Time set (ห่วงเวลาของพ่อ)

คำนำ

นี้ไม่ใช้เรื่องแรกที่ลงแต่คงจะเป็นเรื่องที่หน้าพากภูมิใจที่สุดเรื่องนี้ได้มาจากจินตนาการที่ตัวเองอยากเข้าไปในห่วงเวลาแต่ไม่รู้ว่าจะไปยังไงดีจึงหาเรื่องเพื่อให้ตัวเองได้ไปในห่วงเวลาของตัวเอง 

เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ได้เจอน้องสาวที่ไม่ได้พบหน้ากันมาก่อนและเธอคนนั้นสามารถทำให้เขาได้เจอสิ่งที่พ่อทิ้งไว้ให้เขาและเขาอาจจะได้เจอพ่อของเขาอีกก็เป็นไปได้ 

ความทรงจำที่มีให้แก่พ่อ ความรัก ความพูกพันธ์ เขาจึงพยายามหาข้อมูลของพ่อและต้องการพบพ่อของเขาอีกครั้ง ความรักนี้สำหรับคนที่พลากจากคนรักไปก็คงต้องการเหมือนกันใช้ไหม 

แนะนำตัวละคร

บีม : ชายหนุ่มที่ต้องการหาพ่อของเขาและไม่เคยรู้เกี่ยวกับห่วงเวลาเลยสักครั้งเป็นชายหนุ่มที่เก่งในด่าน      จักรกล   และ เรียนเก่งได้อันดับ Top ใน10 ของทุกปี 

เวฟ : เพื่อนของบีมที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมักจะมาหมกตัวกับบีมในห้อง 027 ทุกปี เขาเป็นคนที่คิดอะไรแล้วก็ทำไปเลยไม่รอให้เสียเวลา(หรือใจร้อนนั้นเอง) 

แบม : น้องสาวของบีมเป็นกุญแจให้บีมไปเจอพ่อของเขา  เป็นน้องสาวที่ไม่เคยเจอบีมมาก่อนแต่รู้เรื่องของ   บีม ละเอียดยิ่งกว่าใครๆทั้งสิ้น 

"บีม!นี้ลูกจะตื่นได้รึยังห่ะ 

" 

"ครับๆเดี่ยวผมกำลังลงไปครับ" 

เด็กหนุ่มที่สูงประมาณ 170 ตะโกนบอกแม่ของเขา  บีมลงไปอาบน้ำไม่ถึง15นาทีก็ออกมาจากห้องน้ำ 

"นี้ลูกจบ ม. ไหนแล้วน่ะ" 

พอเขาออกจากห้องน้ำมาก็โดนแม่ถามคำถามทันใด 

"ม.3ครับ" 

พอบีมถามจบทุกคนก็เงียบในห้องนั้นเงียบสุดต่างคนก็ต่างกินข้าว   พอบีมกินข้าวเสร็จก็เดินไปหารูปพ่อของเขา 

"ผมไปเรียนก่อนน่ะครับพ่อ" 

"เออ!บีมลูกจะไปห้อง 027 ไหม" 

พอแม่พูดจบสถานการก็ตึงเครียดขึ้นมาทันใด 

"เดี่ยวผมมาเก็บของครับ" 

"งั้นเดี่ยวแม่ไปทำความสะอาดให้น่ะ" 

"ไม่เป็นไรครับ!ผมทำเองได้" 

พอบีมพูดจบบีมจึงออกไปโรงเรียนเลยในวันนี้โรงเรียนเขาจัดงานจบปีการศึกษาเขาทำอะไรกันบีมก็ไม่ไปร่วมงานกับเขาด้วยบีมเอาแต่อ่าน หนังสือจักกล ในกระเป๋ามีแต่หนังสือจักกลเต็มไปหมด 

พองานจบเขาจึงรีบกลับบ้านย้ายข้าวของไปห้อง 027 ในเวลาที่เขาย้ายแม่เขาถือกระเป๋าใบหนึ่งมาหา 

"แม่คิดว่าลูกต้องใช้มันในไม่กี่สัปดาห์นี้แน่ๆ 

" 

บีมก็ไม่พูดอะไรมากหยิบกระเป๋าใบนั้นมามันเป็นกระเป๋าที่หนักอึ่งและเขาก็ทำเหมือนเดิมนำกระไปเก็บในห้อง 027 

พอเขาเก็บอะไรต่ออะไรเสร็จ 

"จีฟ!เปิดไฟและเก็บของให้ที 

" 

"รับทราบค่ะ 

" 

