ชะตารักเคียงบัลลังก์

หิมะที่โปรยปรายลงมาอย่างหนัก ทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้านไปด้วยความหนาวเหน็บ เสื้อคลุมร่างผืนบางสีขาวเปียกชุ่มไปด้วยเลือดสีแดงสดจากการถูกโบย ใบหน้าอันงดงามเปียกชุ่มไปด้วยคราบน้ำตา มือเล็กๆ ถูกวางไว้บนหน้าท้องนูนเล็กอย่างแผ่วเบา 

“ลูกแม่ เจ้ายังไม่แม้แต่จะได้ลืมตาดูโลกก็ถูกผู้ได้ชื่อว่าพระบิดาพรากไปเสียแล้ว แม่ขอโทษที่ไม่อาจปกป้องเจ้าไว้ได้” น้ำเสียงสะอึกสะอื้นพูดขึ้นเบาๆ อย่างเจ็บปวด 

ดวงตาแสนเศร้าจ้องมองดูถ้วยยาพิษที่วางอยู่ตรงหน้า หยาดน้ำใสๆ ค่อยๆ ไหลอาบใบหน้าอันเศร้าด้วยความเสียใจ 

ครั้นนางดื่มยาพิษจนหมดถ้วยร่างเล็กก็ค่อยๆทรุดลงไปนอนรบบนพื้นอันเต็มไปด้วยหิมะขาวโพรนแววงตาแสนเศร้าจ้องมองชายอันเป็นที่รักด้วยความเกลียดชังก่อนที่ร่างนั้นจะสลบไป 

ฮ่องเต้ได้แต่จ้องมองนางอันเป็นที่รักที่แน่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นอย่างน่าสงสาร แม้ถ้วยยาที่นางดื่มจะไม่ใช่ยาพิษหากแต่เป็นเพียงยาที่ทำให้ชีพจรนางหยุดลงชั่วครู่เท่านั้น แต่แววตาที่นางจ้องมองเขาด้วยความเกลียดชังนั่นช่างทำให้เขาเจ็บปวดใจเยิ่งนัก 

“ฮองเฮาเพื่อเจ้ากับลูกในครรภ์ข้าจะยอมให้เจ้าเป็นอันตรายไม่ได้ข้าขอสะสางและกำจัดพวกคนชั่วที่ใส่ร้ายเจ้าเสียก่อน”เขาพูดขึ้นในใจด้วยความเป็นห่วง 

แนะนำตัวละคร 

คุณหนูลู่เฉียงเว่ย/พระชายา/พระมเหสี(นางเอก) : บุตรสาวของไต้เท้าลู่กับฮูหยินในสมรส หญิงสาวผู้ร่าเริงผู้เป็นคู่หมายขององค์รัชทายาทแต่เมื่อนางอภิเษกกับรัชทายาทความสดใสร่าเริงของนางก็จางหายไป 

องค์ชายรัชทายาท/ฮ่องเต้ : ชายหนุ่มผู้รักแรงเกลียดแรง 

 ลู่อวิ๋นเซียง(นางร้าย) :บุตรสาวของไต้เท้าลู่กับฮูหยินนอกสมรส นางผู้เกลียดชังและอิฉาริษยาลู่เฉียงเว่ย