#รักเราช่างเร่าร้อน
#คำโปรย
งานพาร์ตไทม์เป็นแม่บ้านกะดึกของมุกดา ช่างน่าตื่นเต้นเร้าใจ เมื่อเธอดันทะเล่อทะล่า เข้าไปหลบอยู่ใต้โต๊ะของบอสใหญ่ คนที่กำลังตั้งอกตั้งใจ ‘ช่วยตัวเอง’
อธิปบ่นเสียงขรมเรื่องคู่ขาหนีหาย แถมแรงปรารถนายังเปี่ยมล้นเรือนกาย จนต้องถอดกางเกงแล้วบรรเลงเพลงรักด้วยสองมือ
แล้วมุกดาควรทำอย่างไรดี โผล่หน้าออกไปตอนนี้ดีไหม แต่ว่า...ถ้าเธอโผล่หน้าออกไป เขาต้องอายมากแน่ๆ
...งั้น...เธอจะแอบดูอยู่เงียบๆ ก็แล้วกัน
#บางส่วนบางตอนของเนื้อหา
“น่าเกลียด นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาได้ยังไง!”
พรึ่บ!
“บอส!?” เธอร้องออกมาดังๆ ก็อีตาบอสจงใจปล่อยผ้าเช็ดตัวลงพื้น มันกองอยู่แทบเท้าเขา ในขณะที่ชิ้นส่วนแห่งบุรุษตั้งตระหง่านผงาดง้ำ
“ก็เธอไม่อยากให้นุ่งผ้าเช็ดตัวไม่ใช่เหรอ ฉันไม่นุ่งแล้วนี่ไง”
เขาพูดยิ้มๆ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ถุงยางอนามัยในมือเป็นเครื่องประดับ อย่างอื่นถอดทิ้งจนหมดแล้ว
“ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย มะ...มุก มุกจะอาบน้ำก่อน” ว่าแล้วเริ่มแกะกระดุมเสื้อ พยายามไม่มองหน้าอธิป ไม่มองเจ้านั่นของเขาด้วย มันทำไมตั้งเด่ แล้วทำไมเขาต้องแตะมัน ทำไมต้องสาวรูด โอย...ภาวนาให้เธออาบน้ำเสร็จไวๆ เถอะ
ดูเหมือนว่าอธิปจะรู้ความคิดของมุกดา เขาเข้ามาช่วยถอดเสื้อผ้า แต่ไม่ได้ช่วยพาไปห้องน้ำ
“ขอมุกอาบน้ำก่อนได้ไหม”
“ได้...แต่ไม่ต้องเข้าห้องน้ำหรอก ที่ฉันก็มี”
“อะไร?”
“น้ำไง เผื่อเธออยากอาบ”
“บอส!”
*********
คู่หลัก - อธิป : มุกดา
คู่เสริมความ (หื่น) ฮา - แพรวา : กรณ์
****นิยายโรมานซ์ พล็อตเบาๆ ซาบซ่าน สยิวกิ้ว ฮิ้ววววว
**** กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ ^^
Guest
