งานร่ำสุราอาบแสงจันทร์ [Ibaraki-Shuten] [Ibarakidouji-Shutendouji] Onmyoji Fiction

SF - Onmyoji

Ibaraki x Shuten

งานร่ำสุราอาบแสงจันทร์

---------------------------------------------------------------------------------------------

กลีบดอกซากุระสีชมพูอ่อนปลิวล่องลอยในอากาศเพิ่มความน่าดูให้บรรยากาศยามค่ำคืนน่าดูขึ้นอีกไม่รู้กี่เท่าตัว

ความมึดมิดในยามอาทิตย์ลับขอบฟ้าถูกประดับประดาด้วยแสงไฟจากโคมแดงที่ใช้ส่องแสงเพื่อนำทางวิญญาณ

ของคนในปรโลกให้ได้เดินทางกลับไปหาผู้มีชีวิตในต่างโลกอันเป็นที่รัก เหล่าปีศาจและดวงวิญญาณน้อยใหญ่

ต่างอาศัยช่วงเทศกาลโอบ้งนี้เพื่อกลับไปยังโลกมนุษย์ บ้างก็ไปเพื่อดูความเป็นอยู่ลูกหลาน

บ้างก็ไปเพื่อพบเจอกับบุคคลที่เคยผูกพันธ์เคยร่วมชะตาเป็นคู่ชีวิตกัน.

ส่วนตัวของเค้านั้น ไอ้เรื่องราวตอนที่มีชีวิตอยู่มันก็นานเสียจนจำไม่ได้ สิ่งที่จำได้ก็มีแค่เพียงความคับแค้นความอาฆาต

จนดวงวิญญาณดวงนี้ได้กลายเป็นปีศาจไปเสียแล้ว ช่วงเทศกาลโอบ้งเลยไร้ความหมายเพราะปีศาจเช่นเค้า

หาได้มีบุคคลที่จะต้องกลับไปหาไม่ จะตอนเป็นหรือสิ้นชีวีชะตาของเค้า ชูเท็น โดจิ ผู้นี้ก็ชั่งน่าอดสูเสียจริง.

"มานั่งร่ำน้ำจันทร์บนต้นไม้อย่างนี้ ไม่กลัวจะร่วงลงไปบ้างรึไร"

เสียงทุ้มดังมาจากกิ่งต้นไม้อีกฝากนึง เค้าจึงอดไม่ได้ที่จะเอี้ยวตัวไปมองผู้ที่เข้ามาขัดช่วงเวลาที่แสนจะ

เหมาะเจาะในการลิ้มรสเหล้าชั้นดี ตาเรียวตวัดหางตาไปพบกับปีศาจชั้นสูงจอมโอหัง

ที่เป็นทั้งเพื่อนร่ำสุราและเพื่อนคู่คิดในคราเดียวกันอย่าง "อิบารากิ" เจ้าของร่างหนาบึกบึนอุดมณ์ไปด้วยมัดกล้าม

ผมสีดอกเลายาวถึงบั้นเอวถูกปล่อยให้สยายตามลมที่พัดจนสร้างความหนาวกระทบผิวน้อยเล็กน้อย

"ข้าไม่ใช่ไก่อ่อนเช่นนั้น เจ้าก็รู้"

เค้าตอบกลับไปพร้อมหันหน้าเพื่อกลับไปชื่นชมบรรยากาศของโคมแดงที่ลอยเด่นไปมามากมายนับไม่ถ้วนด้านหน้า

"ก็แล้วไม่ใช่เจ้ารึไง ที่เมาที่ไรก็ไม่พ้นต้องให้ข้าคอยตามเช็ดตามล้างให้ หื้ม เจ้าปีศาจขี้เมา"

เจ้าของเสียงพูดตอบ แต่ระยะเสียงนั้นไม่ได้ไกลเหมือนดั่งตอนแรก

แต่มันกลับดังมาจากระยะใกล้จนสามารถรู้สึกถึงกลิ่นและลมหายใจของอีกฝ่ายได้

ร่างสูงแทรกตัวนั่งข้างๆถัดจากเจ้าของผมสีเพลิงพร้อมทั้ง

ใช้มือปีศาจสีแดงแย่งชิงจอกเหล้าจากจากอีกฝ่ายมาดื่มจนหมดสิ้น

"ไม่มีแก้วเป็นของตัวเองรึไงกันนะเจ้า ข้าไม่ได้พิศมัยการใช้แก้วใบเดียวกันกับผู้อื่นดอกนะ"

"แต่ข้าชอบดื่มต่อจากเจ้านี่นา อย่าขี้หวงไปนักเลยสหายข้า"

"ไม่ไหวจริงๆนะเจ้าหน่ะ อยากจะทำอะไรก็ตามใจเจ้า ข้าเบื่อจะต่อปากต่อคำกับเจ้าเต็มที"

ใครจะบอกกันเล่า ...

ว่าเหล้าจอกใดก็อร่อยสู้จอกที่ข้าได้ดื่มต่อจากเจ้าไม่ได้

ต่อให้เป็นเหล้าที่ปีศาจทั้งยมโลกว่าชั้นเลิศ ก็สู้เหล้าจอกนี้ไม่ได้สักนิด.

