ในวันที่ฝนตกพรำ ๆ
ฉันนั่งร้องไห้อยู่ในห้องน้ำนานหลายชั่วโมง
เพราะแม่ของฉันกำลังจะจับฉันแต่งงานกับผู้ชายรวย
ที่ยังไม่เคยเจอหน้าด้วยซ้ำ...
[[ไอ้พีท กูจะไม่ได้บอกมึงแล้วใช่ไหมว่ากูรักมึง กูอยากมีมึงเป็นผัว]]
ฉันไม่น่ารอจนป่านนี้ ถ้าได้บอกมึงไปว่ากูรักมึง ป่านนี้กูคงจะมีความสุขกับมึงไปแล้ว
แต่นี่กูกลับต้องมาทนทุกข์กับแม่ที่เอาแต่จะคลุมถุงชนให้กับผู้ชายรวย
กูตายซะดีกว่า
มีดปลายแหลมถูกวางลงบนข้อมือบาง ๆ พร้อมกับน้ำตาที่นองหน้า...
ก่อนที่คมมีดจะกดผ่าแยกผิวหนังออกมาเป็นสองส่วน
ฉันทำมันซ้ำไปซ้ำมาด้วยความเจ็บปวด ฉันร้องโอดโอยจนกระทั่งสลบไป
ฉันหวังว่าฉันคงจะได้ตายสมใจอยากแล้วสินะ...
“คุณแม่กับคุณพี่สาวไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ อีกไม่นานคนไข้คงฟื้นขึ้นมาได้อย่างแน่นอนครับ ผมจะพยายามรักษาอย่างเต็มที่ครับ..”
ฉันมีสติขึ้นมาอีกครั้งเพราะคำพูดของผู้ชายคนหนึ่ง...
เขาคงจะเป็นหมอที่รักษาให้ฉันรอดจากความตายที่ฉันต้องการสินะ
ขอแอบดูหน่อยแล้วกัน ไอ้หมอที่ขัดขวางความปรารถนาของฉันมันเป็นใคร..
.
.
นะ..นะ..นี่มันอะไรกัน !!!
------------------------------------------------------------------------
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวคู่ขนานกันกับเรื่อง "ขย่มเพื่อนเก่า จนฟื้นคืนชีพ" นะครับ
ส่วนเวลาลงคงไม่แน่นอนสักเท่าไหร่ ถึงอย่างไรต้องขออภัยมา ณ ที่นี้
แต่สัญญาว่าจะแต่งจนจบครับ
โปรดกดติดตามเพิ่มเข้าคลังหลวงของท่านได้เลยนะครับ จะได้มีการแจ้งเตือนเมื่อลงตอนใหม่ครับ