ความรักคือการให้ รักที่ไม่ได้ตั้งใจ ของสาวช่างฝัน
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม ไม่ว่าใครๆก็สามารถมีความรักได้ ฉันมีนามว่า นางสาวนิสา นารา เป็นสาวช่างฝันที่คิดอยากจะมีหนุ่มรูปหล่อมาคอยปกป้องดูแล แต่ผู้ชายคนนั้นนะ ต้องเข้าใจฉัน ยอมรับฉันได้ แต่จะมีคนสักกี่คนที่พร้อมและเพอร์เฟ็กทุกอย่าง นิสากำลังมองหาผู้ชายคนนั้นอย่างใจจด ใจจ่อ นิสามีอาชีพเป็นนักเขียนอิสระ และรับจ้างทั่วไป เธอทำงานตลอดเวลาเพื่อครอบครัว ชีวิตของเธอมีแต่งาน งาน งาน เธอเลือกที่จะเป็นแบบนี้เพราะ นายอาชา นารา พี่ชายคนเดียวของเธอต้องไปดูแลครอบครัวของตนเอง และวันหนึ่งเธอก็คิดที่จะสมัครงาน เพื่อหารายได้เพิ่มจากงานทำอยู่ และนี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่เธอคิดว่าชาตินี้เธอคงจะหาใครมาแทนที่เขาไม่ได้อีกแล้วเพราะเขาคือรักแรก รักเดียวในใจของเธอเสมอมา นับตังแต่วันที่เจออกันครั้งแรกจนถึงตอนนี้ วันที่เธอได้สวมชุดสีขาวสะอาดตาท่ามกลางแขกเหรื่อที่มาร่วมแสดงความยินดีกับเธอและเขาคนนั้นคนที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆของเธอมีความสดใสขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่เธอเคยผิดหวังจากเขามาแล้ว เพื่อเสียสละความรักให้กับมารดาและคุณยายของเขาที่ไม่ยอมรับเธอในตอนแรก สุดท้ายความเสียสละในการให้และความดีที่เธอทำก็ชนะทุกสิ่งอย่าง 5 ปีที่ผ่านมา เดชา รุ่งเรือง ประกาศรับสมัครตำแหน่งเลขานุการในสำนักพิมพ์ของเขา เดชาเป็นคนละเอียดรอบคอบ ทุกอย่างต้องตรงต่อเวลาเสมอเขาเป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์ น่าหลงใหล เดชาชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ และมุ่งมั่นที่จะชวนน้องๆเยาวชนมาสนใจในงานวรรณกรรมมากขึ้น นางสาวนิสา นารา เธอได้เดินเข้าไปในบริษัทอย่างมุ่งมั่นและตั้งใจ จนเดินชนกับเดชาและทำน้ำหกใส่เขา นิสาตกหลุมรักเดชาตั้งแต่แรกพบหน้ากัน เธอพยายามขอโทษเขา แต่เดชาก็มึนตึงใส่และเดินเข้าไปในห้องทำงานทันที เขาโมโหมากเพราะวันนี้เขาต้องไปพบกับคุณหญิงยายวิภากับคุณแม่รัชนีของเขา ครอบครัวของเดชานั้นเป็นครอบครัวขนาดเล็กเขาอยู่กับแม่เพียงแค่สองคน และคุณยายได้ย้ายไปอยู่ต่างหากที่บ้านสวน วันนี้เขามีนัดสัมภาษณ์ผู้ที่จะเข้ามาทำงานเป็นผู้ช่วยของเขา ซึ่งนั่นหมายความว่าเธอคนที่จะเข้ามาทำงานต้องทำเป็นทุกอย่างแม้กระทั่งงานแม่บ้านในบริษัท นิสาถูกเลือกให้เข้าไปเป็นคนแรก และเมื่อเปิดประตูเข้าไปเธอก็ตกใจมาก ผู้ชายคนที่เดินชนเมื่อกี้คือ ว่าที่นายจ้างของเธอ เดชามองแฟ้มประวัติของเธอพร้อมกับถามเธอว่า "ทำไมเธอถึงมาสมัครงานที่นี่" และนี่คือคำถามของผู้ที่สัมภาษณ์งานควรจะตอบ นิสามองหน้าเดชานิ่งและพยายามพูดกับว่าที่นายจ้าง ด้วยความรู้สึกผิดเธอเดินชนเขาและเธอก็ต้องสะดุ้ง ตกใจเมื่อเขาตบโต๊ะเรียกเธอด้วยเสียอันดัง และจู่ๆเดชาก็บอกกับนิสาว่าจะติดต่อกลับไปเพื่อให้มาเรียนรู้งานอีกครั้งก่อนเข้างาน