" ไม่เอาน่าประกายดาว คุณก็เคยๆอยู่ ไปกับผมสักคืน สองคืน คุณคงไม่สึก ไม่หลออะไรหรอกน่า อย่าเล่นตัวนักเลย ผมรับรอง ถ้าคุณทำให้ผมถูกใจ ผมจะตอบแทนคุณอย่างถึงใจแน่ ๆ ไม่ต้องห่วง เรื่องราคา"
อติรุจพูดออกมา อย่างดูถูกและเปิดเผยในสิ่งที่เขาต้องการจากตัวประกายดาว
“คุณ !!!”
ประกายดาวพูดออกมาได้แค่นั้น เธอนั้น ก็สะบัดแขนเรียวสวยของเธอออกจากมือหนาของอติรุจเต็มแรง
แล้วเธอนั้น ก็ตวัดมือเรียวสวยของเธอ ไปตบหน้าอันหล่อเหลาของอติรุจสุดกำลัง เพราะความโมโห ที่อติรุจ บังอาจมาพูดจาดูถูกเธอ อย่างที่ไม่เคยมีใครกล้ามาพูดกับเธอเช่นนี้มาก่อน
"กล้ามากนะประกายดาว ที่บังอาจ เอามือเน่าๆของคุณมาตบหน้าผมแบบนี้ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน"
อติรุจพูดออกมาเสียงเหี้ยม แล้วกระชากร่างบางระหงของประกายดาวเต็มแรงด้วยความโมโห
" ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ "
ประกายดาวพยามดิ้นรนขัดขืนสุดกำลัง พร้อมกับตะโกนให้คนช่วยอย่างหวาดกลัว กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
"ร้องเข้าไปเลยประกายดาว แล้วดูสิ ว่าตัวผู้หน้าไหนของคุณ มันจะกล้าเข้ามาช่วยคุณ"
อติรุจตะคอกใส่หน้าประกายดาว อย่างขุ่นเคือง เมื่อเขาคิดถึงข่าวฉาวของเธอ พร้อมกับลาก ประกายดาวไปขึ้นรถคันหรู ที่อนันกับโจว์ ขับมารอรับ เขาด้วยความโมโห
"นี่คุณจะพาฉันไปไหน จอดรถเดี๋ยวนี้นะ จอดสิ ฉันบอกให้จอดไง จอด"
ประกายดาวร้องออกมาเสียงหลง พร้อมกับทุบกระจก ที่กลั้นระหว่างคนขับ กับผู้โดยสาร ด้วยความตื่นกลัว
"คุณต้องการอะไร ทำแบบนี้ทำไม"
แล้วไม่นาน ประกายดาวก็พยายามเรียกสติของตัวเองให้กลับมา แล้วขยับปากสีแดงสด ของเธอ เอ่ยถามอติรุจ ที่นั่งอยู่เบาะด้านหลังกับเธอ อย่างต้องการจะหาทางเอาตัวรอด แทนการโว้ยวายอย่างเช่นเมื่อสักครู่
"ตัวคุณไงประกายดาว สิ่งทีผมต้องการ"
อติรุจ ตอบคำถามของประกายดาว อย่างตรงไปตรงมา
"ฉันไม่เต็มใจ"
ประกายดาวตอบอติรุจออกมาทันที เมื่อเธอได้ยินอติรุจบอกว่าเขานั้น ต้องการเธอ แม้เธอจะรู้สึกอึ้งกับคำพูดของเขาอยู่ไม่น้อย แต่เธอก็เลือกที่จะบอกเขา ว่าเธอไม่เต็มใจเผื่อว่าเขาจะมีสำนึก แล้วปล่อยเธอไป
"คุณจะเต็มใจ หรือไม่เต็มใจก็ตาม แต่คุณจะต้องเป็นของผม เป็นของผม จนกว่าผมจะเบื่อคุณ ประกายดาว"
อติรุจพูดออกมาอย่างเห็นแก่ตัว แล้วหันหน้าไปทางอื่นเพราะเขา ไม่อยากเจอกับสายตา ที่ประกายดาวมองมาที่เขา ด้วยสายตาตัดพ้อ ต่อว่า และเกลียดชัง เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่เขาพูด
Guest
