ตอน ออน weibo สลับไปมา
.........
“寂寞让人盲思念让人慌多喝一点酒多吹一些风能不能解放生活有些忙坚持有点难闭上一只眼点上一根烟能不能不管你最近好吗身体可无恙~~~~~~”
มือถือเครื่องน้อยแผดเสียงร้องโหยหวนด้วยเพลงที่จิ่งอวี๋เป็นคนร้องให้เว่ยโจวตอนอยู่ญี่ปุ่นดังขึ้น
เว่ยโจวผวาทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเรียกเข้าของตัวเอง แต่ก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อนึกถึงใบหน้าของคนที่ร้องเพลงนี้ให้เขาฟัง จากที่กำลังจะเดินไปอาบน้ำก็ต้องเลี้ยวกลับมาที่หัวเตียงเพื่อมารับโทรศัพท์เจ้าปัญหา
“ว่าไง” เว่ยโจวพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้ว่าใครโทรมา โดยไม่ต้องมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยซ้ำ
“ถึงเซี่ยงไฮ้แล้ว นายจะมารับฉันไหม” จิ่งอวี๋เจ้าของเสียงเรียกเข้าโหยหวนของเว่ยโจว พอมาถึงเซี่ยงไฮ้ก็รีบต่อโทรศัพท์โทรหาแมวน้อยของเขาแล้วถามคำถามที่อยากรู้ทันที
“ฉันกำลังจะอาบน้ำ นายก็ให้เจ๊วีวี่ไปส่งนายสิ” เว่ยโจวตอบกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะตั้งแต่เขาลงจากเครื่องก็ต้องดิ่งไปทำงานยังไม่มีเวลาได้อาบน้ำสักที
“นายก็มารับฉันก่อน เดี๋ยวฉันกลับไปอาบให้ก็ได้” จิ่งอวี๋พูดด้วยน้ำเสียงทะลึ่ง โดยหารู้ไม่ว่าปลายสายแทบอยากจะกระโจนออกมาถีบหน้าหล่อของเขาแล้ว
“ถ้ายังกวนตีนได้ ก็กลับเองเว้ย ! ฉันจะไปอาบน้ำ” พูดจบเว่ยโจวก็ตัดสายแล้วเขวี้ยงโทรศัพท์ลอยละลิ่วไปบนเตียง แล้วเดินผิวปากเข้าห้องน้ำ ไม่สนใจคนปลายสายที่ตอนนี้อ้าปากเก้อไปแล้ว
จิ่งอวี๋ที่โดนเว่ยโจวตัดสายทิ้ง ก็หันไปหาเจ๊วีวี่ด้วยสายตาอ้อนวอน แล้วกระซิบบอกเจ๊วีวี่ว่า
“ไปส่งผมที่บ้าน โจวหน่อยสิ”
เจ๊วีวี่ที่ได้ยินแบบนั้นก็เอามือเพ่งกะโหลกจิ่งอวี๋ทันที
“ปัญญาอ่อนละ เดี๋ยวก็เป็นข่าวหรอก”
“ไม่เป็นหรอกนา ผมแค่อยากไปลงโทษแมวผมอะ” จิ่งอวี๋ตอบกลับเจ๊วีวี่ด้วยความโมโห พร้อมกับโยนสัมภาระทุกอย่างขึ้นไปบนรถ
.
.
.
.
.
