เรื่อง : ฟาร์มผักของไป๋อวี้เหยา
เขียนคำ : พิมพ์สีทอง
คำโปรย
“คุณหนูสัญญากับข้าได้หรือไม่ว่าจะไม่ทำร้ายลูกของเรา”
“เจ้าพูดเรื่องอะไร ข้าบอกข้าไม่ได้ท้อง ถึงข้าจะท้องข้าจะทำร้ายเลือดเนื้อเชื้อไขตัวเองทำไม”
ไป๋อวี้เหยาเอ่ยบอกคนที่ทำสีหน้าจริงจังเสียจนนางไม่กล้าจะพูดทำร้ายน้ำใจ ใบหน้าหมิงตงฟางนั้นหล่อเหลายิ่งท่าทางเคร่งขรึมยิ่งทำให้อีกคนดูมีเสน่ห์ น่าเสียดายที่ร่างเดิมตาบอดมองไม่เห็นคนหล่อเช่นนี้แต่กลับไปมององค์ชายสี่ที่ดูเจ้าสำอางนั่นว่าหล่อเหลา และเพราะเรื่องนี้ทำให้นางสิ้นคิดเดินตามแผนร้ายของคนอื่น
“จริงหรือขอรับ คุณหนูจะไม่ทำร้ายลูกของเรา” หมิงตงฟางเอ่ยถามเพื่อรับความยืนยันอีกครั้ง แต่สีหน้าที่หมดหนทางของคุณหนูรองก็ทำให้เขาหวาดระแวง
“สัญญา! พอใจหรือยัง แต่หากเกินเก้าเดือนแล้วเด็กไม่คลอดก็แสดงว่าข้าไม่ได้ท้อง” ไป๋อวี้เหยากัดฟันเอ่ยบอกอย่างหมดความอดทน พอบอกความจริงแล้วไม่เชื่อ พอครบกำหนดคลอดแล้วไม่มีเด็กออกมาอย่าโทษนางก็แล้วกัน!
แต่เหตุไฉนฟาร์มผักของนางถึงได้ต่างจากที่คิดมากมายถึงเพียงนี้ ไป๋อวี้เหยามองบรรดาหัวผักกาดขาวตรงหน้าอย่างเหม่อลอย ใช่นางปลูกผักทำฟาร์มแต่ฟาร์มผักของนางล้วนมีชีวิต นั่น เจ้าแฝด เปาซินช่ายซึ่งแปลว่ากะหล่ำปลี แฝดคนน้องไป๋ช่าย หมายถึง ผักกาดขาว คนถัดมา หงหลัวโป แปลว่าแครอท เสี่ยวหวงกวาซึ่งแปลว่า แตงกวา อื้ม นี่แหละฟาร์มผักของไป๋อวี้เหยา...
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องสั้นที่อ่านสบายๆ ฟินๆ ไม่มีดราม่า และมีการเก็บเหรียญเช่นเดิมค่ะ ขอบคุณที่สนับสนุนนะคะ ทั้งเรื่องเพียง 70 บาทเท่านั้น ฝากน้องไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามและสนับสนุนนะคะ //ไหว้ย่อ
เรื่องนี้มีอีบุ๊คแล้วนะคะ ใครอยากอ่านก่อนไปตำได้เลยค่า><
https://www.mebmarket.com/web/index.php? action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiNzE1OTMzIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NjoiMjE3MzIwIjt9