ฟิคหยูวโจว ตอน มีคนป่วยต้องดูแล

ตอน มีคนป่วยต้องดูแล

.........................

วันอาทิตย์ที่ 2 ของเดือน 5 ทุกปีเป็นวันแม่ของประเทศจีน ปีนี้ตรงกับวันที่ 8 พฤษภาคม 2559

.

.

.

จิ่งอวี๋ลืมตาตื่นขึ้น หันมองไปข้างตัวที่มีร่างเล็กนอนทับแขนกอดเอวของเขาอยู่ เขายื่นมือไปหยิกแก้มด้วยความเอ็นดูคนตัวเล็ก ในเวลาหลับจะดูไม่มีพิษสงอะไรแต่อย่าให้ตื่นคนตัวเล็กที่ดูน่ารักจะดูเหมือนแมวอันธพาลที่พร้อมข่วนเขาตลอดเวลา

จิ่งอวี๋ค่อยๆประคองหัวเว่ยโจวให้ไปนอนบนหมอน แล้วแกะแขนเว่ยโจวออกอย่างเบามือสอดใต้ผ้าห่ม เขาหันไปมองนาฬิกาที่ตอนนี้บอกเวลาบ่ายโมงตรง เขาไม่ลืมว่าวันนี้เป็นวันแม่ และทุกๆปีเขาจะอวยพรแม่ผ่านเว็บ weibo

จิ่งอวี๋เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ข้างตัวเว่ยโจว เพราะเมื่อคืนเว่ยโจวเอาโทรศัพท์เขาไปออน weibo เล่นแล้วพอเล่นเสร็จก็วางโทรศัพท์ไว้ข้างตัว จิ่งอวี๋หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทำการเข้าแอพ weibo ทันที ก่อนจะกดเข้าไปที่อัพโหลดรูปภาพภายในเครื่อง จิ่งอวี๋พยายามรื้อหาภาพที่เว่ยโจวถ่ายเขากับแม่เมื่อก่อนงานมีตติ้งที่เซี่ยงไฮ้ เขารูปชอบนั้นมากๆ เพราะเขากับแม่ดูเป็นแม่ลูกที่มีสไตล์การแต่งตัวเหมือนกัน 555+ แต่ที่สำคัญคือ เว่ยโจวเป็นคนถ่ายให้ (เถิดทูนแฟนมากค่ะ)

เมื่อค้นภาพที่ต้องการเจอ จิ่งอวี๋ก็หารูปอดีตมาเปรียบเทียบกับภาพปัจจุบัน ภาพที่เขาเลือกคือภาพแม่อุ้มเขาตอนเด็กๆ รูปภาพตอนเด็กจิ่งอวี๋จะแก้มป๋องๆ ทำท่าพนมมือไหว้ ใส่เอี้ยมสีเหลือง เสื้อขาวแขนยาวพับแขน รองเท้าสีน้ำตาลมีสาย ผมเหมือนตอนภาพที่เว่ยโจวถ่ายให้ เรียกได้ว่าตอนเด็กจิ่งอวี๋น่ารักมากเลยทีเดียว (อย่าให้พูดถึงตอนโต 555+)

เลือกภาพได้แล้วก็อัพโหลดทันที

‘ Johnny黄景瑜

Today 13:03 come from iPhone 6s Plus

最帅的儿子献给最美的母亲’  (ลูกชายสุดหล่อทุ่มเทให้กับแม่ที่สวยที่สุด)

จิ่งอวี๋อวยพรคุณแม่เสร็จ ก็ไม่ลืมที่จะหันไปปลุกคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นมาอวยพรคุณแม่ในวันแม่ของจีนเหมือนกัน

จิ่งอวี๋เอามือข้างซ้ายไปแตะแก้มเว่ยโจวเพื่อเป็นการปลุกให้คนตัวเล็กตื่น แต่เขากับสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากตัวเว่ยโจวแทน จิ่งอวี๋ก้มลงเอาหน้าผากตัวเองทาบทับกับหน้าผากเว่ยโจว ก็รู้ว่าคนตัวเล็กที่เหมือนจะเป็นคนแข็งแรงเริ่มจะมีไข้

จิ่งอวี๋ใช้สองมือเขย่าตัวเว่ยโจวเบาๆ เรียกคนตัวเล็กให้ตื่นจากการหลับใหลเสียที

“โจวโจว ตื่นได้แล้ว”

เมื่อเห็นว่าเว่ยโจวยังไม่ตื่น จิ่งอวี๋ก็เขย่าตัวเว่ยโจวแรงขึ้นอีกนิดแล้วเรียกให้ตื่นอีกครั้ง

“โจวโจว นายตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ!”

เว่ยโจวเริ่มบิดตัวไปมาพร้อมกับยืดตัวคลายกล้ามเนื้อที่เมื่อยล้าจากการนอน เขาค่อยๆเปิดตาทีละข้างด้วยอาการอ่อนเพลียมองไปที่เจ้าของเสียงปลุกด้วยสายตาละห้อยเหมือนแมวป่วย

เว่ยโจวถามจิ่งอวี๋ด้วยเสียงแหบพร่าจากฤทธิ์ของพิษไข้

“อะไร?”