จีฟ เป็นหุ่นยนต์ที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อนใช้งานในห้อง 027 ซึ่งในห้องนี้เต็มไปด้วยจักกลเครื่องจักรต่างๆ บนชั้นวางหนังสือของเขามีแต่ร่างวัลต่างๆ เช่น รางวัลหุนยนต์ชนะเลิศ   รางวัลจักกลดีเด่น   และรางวัลอื่นๆอีกมากมาย 

บีมไปนั่งที่เก้าอี้หน้าคอม 

"เปิดคอมเครื่อง01 

" 

"ทำการดาวโหลดคอม01 

" 

เขาแค่พูดสั่งคำสั่งเท่านั้นทุกอย่างก็ทำตามที่เขาบอกทันใด 

"คอม01พร้อมใช้งานแล้วค่ะ! 

" 

ปิ้ง ป้อง ! เสีงประตูจากหน้าห้องของเขา 

"โอนรูปมาให้ที 

" 

"กำลังโอนรูปไปค่ะ 

" 

พอรูปมาถึงคอมของบีมเป็นรูปชายหนุ่มคนหนึ่งยื่นอยู่หน้าประตูห้อง 

"เปิดประตูให้เขาเข้ามา 

" 

พอประตูเริ่มเปิดออกก็เห็นภาพผู้ชายคนนั้นชัดขึ้น เขาสูงราวๆ 180 ได้ 

"ไง!บีมยินดีด้วยที่นายจบม.3แล้ว 

" 

"นายเหมือนกันและเวฟ 

" 

เวฟ เพื่อนสนิทของบีมเป็นคนร่าเริงผิดกับบีมไปเลย 

"เปิดคอม02ที 

" 

"ทำการเปิดคอม02 

" 

บีมจึงมานั่งหน้าคอมเหมือนกันเขาเคลียพื้นที่หน้าคอมตอนรอคอมดาวโหลด 

"คอมพร้อมใช้งานแล้วค่ะ 

" 

"เวฟ เมื่อกี้ตอนนี้นายเข้ามาฉันเจอข้อความหนึ่ง 

" 

"ไหนดูดิ! 

" 

บีมส่งข้อมูลไปเครื่อง 02 มันพิมว่า 

'ถ้าพวกพี่ๆทำสิ่งที่ซ้ำกันนานๆพี่อาจจะได้เข้าไปในห่วงเวลาก็ได้น่ะ 

ลงชื่อ 

นักท่องเวลา' 

ในห้องนั้นเงีบเป็นปิดทิ้งได้ยินเสียงแค่การเก็บของๆจีฟและการพิมของบีม 

"นายคิดว่าเป็นใครบีม 

" 

"ฉันไม่รู้ 

" 

"นี้นายกำลังทำอะไรอยู่ 

" 

บีมไม่ตอบคำถามนี้ของเวฟๆจึงวิ่งไปเครื่อง 01 ที่บีมอยู่ และ จับมือเขาไว้มันพิมไว้ว่า 

'บีม : ถ้าพวกผมทำตามที่คุณบอกพวกผมจะเจอคุณไหม 

นักท่องเวลา : ได้เจอแน่ๆ 

บีม : ในนั้นีอะไรพอจะบอกผมได้ไหม 

นักท่องเวลา : เป็นสิ่งที่พวกคุณอยากจะเจอตั้งนานแล้ว 

บีม : มันคืออะไร 

นักท่องเวลา : พ่อของคุณและฉันไง' 

เวฟถึงกับอึ้งและไปนั่งที่คอม 02 ของเขาเหมือนเดิมบีมก็พิมไปเรื่อยๆและทำการเชื่อมต่อกันบีมกับเวฟถามสิ่งที่เขาอยากจะรู้เกี่ยวกับ นักท่องเวลา 

'นักท่องเวลา : ฉันจะบอกให้ก็ได้น่ะแค่ 5 ข้อเท่านั้นน่ะ 

1.ฉันเป็นผู้หญิง 

2.แห็ครหัสพี่ได้ง่ายๆอยู่แล้ว 

3.อายุน้อยกว่าพวกพี่3ปี 

4.ชื่อแบม 

5.พวกพี่มีอยู่แล้วกุญแจน่ะแม่ให้มาแล้วนิ' 

พอบีมกับเวฟได้ข้อความจึงไปหาแม่บีมทันใด 

"แม่ให้บีมไปแล้วไม่ใช้หรอ 

" 

บีมกับเวฟจึงกลับมาที่ห้องและได้พิมคุยต่อ 

'เวฟ : ฉันไม่เห็นจะเจอ 

นักท่องเวลา : คอยดูที่จีฟล่ะกัน' 

จากนั้นจีฟเดินมาหาบีมและเปิดที่หน้าท้องมันเป็นกระเป๋าที่แม่ให้บีมไว้นั้นเอง 

"นี้แม่ให้นายมาด้วยหรอ 

" 

"อืม! 

