ร่างสูงโปร่งขยับกายลืมตาขึ้นช้าๆมือเรียวยกขึ้นมากุมที่ศีรษะรู้สึกมึนที่ในหัวเล็กน้อย จากนั้นก็ลุกขึ้นแต่ต้องตกใจเมื่อเจอกันคนตัวเล็กที่ฟุบหน้าหลับอยู่ข้างกายเขา ในหัวพยายามนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ใช่ เมื่อคืนนี้แบมแบมเอาแจกับฟาดที่หัวเขาหนิ แต่ทำไมมีโอกาสให้หนี….แต่ทำไมคนตัวเล็กยังอยู่ที่นี่อีกแถมยังช่วยเขาอีก เด็กคนนี้มันบ้าไปแล้วใช่มั้ย
“อือ…อ๊ะ คุณมาร์ค!!”แบมแบมตื่นขึ้นและต้องตกใจเมื่อมาร์คนั่งจ้องหน้าเขาอยู่แบมแบมรีบลุกขึ้นทันที แต่มือของมาร์คดึงแบมแบมเข้าหาตัวก่อนจะกดร่างบางกับเตียงกว้าง
“ตกใจล่ะสิที่กูยังไม่ตาย…..”มาร์คพูดพลางมองไปที่หน้าหวานสบตาก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ ความรู้สึกต้องการเต็มไปหมดจนรู้สึกอึดอัดที่ตรงนั้น สายตาคมกริบมองต่ำลงไปเสื้อบางที่ขาดถึงเอวเผยให้เห็นผิวขาวเนียนที่มีรอยช้ำเล็กน้อย มือใหญ่สอดเข้าไปใต้เสื้อลูบไล้ก่อนที่จะก้มลงซุกหน้าลงไปที่ซอกคอขาวกัดเม้มอย่างที่เคยทำ
“อย่า!! คุณไม่นะ ได้โปรด….”แบมแบมร้องห้ามแต่เมื่อเจอสัมผัสที่ยังไม่คุ้นชิน ร่างบางสะดุ้งเมื่อริมฝีปากบางเฉียบกัดเม้มไปที่ใบหูจนทำให้คนตัวเล็กขนลุกกับสัมผัสนั้น
“วันนี้กูต้องได้ โทษฐานที่มึงทำร้ายกู!”มาร์คตะคอกเสียงใส่แบมแบม คนตัวเล็กหลับตาแน่นเพราะตกใจกับเสียงตะหวาด แบมแบมพยายามถอยตัวหนีแต่มาร์คจับรวบข้อมือทั้งสองข้างไว้ด้วยมือแค่ข้างเดียว
“อย่าดิ้น!! ครั้งนี้กูจะทำเบาๆก็แล้วกัน…”พูดจบก็จัดการกับเสื้อตัวบางบนร่างของแบมแบมออกอย่างรวดเร็ว จนเผยให้เห็นยอดอกที่ตั้งขึ้นเพราะความเสียวซ่านมาร์คยิ้มที่มุมปากด้วยความพอใจ ก่อนจะละเลงลิ้นอุ่นร้อนไปที่อกขาวใช้ปลายลิ้นอุ่นร้อนเลีย ดูด กัดเม้มที่ยอดอกสีชมพูอ่อน ความหวานจากคนตัวเล็กยิ่งทำให้มาร์คต้องการเป็นร้อยเท่า ร่างบางแอ่นตัวขึ้นอย่างลืมตัว
“อ่า….อย่านะ…..หยุดซะที”แบมแบมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนเพราะหมดแรงจากการขัดขืน มาร์ครีบถอดเสื้อของเขาออกทันที และรีบถอดกางเกงขายาวสีขาวของแบมแบมออกปาลงพื้น มือใหญ่ลูบไล้ไปตามเรียวขาของแบมแบมจากนั้นนิ้วเรียวก็สอดเข้าไปใต้กางเกงชั้นในสีขาว ก่อนจะใช้นิ้วเรียวนวดคลึงทันใดนั้นก็กดนิ้วลงไปที่ช่องทางรัก ถึงหมอจะห้ามยังไงแต่ในเวลานี้เขาทนไม่ไหวแล้ว
“อ๊ะ ฮึก…ผมเจ็บ!!!”แบมแบมร้องด้วยความเจ็บปวด…..มาร์คมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาก่อนจะจูบไปที่แก้มใสเพื่อปลอบโยนก่อนจะเลื่อนไปที่ริมฝีปากจูบอย่างนุ่มนวลจนคนตัวเล็กเผลอเคลิ้มตามไป.....นิ้วเรียวยังคงขยับเข้าออกเพื่อเรียกน้ำหล่อลื่นเพื่อที่คนตัวเล็กจะไม่เจ็บมากเวลายัดเจ้าลูกชายของเขาเข้าไป จากนั้นกางเกงตัวปัญหาก็หลุดออกไปจากตัวมาร์คทันที
“มึงโคตรหวานเลยว่ะ….”มาร์คพูดพลางชักเจ้าโลกของตัวเองมองไปยังร่างบางที่นอนนิ่งใต้ร่างเขา มาร์คจับขาเรียวทั้งสองแยกออกจากกัน
“ยะ อย่า….อะ อ่า…..”เสียงร้องห้ามที่แผ่วเบาไม่ทันการซะแล้ว มาร์คจับความคับแน่นของเขาจ่อไปที่ช่องทางด้านหลังของแบมแบมก่อนจะดันมันเข้าไป รอบนี้ก็ยังยัดเข้ายากเหมือนครั้งก่อน