“วันนี้วันแม่นะนายอย่าลืมอวยพรแม่ด้วยละ แล้วก็ลุกขึ้นมากินโจ๊กกินยาด้วย นายป่วยรู้ตัวไหม”

จิ่งอวี๋บอกเหตุการณ์ของวันนี้แล้วออกคำสั่งให้คนตัวเล็กลุกขึ้นมากินโจ๊กที่เขากำลังจะไปทำให้ และย้ำให้เว่ยโจวรู้ตัวว่าตัวเองกำลังไม่สบาย

“อือ..”

เว่ยโจวตอบกลับไปสั้นๆ เพราะไม่อยากพูดอะไรมาก เขารู้สึกไม่สบายตัวปวดท้องปวดหัว จะลุกนั่งตามที่จิ่งอวี๋สั่งยังลุกลำบากเลย

จิ่งอวี๋เห็นแบบนั้นก็ทนดูไม่ไหว จึงประคองเว่ยโจวให้ลุกขึ้นนั่งแล้วให้เว่ยโจวเอาหลังพิงผนังหัวเตียงไว้ หลังจากนั้นตัวเองก็เดินเข้าครัวไปทำโจ๊กมาให้เว่ยโจวกิน

.

.

.

เว่ยโจวหยิบมือถือขึ้นมากดไปที่แอพ weibo เพื่อจะอัพโหลดรูปภาพอวยพรคุณแม่คนสวยของเขา

เหตุผลที่ทั้งจิ่งอวี๋และเว่ยโจวต้องอัพรูปอวยแทนที่จะไปหาแม่ตัวเองนั้น เพราะข่าวตอนนี้ของทั้งคู่ยังไม่ดีนัก กลัวว่าหนังสือพิมพ์หรือสื่อต่างๆเอาไปตีพิมพ์ในทางเสียๆหายๆ ทำให้เป็นข่าวใหญ่อีก พวกเขาเลยแก้ปัญหาโดยการอัพรูปอวยพรแทน

เว่ยโจวเลือกรูปภาพเดี่ยวที่แม่ใส่เสื้อสีดำกางเกงยีนสามส่วนรองเท้าแตะสีฟ้ายืนชูมือสองข้างอยู่ริมทะเล เป็นภาพเก่าที่เขาและครอบครัวไปเที่ยวทะเลด้วยกันตอนสมัยอดีต

‘许魏洲ZZ

Today 13:34 come from iPhone 6s Plus

#随手拍微笑##把爱说给妈妈听#  美丽的老妈母亲节快乐，希望你每天都是好心情。祝天底下所有的母亲节日快乐’ (สุขสันต์วันแม่ครับคุณแม่ของผม ผมขอให้แม่อารมณ์ดีทุกๆวัน ขอให้คุณแม่ทุกท่านมีความสุขในวันพักผ่อนครับ)

เมื่อเว่ยโจวอัพโหลดพร้อมอวยพรเสร็จ จิ่งอวี๋ก็เดินถือโจ๊กและยามาให้ จิ่งอวี๋วางยาไว้บนโต๊ะหัวเตียงแล้วใช้มือสองข้างถือถ้วยโจ๊กไม่ให้หก พร้อมกับค่อยๆหย่อนก้นนั่งลงข้างๆคนป่วย

จิ่งอวี๋ใช้ช้อนตักโจ๊กคำแรกให้เว่ยโจว แล้วออกคำสั่งให้คนป่วยอ้าปาก

“อะ อ้าปากสิ อ้าาาาา.....”

เว่ยโจวจะเอื้อมมือไปแย่งช้อนจากจิ่งอวี๋มาตักกินเอง แต่ก็โดนจิ่งอวี๋ดุซะก่อน

“เป็นคนป่วยก็ต้องเชื่อฟังสิ ไม่งั้นฉันจะกินเองให้หมดเลย!!!!”

จิ่งอวี๋ไม่ขู่เปล่า ทำท่าจะตักโจ๊กเข้าปากตัวเอง

“เห้ย นั้นมันของฉันนะ” เรื่องกินเป็นเรื่องสำคัญในชีวิตเว่ยโจวมาก รองมาจากครอบครัวและจิ่งอวี๋ >///<

จิ่งอวี๋ได้ยินแบบนั้นก็ตักโจ๊กขึ้นมาใหม่อีกครั้ง แล้วร่อนช้อนไปมาเหมือนเครื่องบิน

“อ้าาาาา.... เครื่องบินจะแลนด์ดิ้งแล้ววววน่ะคนเก่ง อ้าปากเร็ว”

เว่ยโจวขำคิกคักกับท่าทางปัญญาอ่อนที่พยายามหลอกล่อให้เขากินโจ๊กเหมือนเด็ก3ขวบ แต่ก็ยอมอ้าปากตามคำพูดของจิ่งอวี๋แต่โดยดี (น่าจะหิวมากกว่านะ 555)

