..."เฮาป๋ายฟ้ากับน้องนางปิ่นแก้วขอสัญญารักมั่นต่อกัน ให้ผืนดิน ผืนฟ้า หยาดธาราที่รินไหล ดอกไม้ที่แย้มกลีบผลิใบ ต้นไม้ใหญ่แห่งขุนเขาได้เป็นพยาน ว่าความรักของเฮาทั้งสองได้เกิดขึ้นแล้ว จะคงอยู่ตราบชั่วลูกชั่วหลานให้ได้เก็บเอาไปเล่าเอาไปกล่าวถึง ให้ได้เอาเป็นเยี่ยงเป็นอย่างในการครองคู่ ให้ได้รู้ว่ารักที่แท้นั้นแม้นกายจะสิ้นชีพวางวายแตกสลายดับสูญ แต่ความรักของเฮาจะยังคงอยู่จะยังมีลมหายใจ ไม่มีวันตายพลัดพรากจากกัน เฮาขอให้วาจาที่ได้ลั่นเอื้อนเอ่ยนี้จงเป็นจริงแท้ทุกประการด้วยเทอญ..” ....
เจ้าป๋ายฟ้า เจ้าอุปราชแห่งอาณาจักรมังคละนันทบุรีศรีนคร
“เฮาสองคนคงต้องอยู่เคียงคู่กันไปเยี่ยงนี้ตราบเท่าชีวิตจะหาไม่ ภายภาคหน้าหากพี่ได้ขึ้นเป็นเจ้าหลวง
น้องก็ต้องเป็นแม่เจ้าของชาวเมือง พี่เลยอยากให้น้องชอบพี่สักเสี้ยวหัวใจ”
.......
เจ้าปิ่นแก้ว เจ้านางธิดาเมืองแก้ว แห่งอาณาจักรมังคละนันทบุุรีศรีนคร คู่หมายของเจ้าป๋ายฟ้า
“น้องไม่ได้ชอบเจ้าพี่ แต่น้องก็ตั้งสัตย์ไว้แล้วว่าจะเป็นเมียที่ดีไม่ให้ผัวต้องทุกข์อกทุกข์ใจ” ...
หมายเหตุ : นิยายพีเรียด รัก/โรแมนติก No.ดราม่า อ่านเอาฮาไปสามวันเจ็ดคืน
...........................................................................................................................................................................
...สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ไม่อนุญาตให้มีการแสกนหนังสือ คัดลอก หรือทำคลิปเสียง
จากเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งเพื่อนำไปเผยแพร่ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานแล้วเท่านั้น...
ติดต่อสอบถามเพิ่มเติม
ติดตาม Twitter : https://twitter.com/NiyaiBuarawong
PDF ทักมาทางเพจกันได้เลยนะคะ https://www.facebook.com/niyaibuarawong/
E-mail : niyaibuarawong@gmail.com