สปอย
รัตนิ่งงันเงยมองสบสายตาว่าที่เจ้าบ่าวอย่างหวานซึ้ง เปรมเคลิบเคลิ้มคล้องเอวบางดึงเข้าใกล้ ๆ รัตไม่ขัดขืนเขยิบเข้าหามองริมผีปากกันและกัน รัตแกล้งยื่นรมิฝีปากบางแตะริมผีปากหนาเพื่อหยั่งเชิงและมันได้ผล ว่าที่เจ้าบ่าวกดจูบรัตอย่างเร่าร้อนบดขยี้ด้วยความโหยหา ทั้งสองกอดรัดสอดลิ้นดูดดุนสลับตวัดเลียกันดูดดื่ม สักพักมือบางก็ดันอกแกร่งออกห่างเขาผละจูบแล้วยิ้มหวาน
“เราไม่ควรทำแบบนี้”รัตแสร้งทำหน้าเศร้าลุกขึ้นอย่างตัดใจ ทำตามที่ลิซ่าบอกให้เล่นตัวนิด ๆ ผู้ชายจะยิ่งอยากได้ เปรมรีบลุกขึ้นสวมกอดร่างบางไว้แน่น
“เปรมยังรักรัต ไม่เคยลืมรัตได้เลย.............” เสียงทุ้มกดต่ำหน้าเศร้า รัตกระตุกยิ้มก่อนจะเอามือเขาออกจากเอวแต่เขาไม่ยอมยิ่งกระชับกอดแน่นขึ้น รัตเงยหน้ามองแววตาสั่นระริกยกมือขึ้นลูบหน้าคม
“รัตก็ยังรักเปรม แต่ว่า......เปรมกำลังจะแต่งงาน.......”
“เปรมแค่รับผิดชอบไม่ได้รัก คนที่รักคือรัตคนเดียว”
“อย่าพูดแบบนี้ให้เจ้าสาวได้ยินนะ เธอจะเสียใจ”
“ช่างเขาสิ เปรมจะพูด เปรมรักรัต เปรมรักรัต......”เขาพูดซ้ำ ๆ ยื่นหน้าเข้าใกล้ลมหายใจรดพวงแก้ม รัตเบี่ยงหน้าหนียกมือปิดริมฝีปากหนาไม่ให้เขาใกล้ ชายหนุ่มส่งสายตาเว้าวอน
**คำเตือน**
นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่มีตัวตนจริง
ตัวละคร บุคคลในภาพและสถานที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง
ไม่สนับสนุนให้ทำในเรื่องที่ผิดศีลธรรม แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
มีฉากร่วมรักคำหยาบ เหมาะสำหรับผู้อ่านอายุ 20 ปีขึ้นไป
Guest