จิ่งอวี๋ป้อนโจ๊กให้เว่ยโจวจนหมด ก็หยิบยาบนโต๊ะหัวเตียงมาแกะแล้วยื่นไปให้เว่ยโจวกิน แต่เว่ยโจวเป็นคนเกลียดยา หรืออะไรก็ตามที่ขมๆ เขาจะไม่พยายามกินเป็นอันขาด เขาหันหน้าหนียาที่จิ่งอวี่ยื่นมาให้

“ถ้าไม่กินแล้วจะหายรึไง” จิ่งอวี๋เอ็ดคนป่วยที่ดื้อยาอีกครั้ง

“ฉันหายเองได้นะ เอามันไปเก็บเหอะ” เว่ยโจวโวยวายและดันแขนของจิ่งอวี๋ที่ถือยาอยู่ออกไปไกลตัวอย่างแรงจนเม็ดยากระเด็นตกลงพื้น

จิ่งอวี๋เห็นท่าทางดื้อๆของคนป่วยก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ เลยคิดหาวิธีให้เว่ยโจวกินยา

เขาแกะเม็ดยาเม็ดใหม่ออกมาแล้วใส่เข้าไปในปากของตัวเอง หันไปหาเว่ยโจวพร้อมจับหัวเว่ยโจวให้มั่นแล้วกดจูบทันที

จิ่งอวี๋พยายามใช้ลิ้นดันยาที่มีรสขมเข้าไปในปากของเว่ยโจว เว่ยโจวทั้งดิ้นทั้งผลักทั้งดันให้คนตัวใหญ่ออกไปไกลๆแต่ก็ไม่เป็นผล

จิ่งอวี๋ใช้ลิ้นดันยาเข้าไปในปากเว่ยโจว เขาพยายามบดจูบนานๆ เพื่อให้เว่ยโจวได้กลืนยา ไม่ให้เขาคลายออกมา

เว่ยโจวดิ้นพักใหญ่ ก็รู้สึกอึดอัดในปากเพราะมีรสขมของยาที่จิ่งอวี๋ยัดเยียดใส่เข้ามาในปากเขา เว่ยโจวทนไม่ไหวก็กลืนยาลงกระเพาะด้วยอาการพะอืดพะอม

เมื่อเห็นว่าเว่ยโจวกลืนยาแล้ว จิ่งอวี๋จึงถอนปากออกอย่างอ้อยอิ่ง แล้วยื่นน้ำให้เว่ยโจวดื่ม

เว่ยโจวรีบรับแก้วน้ำมากระดกดื่มอย่างรวดเร็ว เขาอยากล้างรสชาติขมๆในปากออกให้หมด พอดื่มน้ำหมดก็ยื่นแก้วไปให้จิ่งอวี๋แล้วอ้าปากด่าทันที

“ฉันเกลียดนายแล้ว ไอคนใจร้าย คนไม่มีหัวใจ ไอเลวววว” เว่ยโจวด่าเสร็จก็กระเถิบตัวลงใต้ผ้าห่ม ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวแล้วผลิกตัวหันหลังให้จิ่งอวี๋ทันที

จิ่งอวี๋เอื้อมมือไปลูบหัวคนป่วยอย่างเบามือแล้วพูดปลอบว่า

“ฉันมันไม่มีหัวใจมานานแล้ว...ตั้งแต่เจอนาย.....หัวใจฉันก็ไปอยู่ที่นายแล้วละ”

เว่ยโจวไม่ได้หันมาตอบโต้อะไรกับจิ่งอวี๋ แต่แอบอมยิ้มกับคำปลอบโยนที่ดูอบอุ่นของจิ่งอวี๋แทน

ตาสองข้างของเว่ยโจวค่อยๆปิดลง เป็นผลมาจากฤทธิ์ยาบวกรสจูบของจิ่งอวี๋ที่มอบให้เขา

จิ่งอวี๋ถอดเสื้อตัวเองออก และถอดเสื้อของเว่ยโจวออกอย่างเบามือ เขาค่อยๆสอดตัวเขาไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเว่ยโจว พร้อมสวมกอดเว่ยโจวจากทางด้านหลัง กระชับอ้อมกอดให้แน่นเพื่อมอบความอบอุ่นของตนให้คนรัก

.

.

.

.

.

“หายไวไวนะ ไอแมวดื้อ”

จิ่งอวี๋พูดก่อนจะเข้าสู่ความฝันของเว่ยโจวไป

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้เป็นวันแม่ของประเทศจีนนะค่ะ แล้วถ้าติดตามทางทวิตเตอร์เฟสจะเข้าใจว่า โมเม้นต์มโนนี้เกิดขึ้นมาได้ยังไง

เป็นฟิคสั้นๆ ฟิคเป็นยังไงก็ช่วยติชมในกันคอมเม้นต์ด้วยนะ จะได้นำคำติชมไปปรับปรุงจ้า