ทำไมเป็นโสด

อารัมภบท

“นั่นแหละ! นายช่วยหุบปาก ไม่พูดเรื่องของเราเมื่อคืนให้ใครฟังด้วยได้มั้ย” ชมพูนุชรู้ดีว่าการขอร้องพวกผู้ชาย ก็เหมือนพายเรือต้านกระแสน้ำ

มันยาก แต่เธอก็ไม่มีทางเลือก!

“เรื่องที่เรามีอะไรกัน หรือเรื่องที่พี่ซิงอยู่ล่ะครับ” ชมพูนุชตัวแข็งทื่อ กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ใบหน้าขาวนวลซีดเผือดลง จนเขานึกเป็นห่วง

“ทั้งหมด!” ตวาดเสียงสั่น เบาหวิวจนเขาต้องส่ายหน้าออกมาน้อยๆ

“จะไม่ให้ผมแก้ข่าวให้หน่อยเหรอครับ”

“ไม่ต้อง!” น้ำใสๆ เริ่มคลอกันที่เบ้าตาที่เริ่มสั่น ชมพูนุชกำลังฝืนมัน ความรู้สึกเสียท่าที่รักษามาตลอด 30 ปี

มันช่างเหมือนฟ้าผ่าฟาดลงมาตรงหน้า 

เฮนโหลววววว เรื่องนี้ลงฟรีจนจบน้า จากนั้นค่อยทยอยติดเหรียญจ้า อย่าลืมคอมเม้นท์ กดหัวใจให้ไรท์ด้วยน้าาา ขอบคุณล่วงหน้าครั๊บบบ 

ถ้าไม่อยากพลาดการแจ้งเตือน กดติดตามกันไว้ได้เลยฮับ!