" 

นักท่องเวลา วีดิโอคอลมาหาทั้งคู่ 

"พี่บีมรองเปิดกล้องนั้นดูสิ 

" 

เป็นเสียงที่แหลมและน่ารักมากแต่เขาปิดบังหน้าด้วยความมืด 

พอบีมเปิดกระเป๋าใบนั้นเขาก็เจอ จี้ห่อยนาฬิกาที่เข็มเดินถ่อยหลัง และ เทปเสียง บีมจึงไม่รอช้าเปิดเทปเสียงนั้นทันใด 

เป็นเสียงชายแก่แต่เป็นเสียงที่บีมคุ้นเคยมากเขาพูดว่า 

"ตอนที่ลูกได้ฟังเทปนี้!ลูกคงอยู่ม.3และเป็นอัจฉริยะแล้ว ถ้าลูกอยากจะรู้ข้อมูลของพ่อจงไปกับน้องสาวและเพื่อนของลูกโดยมีน้องสาวเป็นคนนำทางล่ะกันน่ะพ่อรักลูกน่ะบีมไว้เจอกันหาพ่อให้เจอล่ะใน ห่วงเวลาของพ่อ" 

บีมก้มหน้าน้ำตาแทบจะไหลลงมาเพราะได้ยินเสียงพ่อของเขาที่ไม่ได้เจอกันมาเป็นปีแล้วเพราะพ่อเขาเสียไป 

บีมจึงแตะที่ตัวเข็มนาฬิกาเบาๆ 

"Time set 

" 

บีมหายไปต่อหน้าเวฟกับนักท่องเวลา(แบม) 

"โถ่!พี่บีมควรจะรอกันบ้างพี่เวฟรีบจับเข็มนาฬิกาแล้วพูดว่า Time set เลย 

" 

นักท่องเวลาหายไปต่อหน้าต่อตาเวฟอีกคนเวฟจึงรีบจับนาฬิกานั้นทันใด 

"Time set 

" 

เวฟไปถึงห่วงแห่งเวลาเขาเห็นร่างของเขา บีม และ แบม พื้นเป็นสีขาว แต่ที่เขายืนอยู่เป็นสีดำเหมือนจักรวาลมีแสงเล็กๆแต่มี  ออกซิเจน เท่านั้นเอง 

"พี่เวฟรีบมาทางนี้เร็ว 

" 

เขาเดินไปหาต้นเสียงต้นเสียงมาจากเด็กตัวเล็กๆน่ารักๆคนหนึ่งที่เสียงเหมือนแบบคนเก่าแบมดูเหมือนเด็กอายุประมาณ7-8ขวบ 

"ไม่ต้องตกใจหรอกน่ะตัวพี่ก็เหมือนเด็กอายุ 7-8 ขวบเหมือนกันนั้นและ 

" 

"แล้วนี้บีมหายไปไหนแล้ว 

" 

"เข้าไปในห้องพ่อแล้วรีบตามไปเหาะ 

" 

ทั้งสองก็เดินไปที่ห้องๆหนึ่งสีขาวเหมือนที่ประดับร่างของพวกเขาไว้พอเข้าไปตัวเขาก็กลับมาเหมือนเดิม   ในห้องนั้นมีรูปบีมและแบมเต็มห้องและข้อมูลเครื่องจักรบนโต๊ะมีข้อมูลของพ่อบีมอยู่แล้วมีจดหมายเขียนไว้ว่า 

"ถ้าอยากเจอพ่อมาหาพ่อให้ได้สิในห่วงเวลาแห่งหนึ่ง 

" 

บีมเงียบไปนานมากเหมือนเป็นชั่วโมงแต่ถ้าดูเวลาในนั้นแค่ 5 นาทีเท่านั้นและ 

"พี่จะตามหาพ่อไปด้วยกันไหมแบม 

" 

"อย่างหนูหรอจะพลาดพี่เวฟล่ะ 

" 

"ไปสิไม่ไปได้ไงมีเรื่องจะถามตั้งเยาะแยะ 

" 

ทั้งหมดจึงเดินทางไปหาพ่อในแต่ล่ะวันและมาหาข้อมูลเพื่อหาพ่อมารวมๆกัน 

The end

รอดูภาคต่อไปน่ะค่ะ ^ ^