27
ตอน
22.6K
เข้าชม
21
ถูกใจ
6
ความคิดเห็น
195
เพิ่มลงคลัง
“มองทำไมกันว่ะ น่ารำคาญ”
“ไม่มีอะไรทำกันหรือไงถึงจองเอาแต่จะนินทาคนอื่น” จริงๆแล้วก็ไม่อยากร้ายในสายตาคนอื่นหรอกนะ แต่ทำไงได้ก็มันเป็นตัวของผมมีอะไรก็แค่พูดออกมา มันการแสดงที่จริงใจนะ
ณ โรงอาหารของโรงเรียนแฮปปี้นิสเป็นช่วงพักกลางวันของเด็กม.ปลาย ซึ่งวุ่นวายพอสมควร ผมยืนรอซื้อข้าวและยังต้องซื้อไปเพื่อยัยเพื่อนตัวดีที่เป็นเพื่อนคนเดียวของผมที่สนิทที่สุดและเป็นคนเดียวที่อยากเป็นเพื่อนกับผม ส่วนคนอื่นผมก็เป็นตัวร้ายเพราะความมั่นใจที่มีอยู่มากในตัวผมจนทำให้คนอื่นไม่ค่อยชอบผมเท่าไร
“ไฮ เพื่อนรักซีเลย์รอนานไหม”
“ไม่นะ แค่ครึ่งชั่วโมงเอง”
“เวอร์ค่ะ”
“ได้ข้าวล่ะ ไปหาที่นั่งกันเถอะ” เห้ออ ไม่ชอบสายตาที่คนอื่นมองมาตอนนี้เลย ทำยังเกียจกันมาตั้งแต่ชาติปางไหน ผมยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ผมผิดหรอที่มีความมั่นใจในตัวเอง มันเป็นเรื่องดีไม่ใช่หรอเพราะมันทำให้เรากล้าแสดงออก