‘กริ๊ง’
‘กริ่ง กริ่ง’
‘กริ่ง กริ่ง กริ่ง กริ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง’
เสียงกริ่งหน้าประตูห้องเว่ยโจวดังรัว เหตุเพราะว่าจิ่งอวี๋ถึงหน้าห้องเว่ยโจวแล้ว ภายในไม่ถึง 15 นาทีจากสนามบิน (ขับรถหรือบินไปค่ะป๋า)
เว่ยโจวที่พึ่งอาบน้ำเสร็จได้ยินเสียงกริ่งดังต่อเนื่อง แต่ก็ไม่สนใจเพราะรู้ว่าคนที่ทำแบบนั้นได้ก็มีแค่คนดียว เขาเดินไปแต่งตัวด้วยเสื้อยืดสีดำลาย Timmy รูปแมว ที่เขาเป็นคนออกแบบเอง กับกางเกงบอลขาสั้นสบายๆ ช้าๆ แล้วค่อยๆเดินจงกรมเหมือนคนที่ทำสมาธิไปเปิดประตู
“ถ้ากริ่งห้องฉันพัง นายต้องออกค่าซ้อมนะเว้ย!” เว่ยโจวเช็คหัวด้วยผ้าขนหนูพื้นเล็กๆ แล้วเงยหน้าบอกคนที่เขาพึ่งเปิดประตูให้
“ทำ-ไม-ถึง-เปิด-ช้า” จิ่งอวี๋เน้นคำพูดทีละคำด้วยเสียงเข้ม ตอนนี้เขารู้สึกโกรธมากจนอยากจะจับเว่ยโจวขย่ำๆ แล้วกลืนลงท้องไปเลย แต่แค่เห็นหน้าน่ารักๆของเว่ยโจวที่พึ่งอาบน้ำเสร็จมามาดๆ เขาก็อยากจะกระโดดกอด รัด ฟัด เหวี่ยงแทน
เว่ยโจวที่ไม่รู้ชะตากรรมกลับหลังหันจะเดินไปที่เตียง แต่โดนจิ่งอวี๋ดึงมากอดจากด้านหลังแล้วถูกขโมยหอมแก้มไป2ฟอดใหญ่ๆ
“อึดอัด ปล่อยเลยนะเว้ย”
เว่ยโจวโวยวายพร้อมกับดิ้นไปมาในอ้อมแขนแข็งแกร่งของคนตัวใหญ่
“โทษฐานตัดสายฉัน แล้วก็โทษฐานเปิดประตูช้า”
จิ่งอวี๋พูดจบก็อ้อมไปหอมแก้มขวา 1 ที แก้มซ้ายอีก 1 ที
“แล้วก่อนนั้นที่หอมแก้มฉัน 2 ทีละ โทษฐานอะไร”
เว่ยโจวถามด้วยความสงสัยเพราะถ้าลงโทษแบบนี้ แล้วอีก 2 ทีก่อนหน้าเขาผิดอะไร
จิ่งอวี๋หันให้เว่ยโจวมามองหน้าเขา แล้วตอบเคลือบยิ้มหวานว่า
“โทษฐานทำให้ฉันคิดถึงนายไง”
เว่ยโจวทำท่าทางพะอืดพะอมใส่ รู้สึกเลี่ยนกับคำพูดของคนตรงหน้าที่วันๆคิดเป็นแต่มุขเสี่ยวๆ
“ปล่อยเลย ปล่อย นายนิบ้าของแท้จริงๆ”
เว่ยโจวดันอกจิ่งอวี๋ให้ออกห่าง แล้วก้าวขาเดินไปนอนลงที่เตียง
จิ่งอวี๋เห็นว่าผมของเว่ยโจวยังไม่แห้งสักที เลยไปหยิบไดร์เป่าผมมาเป่าให้ เว่ยโจวนั่งให้จิ่งอวี๋เป่าผมโดยที่ตัวเองก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาออน weibo ตามข่าวสารของตัวเองซะหน่อย
เว่ยโจวเลื่อนอ่านข้อความจากแฟนคลับไทย จีน เกาหลี ญีปุ่น มาเลฯ เวียดนาม และอีกหลายประเทศเสร็จ ก็ไม่มีอะไรจะทำเพราะจิ่งอวี๋ยังเป่าผมให้ตัวเองไม่เสร็จ เว่ยโจวเลยยื่นมือไปขอโทรศัพท์ของจิ่งอวี๋
“ยืมโทรศัพท์เล่นหน่อยสิ”
