คุณหลวงขาอย่าร้ายนัก จะเป็นแนวพีเรียดคอมมาดี้ค่ะ ซึ่งฉากส่วนใหญ่จะเป็นสมัยกรุงศรีอยุธยา ในแผ่นดินพระเจ้าเอกทัศน์ค่ะ ซึ่งก็พยายามสืบค้นหาข้อมูลจากหลาย ๆ ทาง หากแต่ก็มิอาจพูดได้เต็มปากว่า รู้แจ้งในเรื่องราวของสมัยนั้น ๆ ถ้าหากว่ามีความผิดพลาดประการใด ก็ขอน้อมรับไว้ ณ ที่นี้ และหากผู้อ่านท่านใดมีข้อมูลที่ถูกต้อง ก็สามารถแจ้งมานีรัศมิ์ได้เลยนะคะ
แนะนำเรื่อง
ด้วยน้ำมือคนรักและเพื่อนรัก ทำให้ร่างของรัตติกรลอยละลิ่วลงสู่แม่น้ำเจ้าพระยาในคืนจันทร์เต็มดวง
รู้สึกตัวอีกที เธอพบว่าตัวเองยังลอยอยู่ในแม่น้ำ
เธอยังไม่ตาย! แต่ก็อ่อนแรงเต็มทน
ทันใดนั้นเอง เธอก็เห็นขอนไม้ลอยอยู่ตรงหน้า จึงคว้าหมับเพื่อเกาะและลอยตัว
แต่เจ้ากรรม ขอนไม้หลุดมือ พร้อมด้วยเสียงร้องประหลาด ๆ ที่ดังอยู่เหนือน้ำ
รัตติกรอาศัยแรงฮึดสุดท้าย โผล่ขึ้นเหนือน้ำ เพื่อจะพบว่าเธอกำลังเกาะเอวบุรุษหนุ่มรูปงามที่เปลือยท่อนบน
ไม่สิ! เปลือยทั้งร่าง และที่เธอจับเมื่อครู่ มิใช่ขอนไม้!!!!
คุณหลวงเทพราชภักดี ชายหนุ่มยุคกรุงศรีฯ กำลังเดินทางกลับบ้าน
หลังจากไปปฏิบัติภารกิจที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง
ขณะกำลังเปลือยกายอาบน้ำในลำคลองอยู่นั้น ก็รู้สึกว่าส่วนกลางลำตัวมีคนพยายามปองร้าย
และผู้ที่โผล่ขึ้นมาคือหญิงสาวหน้าหวานในชุดแต่งกายผิดแผกจากสตรีกรุงศรีทั้งปวง
หรือนางจะเป็นไส้ศึกของพม่ารามัญ ที่มีวิชาจัดการคู่ต่อสู้ในแบบที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน??!!
คุณหลวงหนุ่มจึงต้องนำตัวไปไว้ที่เรือน เพื่อจักได้จับตาดูเป็นพิเศษ
จับตามองไปมา หัวใจของเขาก็ชักจะหวั่นไหวกับนางเชลยผู้นี้เสียแล้ว
รัตติกรเองก็พลอยหัวใจไหววูบกับความกร้าวใจที่แสนร้ายกาจของคุณหลวงหนุ่มเช่นกัน
+ + + + + +
“ข้าว่าเจ้าดูสนใจส่วนนั้นของข้าเป็นพิเศษนะ” ครั้นแล้วเสียงห้าวทุ้มคุ้นหูก็ดังขึ้นเหนือศีรษะ
“หือ? อะไร” รัตติกรถามงง ๆ เธอยังไม่ลุกขึ้น เพราะยังตกใจ แล้วนี่ยังมาเจ็บจุกจากการกลิ้งไปบนพื้นเสียอีก ถ้าจำไม่ผิด เมื่อกี้เหมือนกระแทกท่อนฟืนด้วยนะ บวกกับร่างกายที่ยังไม่แข็งแรงนัก ก็ทำให้เธออยากนอนหลับตาไปตรงนี้ยาว ๆ
“ลุกขึ้นจากตัวข้าได้แล้ว” เสียงของเขาดังขึ้นอีก “แต่ถ้าเจ้าชอบมันนัก กลับเรือนก่อน ค่อยว่ากัน”
“อะไรเนี่ย คุณพูดอะไร” รัตติกรไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูด จึงรวบรวมแรงที่มีอยู่น้อยนิด ผงกศีรษะขึ้นเพื่อจะพบว่า เมื่อครู่ใบหน้าของเธอซบอยู่ตรงกลางลำตัวของเขา
มิน่าเล่า เมื่อครู่นี้ รู้สึกเหมือนซบท่อนฟืนอยู่!
+ + + +
ฝากด้วยค่ะ
Guest