ใครจะรู้กันเล่า ...

ว่าปีศาจที่แสนโอหังและสง่างามเช่นเค้า ต่อให้มีนางปีศาจสาวกี่ตนมาเสนอร่างกายให้เชยชมก็หาได้สนใจไม่

มีเพียงก็เพียงแต่เจ้าของเรือนร่างตรงหน้าเค้าเท่านั้น ที่มีเสน่ยั่วยวนมากกว่านางจิ้งจอกตนไหนๆ

"มานั่งชมจันทร์เพียงลำพังเช่นนี้ เจ้าคิดสิ่งใดอยู่หรือชูเท็นโดจิ"

"......"

"ว่าไงสหาย ข้าถามเจ้าอยู่นะ"

"...... ข้าก็แค่คิดว่า เจ้าพวกปีศาจน้อยใหญ่ที่ถือโคมแดงกันให้อลม่านนี้ช่างน่าอิจฉาเสียจริง"

"ตรงไหนกันเล่า วุ่นวายหน่ะสิไม่ว่า"

"อย่างน้อย พวกนั้นก็มีอะไรให้ผูกพันธ์...แต่ข้า.. ข้าไม่มีสิ่งใดเลย"

ชูเท็นโดจิเอ่ยพร้อมดวงตาแสนเศร้าสร้อยที่มองจ้องไปยังโคมแดงอันแล้วอันเล่า ดวงตาที่บอกได้ว่าเจ้าของนั้นไม่ได้โกหกสักนิด

ไม่เพียงแต่เท่านั้น ความเศร้าในดวงตานั้นยังตอกย้ำให้ยิ่งแน่ใจว่าหัวใจของปีศาจหนุ่มนั้นอ้างว้างและโดดเดี่ยวเพียงใด

มือของชูเท็นโดจิที่กำลังจะยกจอกสาเกขึ้นดื่มต้องหยุดชะงักจากแรงดึงรั้ง

ฝ่ามือปีศาาจที่ใครๆต่างก็เกรงกลัวมันนักหนายามนี้ความน่ากลัวของมันหาได้มีไม่

มีเพียงความอบอุ่นที่ทำให้คนโดนกุมมือมั่นใจได้ว่าไม่ว่าเวลาในยมโลกจะผ่านไปช้านานเพียงใด

ยังมีเจ้าของมือนี้ ยังมีอิบารากิที่ยังเคียงข้างเค้าเสมอ

"เจ้ามี...เจ้ามีข้าให้เจ้าผูกพันธ์ มีข้าที่ยังอยู่ข้างเจ้าเสมอนะ"

"ขะ..ขอบคุณเจ้ามาก"

ใบหน้าที่เคยเศร้าสร้อยกลับต้องเปลี่ยนอารมณ์กระทันหันเป็นเขินอาย

ก็ใครใช้ให้เจ้านั่นทำกับเค้าเหมือนเป็นปีศาจสาวน้อยเช่นนี้เล่า

ไอ้คำเกี้ยวพาราสีหวานๆ ไอ้กริยาถูกเนื้อต้องตัวแบบนี้

เค้าไม่ใช่สาวน้อยเสียหน่อย

"เขินอายอะไรของเจ้ากัน ข้าว่าข้าก็ไม่เคยปกปิดความในใจที่มีต่อเจ้าสักหน่อย เหตุใดเจ้ายังไม่ชินเสียที หึหึหึ"

มือหนารวบร่างเพรียวแต่มีกล้ามเนื้อเรียงตัวกันอย่างสวยงามเข้ามาชิดด้านข้างลำตัวพร้อมทั้งกระซิบคำหวาน

ที่ไม่เคยคิดจะพูดกับปีศาจตนใดให้อีกฝ่ายได้ฟัง ทำเอาคนฟังถึงกับหน้าแดง

จนไม่รู้ว่าสีแดงซ่านที่อยู่บนใบหน้านั้นมาจากฤทธิ์ของเหล้าหรือคำพูดชวนใจเต้นนั้นกันแน่

"เจ้าไม่ต้องกลัวจะอ้างว้าง ไม่ว่าอีกกี่ร้อยกี่พันปีข้าก็จะอยู่ร่ำสุรากับเจ้า....แค่เจ้าเท่านั้นที่ข้าจะรัก"

----------------------------------------------------------------------------------------------------

โอ้ย งานเผามากกกก ฟิคแก้บนเจ้าพ่ออิบาจากเกมส์ onmyoji

ภาษาอาจจะแปลกไปบ้างเพราะแนวพีเรียดเราเพิ่งเคยครั้งแรกเด้ออออ

งงศัพท์เว่อๆ5555555

รอบหน้าถ้าได้แก้บนอีกจะมาแนวกุ๊กกิ๊กแล้วเจ้าค่ะหนูสัญญา5555

--------------------------------------------------------------------------------------------

BONUS

สหายข้า...ข้าชอบอาภรณ์นี้ของเจ้าเหลือเกิน