“คนดี...จำฉันได้รึยัง ฉันนายหัวภูผา”
ภูผากดจุมพิตแผ่วๆ ลงกับเรียวปากอิ่ม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบตาหล่อนอีกครั้ง
ชายหนุ่มพยายามทบทวนความทรงจำของหญิงสาวด้วยจุมพิตที่อ่อนหวาน และลดเลือนความหวาดกลัวด้วยความอ่อนโยน
“ฉันภูผาไงคนดี คนที่ทำแบบนี้” เขากดจูบลงไปเบาๆ
“แบบนี้” และเพิ่มแรงกดมากขึ้น
“แบบนี้” ภูผาไล้ริมฝีปากนุ่มด้วยปลายลิ้นอุ่น เมื่อรู้สึกว่าหญิงสาวเริ่มผ่อนคลายลง
“แบบนี้” เขาค่อยๆ สอดแทรกปลายลิ้นอุ่นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เมื่อพิมพ์มาดาเผยอริมฝีปากออก มือบางค่อยๆ คลายเล็บที่จิกทึ้งต้นแขนแข็งแรงออก
“และแบบนี้” เขาถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง และจับมือบางขึ้นมาจูบที่ปลายนิ้วเรียวบาง
สัมผัสที่อ่อนโยนอย่างยิ่งยวดนั้น ทำให้ภาพของภูผาเริ่มปรากฏขึ้นในมโนภาพของหญิงสาว
“ภูผา...นายหัว...” พิมพ์มาดาค่อยๆ เอื้อนเอ่ยออกมาเบาๆ
“ใช่...นายหัวภู”
![]()
สำหรับคนที่ชอบอ่านอีบุ๊ก ไปที่ mebmarket แล้ว search ได้เลยจ้า
![]()
เพลิงรักหัวใจเถื่อน (เจ้าหัวใจพญามาร)
My Darling / มณีน้ำเพชร
www.mebmarket.com
อาจจะเป็นความผิดพลาดที่จับตัวมาผิดคน แต่หัวใจของพญามารจอมเถื่อนที่เสียไปให้คนไม่ผิดตัวแน่นอน และเธอจะเป็นดั่งแก้วตาดวงใจ เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพร้อมจะสละให้เพื่อโอบอุ้มและวางเธอไว้บนเตียงนอนอันร้อนระอุในทุกค่ำคืน “คนชั่ว พอทำอะไรไม่ได้ ก็ดีแต่ข่มเหงรังแกผู้หญิง สาสมกับใจคุณรึยังล่ะทีนี้” “ยัง ทำไมการเป็นเมียฉันเนี่ย มันน่ารังเกียจนักเหรอ” “ใช่ ฉันยอมเป็นเมียทินวิทย์ดีกว่าเป็นเมียคนอย่างคุณ” “เสียใจ เพราะตอนนี้เธอเป็นเมียฉันแล้ว ถึงมันจะยังค้างเติ่งก็ตาม” ภูผาตวัดผ้าห่มออก และพิมพ์มาดาก็เห็นหยดเลือดสีแดงเล็กๆ ของเธอบนผ้าปูที่นอน “แต่นี่...ยืนยันได้ว่าเธอเป็นเมียฉันแล้ว” “ไปตายซะ ฉันเกลียดคุณ ฉันเกลียดคุณ” พิมพ์มาดากรีดร้องออกมา น้ำตาร่วงเผาะไม่ขาดสาย “ถึงจะเกลียดยังไง ฉันก็เป็นผัวเธอวันยังค่ำ...พิมพ์มาดา อย่ามัวแต่ร้องไห้เศร้าโศกเสียใจอยู่เลย ลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้าซะ และจัดการผ้าปูที่นอนและถ้วยข้าวต้มที่เธอทำตกแตกด้วย”

เพลิงรักหัวใจเถื่อน (เจ้าหัวใจพญามาร)
My Darling / มณีน้ำเพชร
www.mebmarket.com
อาจจะเป็นความผิดพลาดที่จับตัวมาผิดคน แต่หัวใจของพญามารจอมเถื่อนที่เสียไปให้คนไม่ผิดตัวแน่นอน และเธอจะเป็นดั่งแก้วตาดวงใจ เป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาพร้อมจะสละให้เพื่อโอบอุ้มและวางเธอไว้บนเตียงนอนอันร้อนระอุในทุกค่ำคืน “คนชั่ว พอทำอะไรไม่ได้ ก็ดีแต่ข่มเหงรังแกผู้หญิง สาสมกับใจคุณรึยังล่ะทีนี้” “ยัง ทำไมการเป็นเมียฉันเนี่ย มันน่ารังเกียจนักเหรอ” “ใช่ ฉันยอมเป็นเมียทินวิทย์ดีกว่าเป็นเมียคนอย่างคุณ” “เสียใจ เพราะตอนนี้เธอเป็นเมียฉันแล้ว ถึงมันจะยังค้างเติ่งก็ตาม” ภูผาตวัดผ้าห่มออก และพิมพ์มาดาก็เห็นหยดเลือดสีแดงเล็กๆ ของเธอบนผ้าปูที่นอน “แต่นี่...ยืนยันได้ว่าเธอเป็นเมียฉันแล้ว” “ไปตายซะ ฉันเกลียดคุณ ฉันเกลียดคุณ” พิมพ์มาดากรีดร้องออกมา น้ำตาร่วงเผาะไม่ขาดสาย “ถึงจะเกลียดยังไง ฉันก็เป็นผัวเธอวันยังค่ำ...พิมพ์มาดา อย่ามัวแต่ร้องไห้เศร้าโศกเสียใจอยู่เลย ลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้าซะ และจัดการผ้าปูที่นอนและถ้วยข้าวต้มที่เธอทำตกแตกด้วย”

