เธอได้เจอลูกสาวกับพ่อของลูกอีกครั้ง หัวใจที่เหี่ยวแห้งกลับชุ่มชื่นพองโตขึ้น แต่ก็เจ็บปวดไปพร้อมกัน เมื่อเขาไม่มีแค่หางตามองมาที่เธอ ทั้งยังกีดกันเธอไม่ให้เข้าใกล้ลูกสาวที่กำลังน่ารัก ยิ่งเห็นเขามีคน เธอก็หึง หวง ถึงตัวเองจะไม่ได้มีสิทธิ์นั้นแล้วก็ตาม
“แต่ฉันเป็นแม่..”
“แม่!!ที่คลอดออกมาแล้วทิ้ง เพราะต้องการมีอนาคตที่ดี เด็กคนนั้นจะทำให้อนาคตคูณพัง”
เขาผู้ชายที่เจ็บที่สุดในวันที่เธอทิ้งไปมีอนาคต ส่วนเขานั้นก้มหน้าก้มตาเลี้ยงลูกสาวมาคนเดียว จากความเจ็บปวดที่คิดว่าเวลาสามารถเยียวยาได้ เพราะความรักที่มีให้เธอ จนมาถึงทุกวันนี้มันกลับกลายเป็นความแค้น ความเกลียดชัง และไม่มีวันที่จะให้อภัยได้อีก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม
ต่อให้เธอจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่มีวันไหนเลยที่จะลืมได้ลง ทุกวันทุกคืนเธอต้องใช้ยาช่วยลดความคิดถึงที่กัดกินใจ ...เธอทุกวินาทีที่หายใจ สิ่งหนึ่งที่เธอทิ้งไว้ในอดีตกลายเป็นแผลลึกในใจยากที่จะหาย รอยยิ้มที่ดูมีความสุขสวนทางกับจิตใจอย่างมาก
ทุกความสำเร็จกลับไม่ได้ทำให้ใจเธอสุข
ไม่ทำให้ยินดีปลาบปลื้มไปกับมันอย่างที่คิด
*******
ฝากกดหัวใจ กดติดตามไรท์ด้วยนะคะ
จะได้ไม่พลาดนิยายใหม่ ๆ ที่ไรท์จะอัพให้ลีดได้อ่านทุกวัน
ขอบคุณคร่า
ตารางอัปนิยายไรท์นะคะ
Guest
