29
ตอน
1.84K
เข้าชม
10
ถูกใจ
2
ความคิดเห็น
21
เพิ่มลงคลัง
เรื่องของความรักไม่มีใครไม่เห็นแก่ตัว
ผมไม่เคยรักใคร มาเฟียถูกสอนไม่ให้มีความรัก เพราะเมื่อไรที่เรามีความรัก ความรักจะทำให้เราอ่อนแอ ถึงผมจะเป็นมาเฟียที่วางมือไปแล้ว แต่ผมก็ยังชินกับการที่ไม่ได้รักใ
ราเชนลากผมมาที่บ้านของผมเอง บ้านผมอยู่ท้ายซอย บ้านที่ใกล้ที่สุดคือบ้านของน้าทิพย์ซึ่งตอนนี้น้าไม่อยู่ น้านะน้าหลานหายไปทั้งคนไม่คิดจะออกมาตามเลยหรือไง
“เฝ้าไว้ ถ้าใครเข้ามาก็จัดการได้เลย” ราเชนสั่งลูกน้อง
“นายฉันขอโทษเอางี้ไหมเดี๋ยวฉันผ่อนใช้หนี้นายเอง” ผมเสนอขอตกลงระว่างที่มันกำลังลากผมไปที่ชั้นสอง
“ไม่”
“ให้ฉันซ่อมให้เอาไหม ฉันน่าจะซ่อมได้ ปกติอะไรที่บ้านพังฉันซ่อมเองตลอด”
“ไม่” ราเชนยังตอบคำเดิมเสียงแข็ง
“นายจะมีอะไรกับคนที่ไม่เต็มใจได้ลงจริงๆ หรอ” ผมหาสารพัดคำพูดมาเกลี้ยกล่อม
“ใช่” ราเชนตอบหน้ากวน มันจะตอบสั้นไปไหมว่ะ
“นาย นาย นายราเชน เอางี้ไหมเดี๋ยวฉันจะยอมเป็นเบ๊นายสามเดือนเลยก็ได้ ฉันทำงานเก่งมาก จิกหัวใช้ได้เลย” ผมรั้งตัวเองไม่ให้หมอนั่นโยนผมไปบนเตียงแล้วต่อรอง
“เอาสิ แต่จะเอานายด้วย”
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
