คำเตือน : เนื้อหาในเรื่องนี้มีการนอกกายนอกใจเกิดขึ้น ซึ่งเป็นเนื้อหาในส่วนหนึ่งเพื่อเพิ่มอรรถรสของเรื่องเท่านั้น
ไม่ใช่เพื่อการสนับสนุน ซึ่งเหตุการณ์จะอยู่ในตอนที่ 50 ชื่อตอน เซอร์ไพรซ์ 3
หากไม่พร้อมเสพเนื้อหาในส่วนนี้รบกวนข้ามไปอ่านที่ตอนถัดไป
ถ้าข้ามแล้วอาจจะมีช่วงอารมณ์ที่ไม่ต่อเนื่องบ้าง แต่สามารถเข้าใจเนื้อหาในภาพรวมได้ค่ะ
*ชี้แจงค่า รบกวนอ่านคำชี้แจงตรงนี้กันก่อนนะคะ^^
เนื่องจากนิยายเรื่อง "ม่านรักร้าย" เป็นนิยายเรื่องแรกที่เอเดนเริ่มเขียนขึ้นมา (ซึ่งเวลามันก็ผ่านมานานมากแล้ว)
เอเดนได้หยุดเขียนนิยายไปหลายปี ยังมีเรื่องที่ยังเขียนไม่จบอยู่หลายเรื่อง ตอนนี้จะเริ่มต้นกลับมาเขียนนิยายอีกครั้ง
ดังนั้น เอเดนจึงขอนำเอานิยายเรื่อง "ม่านรักร้าย"ซึ่งเป็นนิยายเรื่องแรกที่ในชีวิตที่เขียน และเขียนจนจบ มาอัพใหม่อีกครั้ง
ระหว่างที่อัพใหม่นี้ เอเดนจะมีการปรับปรุงแก้ไขในบางส่วน
แต่เนื้อหาจะไม่เปลี่ยนแปลงจากเดิมอย่างแน่นอน
***นามปากกาเดิมไพรพฤกษา เอเดนเปลี่ยนนามปากกาใหม่เป็น กอบเงิน นะคะ
(เพื่อนทักว่าชื่อนามปากกามันฟังดูรกๆ^^!)
มาเริ่มกันค่ะ>>>>>>>>> กว่าจะรู้ว่ารักมันช่างยากหนักหนา ต่อเมื่อถึงเวลาปากมันไม่กล้าเอ่ยออกไป
เมื่อเธอลาจากฉันต้องทำอย่างไร เพื่อให้ได้หัวใจที่หลุดลอยไปกลับมา
ยกโทษได้มั้ยให้คนเลวคนนี้ ขอโอกาสอีกซักที โปรดเถิดคนดี
ผู้ชายคนนี้จะไม่ทำให้เธอเสียใจ
รันนรา วิศิตวรงค์
นางแบบมาแรงแซงรุ่นพี่ เธอมีดีที่ความไม่ถือตัวไม่เลือกงาน
เป็นคนดื้อรั้น ไม่ทำใครก่อน แต่ก็ไม่ยอมให้ใครมากระทำ
พัฒนนท์ พิสุทธกานต์
ทายาทนักธุรกิจทางด้านรถยนต์ ว่าที่ประธานกรรมการบริหารคนต่อไปของเครือธกานต์ กรุ๊ป
เป็นคนจริงจัง เด็ดขาดทุกเรื่อง ยกเว้เรื่องของผู้หญิงที่ชื่อ "รันนรา"
คนที่ต้องตาต้องใจ กลับกลายเป็นคนที่สมองต้องห้าม แล้วพัฒนนท์จะจัดการกับหัวใจตัวเองอย่างไร เมื่อแม่นางแบบสาวดาวยั่วที่เขาเห็นในครั้งแรก ได้เข้ามาตีรวนระบบสมองของเขาจนยับเยิน ถึงแม้ปากจะบอกว่าไม่ แต่ในทุกการกระทำกลับเป็นการฉุดรั้งรันนราให้เข้าใกล้ จนเขาไม่อาจจะถอนตัวและถอนใจไปไหนได้เลย
ตัวอย่าง
"จริงๆแล้วคุณไม่ต้องไปส่งฉันก็ได้นะ ฉันกลับเองได้ คงไม่รบกวนคุณหรอก"
"ผมบอกว่าจะไปส่งก็คือไปส่ง ไม่ได้พูดหรือรับปากเพราะต้องการเอาใจใคร จะไปได้หรือยัง หรือจะรอให้เหยื่อคนไหนของคุณไปส่งล่ะ"
"หึ คงไม่ต้องรอแล้วมั้ง เพราะเหยื่อรายล่าสุดของฉันกำลังยืนรอไปส่งอยู่ตรงหน้านี้แล้วไง"
Guest
