"คารวะนายท่านหยางซื่อ ขออภัยที่ข้าออกมาต้อนรับท่านช้าพอดีข้าต้องจัดเตรียมของนิดหน่อย"
"O_O" อยู่ๆสายตาของหยางซื่อที่ก็มองมาทางเขาก็ค้างไป ก็รู้อยู่หรอกว่าตัวเองหน้าตาดี
"เออท่านหยางซื่อ ท่านหยางซื่อ"
"อ่ะ! โทษทีที่เสียมารยาทแต่ว่าไม่รู้มาก่อนว่ารูปโฉมของเจ้าจะเป็นเช่นนี้ เลยเผลอมองนานไปหน่อยอีกอย่างเจ้าก็ไม่จำเป็นต้องเรียกข้าว่านายท่านก็ได้ เรียกข้าว่าพี่หยางก็พอและพี่ก็จะเรียกเจ้าว่า ชี่เอ๋อร์ เช่นกัน"
บ้าที่สุดเลยไอ้คนหน้าไม่อายนี่อยู่ๆ ก็มาเรียกเขาว่าชี่เอ๋อร์หน้าตาเฉย ทั้งที่การเรียกแบบนั้นมันเอาไว้ใช้เรียกผู้หญิงน่ารักแท้ๆ พอมาเรียกเขาแบบนี้มันน่าอายนะยังไม่พอยังมาบังคับเขาให้เรียกตัวเองว่าพี่หยางอีกเราไปสนิดกันขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไรกัน
" -///- ขอรับท่านหยางซื่อ"
"พี่พึ่งบอกไปว่าไม่ต้องเรียกท่าน ไหนชี่เอ๋อร์เจ้ารองเรียกพี่ใหม่สิ"
"เออ...พะ...พี่หยาง -///- "
ปกภาพ