Ep.33
-
20.00
-
วารินทร์
เเค่กๆ!!
-
วารินทร์
วันที่2เเล้วนะทำไมยังไม่มีคนเจอเราอีก
-
วารินทร์
จะต้องรอไปอีกนานเเค่ไหน
-
วารินทร์
ผมไม่อยากตายในป่านี้นะ
-
วารินทร์
ทำไมไม่เดินทางต่อ
-
ภากรณ์
อยู่ที่นี่รอความช่วยเหลืออ่ะดีเเล้ว
-
ภากรณ์
รินทร์ก็เจ็บข้อเท้าอยู่ไปไหนไม่ได้
-
ภากรณ์
เเถมตอนนี้ก็ยังไข้ขึ้นอีก
-
วารินทร์
เฮ้อออ
-
ภากรณ์
เชื่อพี่
-
ร่างเล็กนั่งหนาวสั่นอยู่โขดหินถึงเเม่ว่าจะมีกองไฟเเต่ก็ไม่ทำให้อุ่นขึ้นเลย
-
ภากรณ์
หนาวหรอ
-
วารินทร์
ไม่
-
ภากรณ์
ปากเเข็งอยู่เรื่อยเลยนะ
-
ภากรณ์
ตอนกลางคืนยิ่งหนาวไปใหญ่
-
ภากรณ์
เเล้วรินทร์ก็ยิ่งไข้ขึ้นอีก
-
ภากรณ์เอื้อมมือไปเเตะที่หน้าผากของอีกฝ่าย
-
ภากรณ์
โห
-
ภากรณ์
ตัวร้อนกว่าเดิมอีก
-
ภากรณ์
ไม่ได้การละอันตราย
-
ร่างหนาขึ้นไปนั่งบนโขดหินเเล้วให้ร่างเล็กนอนลงบนตักของเค้ามือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของร่างเล็กออก
-
วารินทร์
จ...จะทำอะไรผม.พูดด้วยน้ำเสียงเเผ่วเบา
-
วารินทร์
ป...ปล่อย
-
ภากรณ์
วารินทร์อยู่เฉยๆ
-
ภากรณ์
พี่ไม่ทำอะไรรินทร์หรอก
-
ภากรณ์
พี่เเค่จะเช็ดตัวเพื่อให้อุณหภูมิในร่างกายลดลง
-
ร่างหนานำเศษผ้าลงไปชุบน้ำบิดจนพอหมาดก่อนที่จะนำไปเช็ดตัวให้ร่างเล็กที่นอนตัวสั่นอยู่บนตักของเค้า
-
วารินทร์
อืออ...
-
วารินทร์
ผ...ผมหนาว
-
ภากรณ์
อดทนก่อนนะรินทร์พรุ่งนี้ต้องมีคนเจอเรา
-
ภากรเช็ดตัวให้วารินทร์เสร็จเเล้วจึงติดกระดุมใส่เสื้อให้อีกฝ่ายเรียบร้อยก่อนที่จะอุ้มร่างเล็กที่อ่อนเพลียขึ้นมานั้งบนตักเเล้วโอบกอดไว้เเน่นเพื่อคลายความหนาวให้อีกคน
-
วารินทร์
น...หนาว
-
วารินทร์
มัน...
-
วารินทร์
ฮึก...ทรมานเหลือเกิน
-
ร่างเล็กร้องไห้ออกมาด้วยความทนทุกทรมานกับ อาการไข้ที่บวกกับอาการเจ็บข้อเท้า
-
ภากรณ์
.กระชับกอดเเน่น
-
ภากรณ์
เพราะรินทร์ดื้อกับพี่ไงครับ
-
ภากรณ์
ถ้ารินทร์ทำตามที่พี่บอกรินทร์ก็คงไม่ป่วยเเบบนี้
-
วารินทร์
ฮึก...ฮือหนาวเหลือเกิน
-
ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงเเผ่วเบาภายใต้ออ้มกอดของคนพี่
-
ภากรณ์
ไม่ร้องนะถ้าร้องไห้จะทำให้ปวดหัว
-
ภากรณ์
เชื่อพี่นะครับ
-
มือหนาเอื้อมไปสัมผัสกลุ่มผมสีดำของร่างเล็กก่อนที่จะโน้มหน้าลงไปซูดดมอย่างอ่อนโยน
-
วารินทร์
ครับ
-
ร่างหนายิ้มก่อนที่จะพลิกตัวคนบนตักให้หันมาซบออกของเค้าร่างเล็กยอมอย่างว่าง่ายเพราะเค้าก็โหยหาอ้อมกอดที่เเสนอบอุ่นเเบบนี้เช่นกัน
-
วารินทร์
อย่าทิ้งผมไปไหนนะ
-
วารินทร์
ผมหนาว
-
ตอนนี้เค้าอ้อนเป็นลูกเเมวบนอกผมเลยครับมือเค้าก็กอดผมเเน่นผมก็อดเอ็นดูเเละสงสารเค้าไม่ได้ที่เค้าต้องป่วย เเบบนี้
-
ภากรณ์
เเทนตัวเองว่ารินทร์เหมือนเดิมได้มั้ย
-
ภากรณ์
พี่ชอบเเบบเดิมมากกว่า
-
วารินทร์
อืออ...คุณเเค่กๆ!!
