึกษาดี สังคมดี เขามีดีทุกอย่าง ชนิดที่ว่าโอกาสที่จะเดินชนกับผู้หญิงที่มีไลฟ์สไตล์นั่งรถประจำและกินก๋วยเตี๋ยวข้างทางเกือบทุกวันนั้นยากมาก แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว และเขาก็ติดตาต้องใจเธอมาก...มากเสียจนไม่อยากปล่อยมือถ้ายังไม่ได้เธอ
ฝนแก้ว อายุ 24 ปี
เด็กกำพร้าที่อยู่ในการอุปการะของป้าที่เป็นเพื่อนของแม่ พอเธอเข้ามหาลัย ป้าก็ย้ายไปอยู่ที่ต่างประเทศ หากยังส่งเสียให้เธอเรียนจนจบมหาวิทยาลัย การตอบแทนบุญคุณของป้าที่เลี้ยงดูส่งเสียกับแม่ที่ให้กำเนิดก็คือ ขอให้ฝนแก้วรักตัวเองและดูแลตัวเองให้ดี
หากลึกๆ แล้ว ฝนแก้วแสวงหาครอบครัวที่สมบูรณ์ เธออยากแต่งงานกับผู้ชายธรรมดาสักคน สร้างครอบครัวและสร้างฐานะไปด้วยกัน
เบบี๋ฟ้าใส…วัย 8 เดือน
เด็กหญิงที่เกิดจากความรักของแม่ แม่บอกเสมอว่าเธอเป็นแก้วตาดวงใจของแม่...แม่จะดูแลดวงใจดวงนี้ด้วยชีวิต
นิยายชุด สุดดวงใจราชเวคิน
1. แสนหวงจากคนลวง (ก่อฤกษ์ + ฝนแก้ว)
2. แก้วตาของคนพาล (ธีทัต + ชีวาพร)
3. ห้ามรักถ้าไม่อยากเจ็บ (ชนกันต์ + กุลนิภา)
4. ปาป๊าอย่าร้ายกับแม่ของหนู
Guest
