“ก็ผมเพิ่งจะยี่สิบเอง คุณจะสี่สิบแล้วไม่ใช่เหรอ?” ปาล์มเริ่มตีหน้ามุ่ยแล้ว คิดว่าเขาภูมิใจหรือไงที่แต่งงานกับคนมีอายุ
“ยัง !! จำเอาไว้ฉันสามีนาย อายุ สาม-สิบ-หก อย่ามามั่ว” คิมหันต์ย้ำตัวเลขให้ชัดถ้อยชัดคำอีกตั้งสี่ปีเขายังไม่ถึงสี่สิบสักหน่อย
“กะ...ก็อีกนิดเดียวเอง แล้วผมก็ยังไม่ง่วงด้วย” ปาล์มได้แต่มองหน้าสามีตนเอง ก็พ่อบอกเขาเองนี่ว่าอีกฝ่ายจะเข้าหลักสี่แล้ว
“หึ! ไม่ง่วง อืม...นั่นสิ...คืนเข้าหอเขาทำไรกันนะ??” ไม่นอนใช่มั้ยได้...งั้นใช้วิธีเบสิกตามละครน้ำเน่าเลยแล้วกัน คิมหันต์วางไอแพดไว้ที่หัวเตียงก่อนจะคืบคลานเข้าหาภรรยาแล้วยกยิ้มที่มุมปาก
“ทะ...ทำไร ขะ...เข้ามาทำไม ถะ...ถอยไปนะ” ปาล์มตกใจสุดขีดเมื่ออีกฝ่ายค่อมทับร่างของเขาเอาไว้
“ก็ไม่ง่วงนี่? จริงๆ นี่ก็แค่ห้าทุ่มเอง ทำไรกันดี??” คิมหันต์ก็ยียวนกวนประสาทกลับไปในเมื่อให้นอนไม่นอน งั้นก็หาอะไรทำสนุกๆ ไปเลยก็แล้วกัน
Guest