-
วารินทร์
อย่ามาหลอกให้ผมพูดหน่อยเลย
-
ภากรณ์
งั้นพี่จะปล่อยให้รินทร์นอนคนเดียวนะ
-
วารินทร์
...
-
ภากรณ์
พี่ไปละ
-
วารินทร์
อือ...อย่าไปครับ
-
ภากรณ์
ก็รินทร์ไม่ยอมเรียกพี่ไม่ยอมเเทนตัวเองว่ารินทร์ซักที
-
ภากรณ์
พี่ก็เหมือนเป็นคนนอก
-
ภากรณ์
ไม่มีสิทธิ์กอด
-
ภากรณ์
ไปนะ.ผละกอด
-
วารินทร์
ย..อย่าไป
-
วารินทร์
รินทร์ยอมเเล้ว
-
วารินทร์
พี่กรอย่าทิ้งรินทร์ไปเลยนะครับ
-
ร่างหนายิ้มให้กับความงอเเงของร่างเล็กเเล้วกลับไปโอบกอดคนน้องเหมือนเดิม
-
ภากรณ์
พี่ชอบที่รินทร์พูดเเบบนี้นะ
-
วารินทร์
ได้คุณชนะ
-
วารินทร์
เเต่เเค่คืนนี้เท่านั้น
-
วารินทร์
ที่ผมจะยอม
-
ภากรณ์
ว่าไงนะ
-
วารินทร์
ป่าวครับ
-
ภากรณ์
พี่ได้ยินนะ
-
วารินทร์
รินทร์ป่าวพูด
-
ภากรณ์
.ยิ้ม
-
วารินทร์
รินทร์ปวดหัว
-
ภากรณ์
ปวดหัวหรอ
-
ภากรณ์
อย่าเกร็งสมองปล่อยสมองให้โล่ง
-
ภากรณ์
หลับตาลง
-
ภากรณ์
นานเเล้วเนาะ
-
ภากรณ์
ที่เราไม่ได้นั้งกอดกันเเบบนี้
-
ภากรณ์
พี่คิดถึงรินทร์ถ้ามีโอกาสได้กอดเเบบนี้อีกพี่จะไม่ยอมปล่อยเลย
-
ภากรณ์
รินทร์คิดถึงพี่บ้างมั้ย
-
วารินทร์
....
-
วารินทร์
ก็...ม่...น...นิดหน่อย
-
วารินทร์
พี่กรอย่ากวนรินทร์ได้มั้ยครับ
-
วารินทร์
รินทร์ง่วงรินทร์เหนื่อย
-
ภากรณ์
ครับๆ
-
ภากรณ์
พี่ขอโทษ
-
ภากรณ์
รินทร์หลับเถอะนะ
-
วารินทร์
พี่กรห้ามปล่อยรินทร์ไว้คนเดียวนะครับ
-
วารินทร์
รินทร์หนาว
-
ภากรณ์
ครับ
-
ภากรณ์
พี่จะไม่มีทางปล่อยรินทร์ไว้คนเดียวเด็ดขาด
-
ผมกอดเค้าไว้เเน่นพรางลูบหัวเบาๆเพื่อให้เค้ารู้สึกปลอดภัย
-
-
8.30
-
เจมส์
เป็นไงบ้างครับเจ้าหน้าที่
-
เจมส์
เจอร่องรอยอะไรมั้ยครับ
-
เจ้าหน้าที่
เจอครับ
-
เจ้าหน้าที่
เจอรอยเท้า
-
เจ้าหน้าที่
เราจะตามรอยเท้านี้ไป
-
เจ้าหน้าที่
ผมว่าพวกเค้าน่าจะอยู่ไม่ไกลจากพวกเรา
-
เจมส์
สาธุครับ
-
เจมส์
ขอให้เจอเพื่อนผมเร็วๆด้วยเถอะ
-
เจมส์
ผมเป็นห่วงจะเเย่
-
เจ้าหน้าที่
ครับ
-
เจ้าหน้าที่
ตามผมมา
-
-
9.30
-
ลูกแมวน้อยยังคงหลับคาอ้อมกอดของผมอย่างไม่ยอมให้ผมห่างไปไหนต้องขอบคุณไข้มั้ยที่ทำให้เราได้ใกล้ชิดกันเเบบนี้อีกครั้ง
-
ภากรณ์
