ขีดองศารัก

องศา อติวิชญ์ วิสุทธินันท์

ฉายา'องเทพ' ที่หนึ่งทุกสถาบัน ไม่เคยเป็นสองรองใคร ยอมให้เเค่คนในใจคนเดียวเท่านั้น

รัก ใกล้รัก บรมสินธุว์

เพราะใช้ชีวิตคนเดียวจึงรู้สึกโดดเดี่ยว เดียวดาย อ้างว้าง บริหารจัดการได้ทุกอย่าง ยกเว้น หัวใจตัวเอง

...........................

"แกหลบหน้าทำไม"

"เปล่า ใครหลบ ฉันงานยุ่งจะตาย"

"เดี๋ยว!" องศาคว้ามือฉันไว้ไม่ให้เดินหนีไปเหมือนครั้งก่อนๆ "มันมีอะไรเปลี่ยนไปนะรัก แกชอบเราหรอ??"

องศารู้แล้ว ทำไมถึงไม่เคยโกหกเค้าได้เลยซักครั้ง ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ฉันคงมีพิรุธจนองศาจับได้สินะ แต่ช่างเถอะ ถ้าฉันไม่ยอมรับซะอย่าง ใครจะทำอะไรได้

"พูดอะไรของแก เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานจะมาชงมาชอบอะไรล่ะ ประสาท" ว่าจบก็สะบัดมือออกพร้อมจะเดินหนีไปอีกทาง แต่เค้าก็คว้าข้อมือฉันไว้อีกครั้ง องศายกยิ้มในตาพราว

"ถ้าไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับเราแล้ว ก็บอกนะ"

สามวันก่อนหน้า

"ถ้าไม่สะดวกใจจะเป็นเพื่อนกันต่อ ก็บอกนะปิ่น"

องศาว่าจบก็เดินออกจากโต๊ะไปเลย ส่วนพี่ปิ่นก็ร้องไห้และลุกออกจากโต๊ะตามองศาไปเช่นกัน

ขนาดพี่ปิ่นที่เป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มแกยังตัดเค้าออกจากชีวิตไปง่ายๆด้วยประโยคนั้น แกมันเลือดเย็นที่สุด นี่คงเป็นคำเตือนสุดท้ายสินะ