งามพันธุ์
อายุ 19 ปี
ตั้งแต่เล็กจนโต งามพันธุ์ใช้ชีวิตห่างไกลจากคำว่าสุขสบายยิ่งนัก เธอโตมากับยายจวง ยายแก่ๆขายข้าวแกงอยู่ในย่านชุมชนแออัดแห่งหนึ่งของกรุงเทพมหานคร แต่ถึงกระนั้นเธอก็ยังคงมีความสุขในแบบฉบับของยายหลาน ชีวิตพอเพียงที่ยายพร่ำสอน เด็กสาวจำได้ไม่เคยลืม แม้ว่ายายจวงจะไม่ใช่ยายแท้ๆของเธอ เพราะเธอเป็นแค่เด็กกำพร้า ลูกของผู้หญิงญี่ปุ่นคนหนึ่งที่คลอดเธอทิ้งไว้แล้วหนีหายไป แต่ยายจวงก็รักเธอเท่าชีวิต สองยายหลานใช้ชีวิตอย่างสุขสงบเรื่อยมา จนกระทั่งเด็กสาวเริ่มเติบโตขึ้น ความงดงามอันเป็นเอกลักษณ์ของเชื้อชาติเปล่งประกายแจ่มชัด ผิวขาวอมชมพู ดวงตาคมซึ้งรับกับจมูกโด่งงามและริมฝีปากบางได้รูป ปีนี้เด็กสาวอายุย่าง 19 ปี เรียนจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 ความเปลี่ยนแปลงกำลังคืบคลานเข้ามาในชีวิตเธอตั้งแต่นี้เป็นต้นไป
ตันหยง
อายุ 36 ปี
นักธุรกิจสาวสวย(และที่สำคัญโสด)ชั้นนำแนวหน้าของเมืองไทย คำว่า “ทำไม่ได้” ไม่เคยอยู่ในพจนานุกรมของเธอ ยิ่งเก่งมากเท่าไร ความหยิ่งและทะนงตนก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น เรื่องวีนและเหวี่ยงเธอก็ไม่เป็นสองรองใครเหมือนกัน
“ อะไรนะเจี๊ยบ แม่บ้านที่คอนโดของชั้นขอลาออกงั้นเหรอ”
“ใช่ค่ะคุณหยง”
“ทำไม เงินน้อยไปรึยังไงห๊ะ”
“เปล่าค่ะคุณหยง เจี๊ยบถามแกแล้ว แกบอกว่าจะย้ายกลับไปอยู่ต่างจังหวัดกับลูกชายค่ะ”
“เฮ้อออ แล้วไงล่ะทีนี้ รีบหาคนด่วนเลย เดือนหน้าชั้นจะย้ายเข้าไปอยู่แล้ว เธอจำได้ใช่มั้ย”
“ค่ะๆคุณหยง เจี๊ยบจะรีบจัดการให้นะคะ”
—————————————————-
ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะคะ🥰