“อะ อ่า…..”เสียงครางดังขึ้นเมื่อยัดเข้าจนสุดลำ ใบหน้าสวยของแบมแบมเต็มไปด้วยน้ำตาเจ็บปวดมือเล็กขย้ำที่หมอนเพื่อระบายความเจ็บปวด มาร์คค่อยๆขยับกายเข้าออกช้าๆก่อนจะเพิ่มแรงและความเร็ว ความคับแน่นในตัวเด็กคนนี้มันทำให้เขาพอใจอย่างมาก มาร์คดันกายเข้าออกเร็วขึ้น เสียงครางหวานของคนตัวเล็กยิ่งเพิ่มอารมณ์ให้เขาแรงปรารถนาแรงสวาทนำพาเพลงรักอันเร้าร้อนได้อย่างลงตัว
“ฮึก….ฮึก อะ พอ ได้แล้ว ผมเจ็บ…ฮึก”แบมแบมร้องไห้พลางพูดขอร้องให้อีกฝ่ายหยุด ขณะที่ร่างเล็กขยับไปตามแรงของอีกคน มาร์คไม่อยากได้ยินคำพูดที่ดูเหมือนทรมานแบบนั้น เขาจึงประกบจูบปิดเสียงร้องไห้ของแบมแบม เม็ดเหงื่อเกาะเต็มแผ่นหลังกว้าง แบมแบมหลับตาไม่อยากจะจดจำเรื่องแบบนี้ มาร์คหอบหายใจด้วยความเหนื่อยแต่ก็ยังขยับกายเข้าออก
“ชอบมั้ย….อะ อ่า มึงได้เท่าไหร่จากคนอื่น”มาร์คพูดขณะขยับกายถี่ๆ
เพี้ยยะ!
ฝ่ามือเล็กตบเข้าไปที่แก้มของมาร์ค ริมฝีปากเรียวได้รู้กัดเม้มด้วยความโมโห
“คุณมันน่ารังเกียจที่สุด!”แบมแบมมองใบหน้าหล่อเหล่าของอีกฝ่ายผ่านม่านน้ำตา มาร์คกัดกรามแน่นเขาอุตสาห์จะทะนุถนอมไม่ใช้ความรุนแรงแต่ตอนนี้เขาโมโหมากเมื่อได้ยินคำนั้นเอ่ยจากปากคนตัวเล็ก มือใหญ่จับที่ใบหน้าเล็กอย่างแน่น
“งั้นกูจะทำให้มันลืมคนที่ผ่านๆมาเอง!!”พูดจบก็กระแทรกกายเข้าใส่แบมแบมอย่างแรงจนคนตัวเล็กขยับกายหนีด้วยความเจ็บปวด
“ฮือ ไม่นะ ไม่!!!! ออกไป!! ผมเจ็บ”แบมแบมร้องครางด้วยความเจ็บปวด แต่คนที่กระแทรกกายเข้าออกอย่างรุนแรงไม่สนใจเสียงนั้นแม้แต่นิดเดียว ในเมื่อรังเกียจเขานักก็เจอแบบนี้ละกัน
น้ำตาที่ไหลออกมาในตอนนี้สำหรับมาร์คแล้วมันคือน้ำตาของพวกเสแสร้งเพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่ไม่ใช่กับเขา มาร์คยกขาข้างหนึ่งของแบมแบมพาดที่ไหล่กว้างของเขา ท่านี้มันยิ่งทำให้ช่องรักคับแน่นมากยิ่งขึ้น จนมาร์คเองยังรู่สึกถึงแรงบีบ
ร่างบางกระตุกด้วยความเจ็บปวดเมื่อมาร์คกระแทรกกายแรงและเร็วขึ้น เสียงครางที่ตอนนี้มันน่าสมเพชมากในสายตาของมาร์ค เด็กคนนี้มันร้าย ร่า น!!
แบมแบมกัดริมฝีปากแน่นเมื่อสะโพกแกร่งขยับกระแทรกแรงและถี่ขึ้น ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาปิดแน่นความเจ็บที่ช่องทางรักจากที่เจ็บตอนนี้เจ็บกว่าเดิมเสียอีก มาร์คยังคงขยับกายเร่งจังหวะใกล้ถึงฝั่งโดยไม่สนว่าคนใต้ร่างจะเจ็บปวดแค่ไหนแต่ช่องทางรักของแบมแบมมันช่างถูกใจเขาเสียจริงๆ
“ฮึก…ฮือๆ…”เสียงหอบหายใจปนสะอื้นไห้ ร่างสูงกระตุกเกร็งจากนั้นของเหลวขุ่นก็ไหลเข้าไปในช่องทางรักอันแสนหวาน แบมแบมมองใบหน้าของมาร์คสบตากับคนใจร้ายทั้งน้ำตา
“ผม…เกลียด….คุณ…..”แบมแบมพูดเสียงแผ่วเบา น้ำตายังคงไหนออกมา….เจ็บปวด รู้อย่างนี้น่าจะปล่อยให้ตายไปซะตั้งแต่ตอนนั้นไม่น่าช่วยงูพิษอย่างมาร์คเลย…….
“นั่นละ….คือสิ่งที่กูต้องการ”พูดจบก็ถอดกายออกลุกขึ้นยืนใส่เสื้อผ้าเดินเข้าไปในห้องน้ำ สายตาคู่สวยมองตามคนใจร้าย น้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง
Guest
