เขาคิดว่าเธอไม่รักจึงจากเขาไป หารู้ไม่เพราะรักมาก..เธอจึงไป
เขากลับมาเพื่อแก้แค้นด้วยหัวใจหมดรัก
แต่เธอยังรักเขาหมดหัวใจ..
แล้วเธอจะทำอย่างไร ในเมื่อหัวใจ ไม่เคยหมดรัก
เตชิต ม่านไหม
“อย่ามาเป็นเมนส์การเมือง” เตชิตเริ่มจะมีน้ำเสียงเข้มข้น จนม่านไหมนึกหวาดหวั่น
“ก็คนมีรอบเดือนจะไปห้ามได้ยังไง ฉันไม่ใช่วัยทองนะ” เตชิตบดกรามแน่น เขาอุตส่าห์รอคืนนี้ วันทั้งวันทำงานแทบไม่มีสติ
“มานี่สิ” ม่านไหมสะอึก เธอยังคงนั่งนิ่งบนสตูลหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
“ม่านไหม อย่าให้เรียกครั้งที่สอง” น้ำเสียงเยือกเย็นของเขาบ่งบอกชัดเจน ว่าอารมณ์เริ่มถึงขีดสุด
ม่านไหมจำใจต้องลุกขึ้นก่อนเดินไปหยุดที่เตียงไม่มองหน้าเขา
“ว้าย” เธอแทบร้องกรีดเมื่อจู่ ๆ ก็ถูกฉุดลงบนเตียง ร่างบางเกยทับร่างหนาแข็งแกร่งของเขา
มือใหญ่ไม่รอช้า เขาล้วงเข้าไปข้างในขอบบิกีนีตัวเล็ก จนเธอสะดุ้ง เตชิตถอนลมหายใจออกหนักหน่วง
ก่อนทิ้งศีรษะลงบนหมอนอย่างหมดแรง เมื่อเจอสิ่งกีดขวางเป็นผ้ายาวนุ่ม ๆ ผ้าอนามัยที่เมื่อก่อนเขาเคยไปซื้อให้อีกฝ่ายบ่อย ๆ
“มาตั้งแต่เมื่อไหร่” มือใหญ่ยังคงบีบแก้มก้นขาวเบา ๆ ม่านไหมพยายามดึงมือเขาออก
“เมื่อตอนเย็น ตอนไปตลาด” เตชิตหรี่ตามองเธอ อย่างไม่อยากเชื่อ
“งั้นก็อีกสามวัน”
“เจ็ดวัน” หา..เตชิตเบิกตากว้างมองเธอชัด ๆ อีกครั้ง
“อย่ามาลูกไม้ ม่านไหม นี่เป็นหน้าที่ของเธอ ฉันไม่ยอมทำการค้าที่ขาดทุนหรอกนะ” ม่านไหมหน้างอง้ำ
“ฉันจะไปกำหนดเองได้ยังไง ทุกเดือนก็มาอย่างนี้” หญิงสาวฝืนตัวลุกขึ้น
“เมื่อก่อนมาแค่สามสี่วัน” เตชิตยังไม่ลดละ มือหนาเริ่มลูบไล้ผิวเนียนนุ่มบริเวณแผ่นหลังบาง
“ก็ตอนนี้มาเจ็ดวันไง มดลูกของฉันคุณจะไปรู้ดีกว่าฉันได้ไง” ม่านไหมว่าเขาอย่างฉุน ๆ
เตชิตถอนใจหลับตาลงอย่างยอมแพ้ แม้ส่วนอื่นมันจะไม่ยอมลง
ฝากม่านไหม เตชิต กันด้วยน๊ะตัวเอง
เรื่องนี้ยาวเก้าสิบกว่าตอน ใครรอไม่ไหวอุดหนุนอีบุค นะคะ