นภนต์ [ NAPON ]
[บทนำ]
ธรรมดาของเด็กวัยรุ่นที่มักจะหยอกล้อแกล้งกันขำๆกับเหล่าเพื่อนสนิท แต่ก็มีหลายคนที่แกล้งคนอื่นเพื่อให้ตัวเองดูเท่หรือดูน่านับถือ และก็เป็นธรรมดาของเด็กผู้ชาย ที่จะรังแกเด็กผู้ชายอีกคนที่อ่อนแอกว่า ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติ .. แต่ไม่ใช่กับที่นี่
“ ปัจฉิม ปี 59 “
ป้ายสีชมพูสดใสขนาดใหญ่ถูกแขวนไว้ตามอาคารต่างๆ โรงเรียนถูกประดับประดาด้วยของตกแต่งมากมาย เสียงฮือฮาของเด็กนักเรียนดังไปทั่วโรงเรียน รุ่นพี่รุ่นน้องต่างแลกของขวัญวันปัจฉิมกัน ทุกคนดูเหมือนจะมีความสุขในงานดี ใบหน้าของหลายคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่หลายคนก็นั่งหน้าหมองเหมือนเบื่อโลกนี้เต็มที
“ ไงเพื่อน เมื่อคืนไม่ได้นอนรึไง “ เด็กชายคนหนึ่งเดินเข้ามาตบบ่าเพื่อนของเขาที่นั่งทำหน้าเหมือนหมาที่บ้านตาย ก่อนจะนั่งลงข้างๆและถามสาเหตุที่เพื่อนรักของเขาทำหน้าตาเบื่อโลก
“ เออ เครียดเรื่องมหาลัยเนี่ยแหละ กูจะมีโอกาสได้นอนอีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ “ เขาตอบและทำหน้าจืดต่อไป
“ มึงก็เกินไปไอสัส ฮ่าๆ “ เด็กหนุ่มตบบ่าเพื่อนของเขาก่อนจะชี้ให้มองสาวสวยที่กำลังถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อนของเธอยู่
“ มึงควรจะดีใจนะ เพราะเมื่อกี้หล่อนเพิ่งมาถามกูว่าคืนนี้มึงมีใครจองแล้วรึเปล่า ขอให้สนุกนะไอเกลอ “ พูดจบเขาก็เดินออกไป ก่อนจะหันมาขยิบตาให้เพื่อนรักของเขาหนึ่งครั้ง ก่อนจะเดินไปคุยกับสาวคนอื่นแถวนั้น
“ หวัดดี “ เด็กหนุ่มเดินเข้าไปทักทายเด็กสาวอย่าเขินอาย ก่อนที่เด็กสาวจะทักกลับสั้นๆ แต่ก็อมยิ้มอย่างหยุดไม่อยู่ และทันใดนั้น โลกสีชมพูสุดหวานปานน้ำผึ้งเดือนแปดก็ต้องถูกขัดจังหวะด้วยเสียงร้องของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง เด็กหนุ่มไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปดูเหตุการณ์ทันทีตามประสาของมนุษย์ผู้อยากรู้อยากเห็นไปทั่ว .. ทันทีที่เด็กหนุ่มแทรกตัวเข้าไปได้ ก็ถึงกับต้องหน้าซีดกันเลยทีเดียว ... เพราะเขาเห็นร่างไร้วิญญาณของเด็กผู้ชายวัยเดียวกัน ทั่วร่างของเขาเต็มไปด้วยเลือดสีแดงฉาน.. แล้วเด็กหนุ่มก็ต้องตกใจมากกว่าเดิมเมื่อเวลาผ่านไปพอที่จะนึกได้ว่าร่างนั้นคือใคร ..
“ นภนต์ “
จบ(บทนำ)