เสือ...คุณหมอหัวใจสีเทาหม่นหมอง ศัลยแพทย์ทรวงอกผู้เก็บงำความรู้สึกบางอย่างเอาไว้เพียงคนเดียว การเสียสละที่ยิ่งใหญ่เกิดจากแรงแห่งรักที่เขามีต่อเธอ ปากบอกเกลียด หัวใจบอกว่ารักและรักเสมอมา เขาผู้มีภักดีในหัวใจของตัวเองไม่เคยเผื่อหัวใจไปรักใคร และเธอเด็กสาวหัวใจสีชมพูที่ทุกลมหายใจของเธอมีเพียงเขา หายใจออกพี่เสือ หายใจเข้าคุณราชันต์ แต่ใครจะรู้ว่าทั้งชีวิตของเขานั้นมอบให้เธอไปหมดแล้ว
เรื่องราวของสองหัวใจที่จะทำให้จดจำว่าทุกนาทีของชีวิตนั้นมีค่า อย่าได้เสียดายหากได้รักจนถึงที่สุด อย่าได้ผิดหวังหากไม่เป็นดั่งใจหวัง
ภายนอกเขาดูเย็นชาแต่ภายในใครจะรู้ว่าเขาเป็นคุณหมอสุดแซ่บที่จะทำให้เธอไม่มีวันลืมเรื่องราวบนเตียง เธอจะจดจำลีลาและเรือนร่างของเขาตลอดไป
บทนำ…
”หมอเสือ หรือ นายแพทย์ราชันต์ โยธาบดินทร์”
ศัลยแพทย์ทรวงอก หรือ แพทย์หัวใจ อายุ 30 ปีเต็ม หมอผู้มีความฝันคือการรักษาหัวใจ คุณหมอปากร้าย หัวใจเย็นชา คำพูดของเขานั้นเปรียบเหมือนกับปลายมีดที่คอยกรีดเนื้อให้เจ็บจี๊ด
“หัวใจ” ของเขานั้นเรียกได้ว่าเป็นสีเทาเกือบจะเป็นสีดำเข้าทุกวันแต่ใครจะรู้ว่าลึกๆแล้วหัวใจของเขานั้นสีอะไรกันแน่ มีเพียงคนเดียวที่รู้ก็คือเจ้าของหัวใจดวงนี้
เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ผิดหวังซ้ำซากกับความรัก แต่เขาไม่เคยคิดจะมีความรักเสียมากกว่า ไม่ใช่เพราะเกลียดความรัก แต่เขาไม่เคยคิดว่ามันมีอยู่จริง
“ความเจ็บปวด“ที่เกิดขึ้นในครอบครัวสร้างแผลและปมใหญ่ไว้ให้กับเขา จนถึงขั้นที่เขานั้นไม่ยอมเปิดรับใคร
ความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว ทำให้ครอบครัวของเขาไม่สมบูรณ์ แม้ว่าเขานั้นไม่อยากรักใคร แต่มันไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีหัวใจ เขามี...มันมากกว่าที่ใครคิดและมันลึกซึ้งกินใจเกินกว่าจะคาดเดา
เป็นเรื่องน่าขำที่เขานั้นเป็นผู้ชายที่สาวๆต่างหมายปอง แตเขากลับไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนแม้แต่คนเดียว ไม่เลย...ไม่เคยเลย เพราะรักไม่ใช่เรื่องบนเตียง
แต่พอเขาได้ลิ้มรส “ฉากร้อนรักบนเตียง“ มันทำให้เขานั้นแทบห้ามใจไว้ไหมไหว ความแซ่บที่เขาก่อนซ่อนมาตลอดครึ่งชีวิตเริ่มเผยออกมาเรื่อยๆ และมันช่างเด็ดเดี่ยวและร้อนแรงเกินต้าน
