คำโปรย::
จี้ห้อยคอสีแสงอุษาสาง.....บ่งความงามยามอรุณเบิกฟ้ากว้าง...
ต้องแสงวาบส่องกระทบบรรจบกาล.....คือความงาม....อเมทิส....ติดตรึงใจ....
................................................................
ตัวละคร::
น้ำฟ้า: ขณะที่กำลังกินหมูปิ้งข้าวเหนียวอยู่นั้น...จู่ๆก้อมีอุบัติเหตุ..รถยนต์ซิ่งมาชนคนที่อยู่ข้างทางจนกระเด็นมากระแทกถูกเธอ...ก่อนที่คนผู้นั้นจะสิ้นใจ...ได้มอบ...อเมทิส...ใส่มือเธอพร้อมกำชับว่า...ได้โปรดรับไว้ด้วย...
แม่หญิงหยาดทิพย์:: บุตรีของพ่อค้าเครื่องทองหลวง...ผู้มีร่างกายอ่อนแอตั้งแต่เกิด...ผู้เป็นพี่สาวคนโต..
แม่หญิงสร้อยรุ้ง:: น้องสาวของแม่หญิงหยาดทิพย์...บุตรีของเถ้าแก่ฮง...
เถ้าแก่ฮง:: พ่อค้าเครื่องทองหลวง..ผู้ที่ได้แต่งกับแม่หญิงอภิรดี...
แม่นายอภิรดี:: บุตรีของแม่หญิงอัญชลีกับคุณพระไวย์ญากร....
อีอ่อน:: บ่าวรับใช้แม่นายอภิรดี.....
อีนุ่ม:: บ่าวรับใช้ส่วนตัวของแม่หญิงหยาดทิพย์...
อีน้อย:: บ่าวรับใช้ส่วนตัวของแม่หญิงสร้อยรุ้ง...
นายยอด:: บ่าวรับใช้เถ้าแก่ฮง..เป็นพ่อบ้านผู้ดูแลเรือนด้านต่างๆ...
.................................................................
คำเตือน::
นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับผู้มีอายุต่ำกว่า18ปี...ควรอยู่ในความควบคุมของผู้ใหญ่....
อาจมีเนื้อหาหรือถ้อยคำอันไม่เหมาะสมในการรับชมบางตอน....ผู้แต่งต้องขออภัยมาณ.ที่นี้ด้วย...
อาจมีคำผิด...ผู้แต่งต้องขออภัยและจะรีบดำเนินการแก้ไขให้เสร็จสิ้นโดยไว...ขอขอบพระคุณในน้ำใจที่ทุกท่านกรุณาเข้ามาติดตามรับชม.....ผู้แต่งให้คำมั่นได้ว่า...จักแต่งจนแล้ว...มิให้คอยนาน.....
สำหรับคำติชม...คอมเม้นต่างๆผู้แต่งยินดีน้อมรับไว้ด้วยความขอบคุณ....
Guest
