“ขอโทษเหรอ ขอโทษแล้วมันทำให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดินได้ไหม ก่อนที่จะทำลงไปทำไมเธอไม่คิด”
“ณิชาผิดมากหรือคะที่ณิชารักน้าฐา แล้วก็หาทางทำให้รักของตัวเองสมหวัง”
หญิงสาวร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น
“โดยไม่สนใจว่าจะเป็นด้วยวิธีไหนอย่างนั้นเหรอ เธอคิดว่าเมื่อไม่มีวาสนาแล้วฉันจะรักเธอเหรอ เธอคิดว่าเรื่องของความรักมันบังคับกันได้หรือไง”
เขาตะคอกถามเสียงร้าวราญ มือแกร่งบีบไหล่บอบบางจนแทบแตกละเอียด
“ปล่อยณิชานะคะน้าฐา ณิชาเจ็บ”
หญิงสาวพยายามจะแกะมือเขาออก
“จะให้ปล่อยทำไมล่ะ เธออยากได้ฉันอยู่ไม่ใช่เหรอ แล้วจะมัวเสียเวลาอยู่ทำไมล่ะ มาสิ ฉันจะสงเคราะห์ให้”
ชายหนุ่มตะคอกเสียงลั่นพร้อมกับฉีกทึ้งเสื้อผ้าของหญิงสาวออกอย่างบ้าคลั่ง
“น้าฐาอย่าทำกับณิชาอย่างนี้น่ะ” หญิงสาวพยายามห้ามปราบและขัดขืน แต่เขาไม่ฟังเสียงยังคงฉีกทึ้งเสื้อผ้าของหญิงสาวออกไปจนหมดตัว เผยให้เห็นเรือนร่างอรชรที่เปลือยเปล่าเย้ายวนอารมณ์ ท่าทางที่บ้าระห่ำของเขาทำให้หญิงสาวหวาดกลัว
ด้วยรักและขอบคุณจาก...ลภัสรินทร์
( ตอนนี้มีอีบุ๊ควางขายแล้วนะคะ )
..............................................
งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติกฎหมายลิขสิทธิ์ทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของงานเขียนเรื่องนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินคดีการตามกฎหมาย
หมายเหตุ : ที่ลงสถานะของนิยายว่า จบแล้ว นั้นคือหมายถึงว่านักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้จนจบแล้วและได้นำไปวางขายในรูปแบบของอีบุคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตรงนี้คือการนำมาลงให้ทดลองอ่านกันแค่บางส่วนเท่านั้น ซึ่งถ้าใครสนใจจะอ่านต่อจนจบก็ตามลิ้งค์ที่ได้นำมาลงไว้ให้ไปได้เลย หรือจะติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ หรือเฟสบุ๊ค กันตินันท์,กานติณัฎฐ และหรือเฟสบุ๊ค ลภัสรินทร์ รวิยา นามปากกา ก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ
Guest
