บอดี้การ์ดกระชากรัก (คุณชัช+คุณกราฟ) >>นิยายต่อจากชุดสามีไบโพลาร์<<

“มีอะไร? ...เฮ้ยยย!!” ชายหนุ่มเปิดประตูห้องแล้วถามลูกน้อง แต่ก็ต้องตกใจกับสภาพไอ้โยลูกน้องเขา 

“คุณกราฟดิพี่ชัช ผมเอาส้มตำไปให้ตามที่พี่สั่งแล้วดูดิ” ไอ้โยลูกน้องผมที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเศษมะละกอที่มาจากส้มตำเปรอะตามเนื้อตามตัวไปหมด 

“แม่ง! เอ๊ย ไป…เลยไปล้างตัว” ผมนึกสบถอยู่ในใจดีนะไม่มีปลาร้ามาด้วย บอดี้การ์ดหนุ่มสาวเท้าเข้าห้องอีกฝ่ายไปจัดการคนดื้อดึง 

“ฤทธิ์เยอะมากใช่มั้ย...มานี่เลย” ชายหนุ่มเดินไปกระชากร่างบางอย่างถูลู่ถูกังเข้ามาในห้องของเขาเอง เพราะตอนนี้ห้องของคุณกราฟเละเทะตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นส้มตำทั้งห้อง 

“โอ๊ย! เจ็บไอ้บ้า ปล่อยนะอย่ามาถูกเนื้อต้องตัวกันนะ ปล่อยเจ็บ อ๊ะ!!” กราฟร้องเสียงหลงเมื่อถูกอีกฝ่ายกระชากอย่างแรง และร่างสูงสะบัดมือปล่อยเขาลงพื้นอย่างไม่ไยดี 

“ทำไมคุณต้องไปอาละวาดลูกน้องผมขนาดนั้น” ชัชถามอีกฝ่ายจะอาละวาดก็อาละวาดไปแต่ไอ้การที่เอาส้มตำเทราดหัวลูกน้องเขามันเกินไป 

“ก็พวกมันเอาส้มตำมาให้ผมกิน” กราฟตอบตามความจริง ก็มันไม่มีอะไรมากไปกว่านี้แค่เขากินไม่ได้ แต่ลูกน้องนายนี่ก็บอกว่าลูกพี่สั่งมาคะยั้นคะยอให้เขากิน 

“กินไม่ได้?” ชายหนุ่มทำท่าทีนึกรังเกียจจะสูงส่งมาจากไหนเชียวก็แค่ลูกคุณหนูธรรมดาคนนึง 

“ใช่! อาหารต่ำๆ แบบนั้น ใครจะกินเข้าไปลง” เขาไม่ยอมแพ้หรอกเรื่องอะไรจะให้ไอ้บ้านี่มาวางอำนาจข่มอยู่ร่ำไป 

“อยากกินอะไรล่ะ? ของคาวหรือว่าของหวานดี” บอดี้การ์ดหนุ่มกระหยิ่มยิ้มย่อง ย่อเข่าลงไปกระซิบอีกฝ่ายที่นั่งอยู่ตรงพื้นข้างใบหู 

“อ๊ะ...อย่ามาทำรุ่มร่ามนะ ผมไม่ชอบ!!” กราฟรู้สึกถึงอันตรายจากคนตรงหน้าแต่ก็ไม่ยอมแพ้เชิ่ดหน้าขึ้นพูดอย่างท้าทาย 

“คงจะชอบเรื่องคาวๆ งั้นลองของคาวๆ ดูหน่อยจะเป็นอะไรไป” บอดี้การ์ดพูดจบก็ถอดกางเกงนอนของตัวเองออกจับใบหน้าสวยหวานให้เงยหน้าขึ้น และจับแท่งลำของเขาที่ยังตื่นตัวไม่เต็มที่ส่งเข้าปากร่างบางไป 

“อื้อ...ไม่นะ อื้ออออ ไม่เอา...อ๊อกกกก อึกกก” ร่างบางพยายามหนีจากการบังคับขืนใจเช่นนี้ แต่มันสู้กับแรงคนตรงหน้าไม่ได้เลย ในที่สุดแท่งเอ็นร้อนๆ ของอีกฝ่ายก็ผลุบหายเข้ามาในโพลงปากของเขา