พี่ชายขา...ร่างของเด็กผู้หญิงตุ้ยนุ้ยเดินตรงมาหาหนุ่มน้อยวัยกำลังแตกเนื้อหนุ่มคนหนึ่งซึ่งนั่งอ่านหนังสืออยู่ริมชายหาด

เขาขมวดคิ้วด้วยความสงสัยแล้วจ้องกระดาษแผ่นเล็กๆที่แสนจะธรรดาทั่วไป

ปากกาสีแดงสดอย่างที่ตั้งใจเขียนด้วยตัวบรรจงเต็มบรรทัด นี้สิที่แปลก

"ให้พี่ชายคะ"

"ลายมือของพลอยหรือ"  ชายทะเลถามเมื่อเด็กหญิงพลอยปภัสยื่นส่งมาให้

แล้วคนถือมาก็เอาแต่ก้มหน้า

เขาจึงต้องอ่าน"พลอยปภัสรักพี่ชาย"

ทำให้เขายิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู

ร่างเล็กก็วิ่งหายกลับไปทางหลังบ้านแล้ว

ชายทะเลจำไม่ได้ว่าเขารู้สึกยังไงบ้าง

กับเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้.......

ทว่า..เด็กหญิงพลอยปภัสกลับหลงลืมเรื่องราวในวันนี้ไปเสีย....