11
ตอน
3.89K
เข้าชม
7
ถูกใจ
3
ความคิดเห็น
26
เพิ่มลงคลัง
"ความทรงจำที่แย่และไม่น่าจดจำแต่ก็ไม่เคยลืม คนเราถ้ากลับไปให้อภัยกับคนที่ทำร้ายเราก็เหมือนทำร้ายตัวเองอีกครั้งและถ้าคิดจะจริงใจกันตั้งแต่แรกก็คงไม่คิดทำร้ายเรา" ทิวาพูดด้วยน้ำเสียงและแววตาที่เย็นชา
“ขอโทษนะครับ ใช่น้องที่จะมาให้พี่ช่วยเรื่องการแต่งนิยายหรือป่าวครับ” แล้วก็เสียงใครคนหนึ่งดังแทรกบทสนทนาของพวกเราสามคนขึ้น พอหันไปกับพบผู้ชายคนหนึ่งที่มีส่วนสูงประมาณ195 ซม.ผิวเข้มนิดๆจมูกโด่งและมีน้ำเสียงที่ดูอบอุ่นโดยรวมแล้วคือหล่อ ขนาดผมที่เป็นผู้ชายด้วยกันอย่างชมว่าหล่อเลยแล้วผู้หญิงคงจะจีบพี่เขาเยอะแน่ๆเลย
“ใช่ครับพี่ ผมเอ็มทีนะ”
“ครับ พี่ไทเกอร์”และพี่ไทเกอร์ก็หันมาทางผมเพื่อรอให้ผมพูดต่อ
“ทิวาครับ หรือจะเรียกว่า วาก็ได้”