นิสางงมากและถามเขาว่า สรุปจะไม่ได้งานหรือ เขาไม่ตอบโบกมือให้นิสาออกไป เมื่อนิสาออกไปแล้ว เขาเก็บแฟ้มของนิสาใส่กระเป๋าอย่างดี และเรียกผู้สมัครงานคนต่อไปมาสัมภาษณ์งานต่อและก็ถึงเวลาเลิกงานเดชาก็หยิบกระเป๋าเป้ของตนเองเดินออกไปและสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นสมุดจดเล่มหนึ่ง หน้าปกเขียนว่า my love และมีรูปของเธอกับครอบครัวที่แสดงออกอย่างมีความสุขเดชาเก็บสมุดเล่มนั้นไว้ในกระเป๋าและยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว คิดถึงใบหน้าตกใจเมื่อตอนเจอหน้ากันครั้งแรก หนึ่งอาทิตย์ต่อมาแผนกบุคคลของบริษัทได้โทรเรียกให้ นิสาไปเรียนรู้และสัมภาษณ์งานอีกครั้งวันนี้เธอคิดว่าอาจจะไม่ได้งานทำเพราะเขาคงผูกใจเจ็บกับเธอในตอนที่นิสาได้ทำน้ำหกใส่เขา และเมื่อนิสามาถึงบริษัทเขาให้นิสาไปฝึกงานเป็นเวลาหนึ่งเดือนก่อนที่จะบรรจุเป็นพนักงานประจำของบริษัท งานแรกที่เธอคิดว่าจะได้คือการนั่งหน้าคอมหน้าห้องของเขาแต่ผิดคาดเขาให้เธอไปความสะอาดห้องทำงานและห้องน้ำส่วนตัวของเขาโดยอ้างเหตุผลว่า นี่คือบททดสอบแรกของการเป็นเลขาต้องทำได้ทุกอย่าง หากแม่บ้านมาทำความสะอาดเลขาต้องตรวจได้ว่าผ่านหรือไม่ผ่าน นิสาตกใจกับแบบทดสอบ แบบนี้แต่เธอก็ต้องทำ งานคือเงิน เงินคืองาน นิสาคิดในใจก่อนที่จะทำงานตามที่สั่ง และตลอดสี่อาทิตย์หรือหนึ่งเดือนที่ผ่านมาลิสาได้ทำบททดสอบตามที่เดชาสั่งทั้งงานในบริษัทและงานนอกบริษัทตลอดหนึ่งเดือนนิสามักจะตัวติดกับเดชาเสมอ นิสาได้ทำงานกับเดชามาเป็นเวลาห้าปีจนกระทั่งสองคนได้เกิดความรักขึ้นโดยไม่รู้ตัว แต่แล้วทั้งสองคนก็มีอุปสรรคครั้งใหญ่จากมารดาของทั้งสองฝ่ายที่ไม่ลงรอยกัน จนทำให้ทั้งสองคนต้องเสียสละเพื่อมารดาของตนเอง และกลับไปทำหน้าที่ของลูกที่ดี ตั้งแต่นิสาได้ลาออกจากบริษัทของเดชาก็ผ่านมาสองปีแล้วในตอนนี้นิสาได้เปิดร้านหนังสือเป็นของตนเองตามที่ตั้งใจไว้ และมุ่งมั่นทำงานเพื่อที่จะลืมอดีตของความรักครั้งแรกเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ความรักที่มันฝังอยู่ในจิตใจก็ไม่สามารถที่จะลืมเลือนได้ นิสามักจะคิดถึงความหลังเมื่อเธอเริ่มเข้าไปทำงานในบริษัทเป็นวันแรกจนเกิความรักขึ้น ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาเจ็ดปีแล้วที่เธอไม่ได้พบเขา จนกระทั่งนิสาได้ไปเดินซื้อของและได้พบกับเขาโดยบังเอิญ เดชาตกใจมากแต่ก็ไม่เท่ากับคนที่ยืนน้ำตาไหลออกมาท่ามกลางผู้คนในห้าง นิสาตกใจทำของในมือตกและเป็นลมล้มพับไปจนเดชาต้องรีบเข้ามาประคองเพราะกลัวเธอเจ็บ เดชาได้พานิสาไปพักฟื้นที่บริษัทและนั่งเฝ้าเธอด้วยความรักที่ยังมีอยู่เต็มหัวใจ เมื่อเธอฟื้นขึ้นมาเธอตกใจกอดเขาด้วยความรัก ความคิดถึงและน้ำตาก็ไหลออกมาจนเดชาต้องกอดปลอบใจด้วยความรักและความคิดถึงเช่นกัน เดชาได้พูดบอกความในใจกับนิสา”ต่อไปนี้เราสองคนจะไม่แยกจากกันนะนิสา สาวช่างฝันของฉัน ฉันรักเธอตลอดไป
Guest
