"ถึงแล้วครับ" ดวงตากลมโตล่อกแล่กมองไปรอบๆก่อนจะหยุดมองเบื้องหน้าตามที่คนตัวสูงบอก ดอกไม้บานสะพรั่งสีชมพูอ่อนแซมขาวถูกวางลงที่หน้ารูปของเด็กชายหน้าตาจิ้มลิ้มซึ่งกำลังส่งยิ้มมาให้ราวกับต้องการแบ่งปันความสดใสให้แก่คนมอง
"วันนี้เป็นวันเกิดน้องปีพี่ต่อมาหาน้องปีตามสัญญาที่พี่ให้ไว้ว่าจะมาหาน้องปีทุกๆวันเกิดของน้องและ…วันที่น้องเสีย" เสียงทุ้มพูดขึ้นด้วยความยากลำบากเพราะคนตัวสูงทำใจไม่ได้ทุกครั้งที่ได้มาที่นี่ น้องที่มีแต่ความสดใสกลับต้องมาเจอเหตุการณ์ร้ายแรงเช่นนั้นเขารับไม่ได้ ไม่เพียงแต่น้องชายต่างสายเลือดแต่ยังมีเพื่อนที่โตมาด้วยกันอย่างเปรมพันธ์และลุงธรรมรงค์และป้าชลนาถที่เป็นพ่อกับแม่ของถิระคุณและเปรมพันธ์พี่ชายอีกด้วย ทั้งสี่คนเสียชีวิตเพราะถูกลอบสังหารทำให้ไม่มีใครในครอบครัวทำใจได้เลยเมื่อเจ้าของทรัพย์สมบัติไร่อัครเทพตายสิ้นกันหมด เขาที่ไม่ใช่สายเลือดของปู่จึงต้องมารับช่วงต่ออย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทุกอย่างล้วนเป็นคำสั่งของพ่อเขาหลังจากที่เรียนจบเขาจึงต้องบริหารทุกอย่างที่นี่อย่างขัดคำสั่งไม่ได้