ภายนอกเขาดูใจร้าย ปากร้าย เหมือนคนไม่มีหัวใจ แต่ความเป็นจริงคนอย่างหมอเสือน่ะหรอที่เรียกว่าใจร้าย ถ้าคุณได้รู้ว่าเขาเสียสละแค่ไหน คุณจะตกหลุมรักเขาอย่างไม่อาจห้ามใจ
เมื่อพูดถึงรูปลักษณ์ที่ตกสาวๆให้สะดุดตา สิ่งแรกที่พูดถึงก็คงเป็น”ดวงตา“ที่เป็นหน้าต่างของหัวใจ แค่เพียงดวงตาของเขา มันก็สามารถบอกอารมณ์ทุกอย่างได้ เพียงแค่มองตา เมื่อโกรธดวงตาของเขาจะข่มผู้มองจนผู้ที่ถูกมองนั้นสู้เขาไม่ได้ เมื่อมันอ่อนโยน ผู้ถูกมองก็แทบอ่อนระทวยจนละลายเป็นหยดน้ำผึ้ง
ริมฝีปาก ริมฝีปากน่าจูบ สีชมพู หรือจะเรียกว่าปากอิ่มน้ำดีนะ เพราะปากของเขา ถ้าเทียบกับก้นเด็กแล้ว มันน่าฟัดยิ่งกว่า แต่เสน่ห์ของริมฝีปาก มันอยู่ที่เวลาเขาใช้มันเขมือบคู่ต่อสู้ต่างหาก เรียวลิ้นหวานเรียกได้ว่ากระชากวิญญาณจนต้องคล้อยตามและตกเป็นของเขา
เมื่อพูดถึงเสน่ห์ ก็คงไม่พ้นรูปร่าง ดวงตา ริมฝีปาก และไหล่กว้างๆน่าซบของเขา
ใครว่าเขาใจร้าย...เขาร้ายได้มากกว่าที่คิด ใครว่าเขารัก...เขารักเกินกว่าจะคำนึงถึง ถ้าให้เปรียบผู้หญิงของเขาเป็นอะไรสักอย่างเธอก็คงเป็น “เพียงพอใจ ดั่งลมหายใจของราชันต์
”พอใจ หรือ เพียงพอใจ เทวนารี”
น้องสาวเพียงคนเดียวของหมอเสือ น้องสาวอย่างนั้นหรอ? น้องสาวแล้วจะรักกันมากกว่านั้นได้อย่างไร หึ! ใช่...เธอก็แค่ เด็กกำพร้า
พอใจ นักศึกษาระดับชั้นปีที่ 4 คณะ อาหารและโภชนาการ เด็กสาววัยยี่สิบสี่ปีเศษที่เรียนช้ากว่าวัยเนื่องจากปัญหาสุขภาพของเธอ
“เพียงพอใจ” ชื่ออันไพเราะ...ที่ถูกตั้งจากหมอเสือในวัยเจ็ดปี เด็กสาวดวงตากลมโตยิ่งกว่าไข่ห่าน รอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ชวนให้หลงรัก จมูกโด่งเป็นสันน่ามอง เสียงหวานน่าฟัง
หัวใจของเธอนั้นอ่อนโยนจนน่าประหลาดใจ ต่อให้เขาร้ายใส่เธอยังไง แต่เธอกลับยิ้มรับปัญหาที่อยู่ตรงหน้า ทั้งชีวิตของเธอมีเพียงเขา และคุณแม่ผู้มอบชีวิตใหม่ให้แก่เธอ
“ความฝัน“เล็กๆของเธอมีเพียงหนึ่งเดียว คือ พี่เสือคนดีของเธอ หายใจเข้าพี่เสือ หายใจออกพี่ราชันต์
ความสุขของเธอ คือการได้เห็นรอยยิ้มอันน้อยนิดของเขา เธอไม่หวังสิ่งใดนอกจากให้เขานั้นมีความสุขและยิ้มได้ ร้ายยังไงเธอก็จะรักเขาไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