“จะเช็คว่ามีกิ๊กไหมหรอ” จิ่งอวี๋ยักคิ้วถามคำถามที่ควรโดนฝ่ามือแมวตบแต่ก็ล้วงมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงยื่นให้เว่ยโจวอย่างว่าง่าย
เมื่อได้รับโทรศัพท์มา เว่ยโจวก็กดเข้าแอพ weibo ทันที เสียงเตือนของแอพหัวใจสีม่วงในมือถือเว่ยโจวก็เตือนขึ้น
‘ติ๊ง …[ Johnny黄景瑜 ]’
“โอ๊ะ !... ดาราดังออน weibo ด้วยละ” เว่ยโจวหันไปแซวจิ่งอวี๋ที่กำลังจะหวี่ผมให้เขาอยู่
“คนที่หน้าตาหล่อๆใช่ไหม” จิ่งอวี๋ตอบกวนๆ เว่ยโจวได้ยินแบบนั้นก็เบ้ปากใส่จิ่งอวี๋แล้วหันมาเล่นโทรศัพท์จิ่งอวี๋ต่อ
เลื่อนลงอ่านข้อความแฟนคลับของจิ่งอวี๋จนหมดก็ เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองมาเปิด weibo เช็คข้อความแฟนคลับตัวเองอีกครั้ง สลับเปิด weibo ระหว่างเครื่องเขาและจิ่งอวี๋อยู่สักพัก ก็เอนตัวพิงอกของคนตัวใหญ่ที่ตอนนี้นั่งอยู่ด้านหลังดูทีวีหลังจากหวี่ผมให้เขาเสร็จ
“นายจะกลับหอพักตอนไหนเนี้ย?”
เว่ยโจวถามด้วยความเป็นห่วง เพราะนี้ก็ดึกจนเกือบเช้าแล้วเขากลัวว่าถ้ากลับเช้าอาจทำให้ จิ่งอวี๋ตกเป็นข่าวได้
“ไม่กลับอะ วันนี้จะนอนกอดนาย”
พูดจบจิ่งอวี๋ก็แทรกตัวเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเว่ยโจวแล้วดึงเว่ยโจวเข้ามากอด พร้อมกับซุกหน้าตรงซอกคอขาวของคนรัก
“เด๋วนายก็โดนเจ๊วีวี่ก็วีนใส่หรอก”
เว่ยโจวเอ็ดจิ่งอวี๋ที่ตอนนี้ทำตัวเหมือนเด็กๆขี้อ้อน
“แล้วฉันเคยกลัวเขารึไง”
จิ่งอวี๋กระซิบบอกข้างหูของเว่ยโจว แล้วซุกหน้ากลับที่ไปที่ซอกคอขาวอีกครั้ง
จิ่งอวี๋ชอบที่จะนอนกอดเว่ยโจวเป็นที่สุด เพราะจะได้กลิ่นหอมๆ ไม่ว่าเว่ยโจวจะทำอะไรไปที่ไหนเหงื่อออกขนาดไหน หรือตอนมีอะไรกัน กลิ่นตัวเจ้าแมวน้อยก็ยังหอมอยู่ตลอดเวลา เป็นจุดนึงที่ทำให้เว่ยโจวน่าหลงใหลมากทีเดียว
.
.
.
.
“ฝันดีนะครับ ที่รัก”
พูดจบจิ่งอวี๋ก็เอื้อมตัวไปจุ๊บหน้าผากเว่ยโจวพร้อมกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นแล้วเข้าสู่ห้วงนิทรา
.
.
“ฝันดีเหมือนกันนะ .......... ที่รัก”
เว่ยโจวตอบกลับเสียงเบาราวกระซิบ พร้อมสอดประสานนิ้วมือเข้ากับนิ้วมือของจิ่งอวี๋และเข้าสู่ห้วงนิทราตามจิ่งอวี๋ไป
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มโนฟิคอีกแล้วค่ะ คราวนี้เป็นตอนที่น้องกับป๋าออนเว่ยโบสลับกันเมื่อตอน ตี 1 วันที่ 8 - 5 - 2559
ช่วยติชมแสดงความคิดเห็นกันด้วยน่ะ ว่าฟิคเป็นยังไง คนแต่งจะได้นำไปปรับปรุงต่อนะค่ะ
Guest