รัก สำหรับเธอนั้น คงเป็นการเสียสละ และการสร้างความสุขให้กับแม่และเขา นั่นคือสิ่งที่เธอบอกตัวเองมาตลอด
แต่เมื่อฟ้ายังเปลี่ยนสี หัวใจก็เปลี่ยนสาย “ความรักแบบพี่น้องหรอ? มันเป็นแบบนั้นจริงๆหรอ...ทำไมนะ ตั้งแต่เห็นเขาตอนเมาในครั้งนั้น ตั้งแต่เขาเผลอทำบางอย่างกับฉัน ฉันก็ไม่อาจมองเขาในฐานะพี่ชายได้อีกเลย แต่ตรงกันข้าม หัวใจของฉันกลับเรียกร้องหาเขาอยู่ทุกวินาที“
ยิ่งเธอวิ่งตาม เขายิ่งวิ่งหนี มันยิ่งย้ำเตือนว่าความรู้สึกของเธอ ว่าสิ่งที่เธอคิดมันอาจผิดและไม่มีวันเป็นไปได้
ถึงเวลาแล้วที่ต้องให้คำตอบกับหัวใจดวงนี้ หัวใจที่มันกำลังตายลงอย่างช้าๆ อย่ารอเวลา...เพราะมันอาจไม่ทัน
”แทน หรือ แทนคุณ ภิมรอัศวัสดิ์”
หลานชายของเจ้าสัวใหญ่ที่มีปัญหาไม่ลงรอยกับปู่ของตัวเองมาตั้งแต่เด็ก ภิมรอัศวัสดิ์ที่บ่งบอกถึงนามสกุลของคนใหญ่คนโต หรือเขานั้นเป็นลูกหลานมาเฟียที่ชีวิตโตมากับลูกปืน
เมื่อไหร่ที่ไม่พอใจ เขาจะใช้ปืนตัดสินปัญหา เมื่อไหร่ที่มีใครล่วงรู้ความลับของเขา จุดจบของมันคือความตาย
คนเห็นแก่ตัวที่ดันมารู้ตัวว่ามีความรัก แต่ความรักนั้นไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อเขา ทำให้เขาไม่สมหวัง ก่อให้เกิดการยื้อแย่งทุกวิถีทางที่เขาจะทำได้ และเขาทำแน่ อย่างไม่เกรงกลัวใคร
”โม หรือ พว.โมสิญา อรุณรักษา”
พยาบาลสาวผู้ตกหลุมรักหมอเสือตั้งแต่แรกเห็นเธอหมายปองและทำทุกอย่างเพื่อหวังจะให้เขานั้นหันมองเธอบ้าง
แต่ทว่าในสายตาของหมอเสือ เธอเป็นเพียงเพื่อนร่วมงาน ทุกอย่างที่เธอทำพังลงเมื่อความจริงเปิดเผย ว่าหัวใจของเขามีเพียงหนึ่งเดียวที่เขามอบให้ ก่อให้เกิดความเจ็บปวด และผิดหวัง แต่เธอนั้นไม่เห็นต้องสนใจ ถ้าไม่ลองก็ไม่มีโอกาสได้เป็น...เจ้าของหัวใจของเขา เธอเองก็จะทำทุกหนทางให้เขานั้นมาเป็นของเธอ ไม่ว่ามันต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
”หมอป่าห์ หรือ นายแพทย์ปฐพี สหัสวรานันท์”
หมอสูตินรีแพทย์ เพื่อนรักและเพื่อนตายของหมอเสือ คุณหมอพูดเพราะ ไพเราะ อ่อนโยน
คุณหมอรูปหล่อ เสน่ห์แรงไม่น้อยไปกว่าหมอเสือ คุณหมอผู้ใจเย็นอบอุ่นที่เอ็นดูในความเป็น “เพียงพอใจ” อะไรก็ได้...ที่เพียงพอใจต้องการ คุณหมอป่าห์จะหามาให้
Guest