ดีขึ้นรึยังครับ
-
วารินทร์
.ส่ายหัว
-
ภากรณ์
ยังปวดหัวอยู่หรอ
-
วารินทร์
.พยักหน้า
-
ภากรณ์
อดทนไว้นะ
-
ภากรณ์
เราจะต้องได้ออกไปจากป่านี้ด้วยกัน
-
วารินทร์
รินทร์ไม่ไหวเเล้ว
-
วารินทร์
มันปวดเมื้อยไปหมดทั้งตัว
-
วารินทร์
รินทร์จะตายมั้ย
-
วารินทร์
รินทร์กลัว
-
ภากรณ์
รินทร์อย่าคิดเเบบนั้นสิ
-
ภากรณ์
รินทร์ต้องอยู่กับพี่
-
ภากรณ์
เราต้องอยู่ด้วยกัน
-
ภากรณ์
ไม่มีรินทร์พี่อยู่ไม่ได้
-
ภากรณ์
ได้โปรดอดทนอีกนิดนะคนดี
-
-
ฝั่งการค้นหา
-
เจมส์
นั่น
-
เจมส์
ควันไฟ
-
เจมส์
ผมว่าต้องมีคนอยู่ตรงนั้นอย่างเเน่
-
เจ้าหน้าที่
ไหนครับ
-
เจมส์
ทางด้านนู้น.ชี้
-
เจ้าหน้าที่
งั้นไปกันเลยครับ
-
เจมส์รีบวิ่งไปพร้อมกับตระโกนเสียงดังลั่นป่า
-
เจมส์
วารินทร์!!!
-
เจมส์
คุณหมอ!!!
-
เจมส์
วารินทร์!!!
-
-
วารินทร์!!!
-
คุณหมอ!!!
-
อยู่เเถวนี้รึป่าวครับ
-
ผมกับวารินทร์ที่กำลังนั่งหมดหวังกันอยู่นั้นจู่ๆก็ได้ยินเสียงของเจ้าหน้าที่ทำให้ผมนั้นมีความหวังอีกครั้ง
-
ภากรณ์
รินทร์
-
ภากรณ์
เรามีหวังเเล้ว
-
ภากรณ์
รอพี่อยู่นี่นะ
-
วารินทร์
....
-
ผมวางวารินทร์ให้นอนลงเเล้วรีบวิ่งตามเสียงเรียกของเจ้าหน้าที่ไป
-
-
ภากรณ์
!!!
-
ภากรณ์
ช่วยด้วยครับ
-
ผมโบกมือเเต่ไกลพร้อมตระโกนจนเจ้าหน้าที่เห็นผม
-
ภากรณ์
ผมอยู่ทางนี้ครับ!!!
-
เจ้าหน้าที่
นั่นไง
-
เจ้าหน้าที่รีบวิ่งเข้ามาหาผม
-
เจ้าหน้าที่
คุณหมอเป็นยังไงบ้างครับ
-
เจมส์
เเล้ววารินทร์ล่ะ!!
-
เจมส์
เค้าอยู่ไหน
-
เจมส์
เค้าอยู่กับคุณรึป่าว
-
ภากรณ์
อยู่ครับ
-
ภากรณ์
ตามผมมา
-
ภากรณ์
ตอนนี้เค้าป่วยเลยตามผมมาไม่ได้
-
ภากรณ์
ตามผมมาครับ
-
ทั่งทีมพยาบาลทีมเจ้าหน้าที่เเละเจมส์ต่างพากันวิ่งตามภากรไปยังตำเเหน่งที่วารินทร์อยู่
-
-
ลำธาร
-
เจมส์
วารินทร์!!
-
ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนเจมส์จึงรีบวิ่งเข้าไปดูอาการของวารินทร์อย่างรวดเร็ว
-
วารินทร์
เจมส์.ยิ้ม
-
วารินทร์
เจมส์มาช่วยเราเเล้ว
-
เจมส์
รินทร์เป็นไงบ้าง
-
เจมส์
ตัวร้อนมากเลย
-
ผมที่ยื่นดูผู้ชายคนอื่นกุมมือวารินทร์อยู่ห่างๆ
-
ภากรณ์
อย่ามัวเเต่ดูอาการขอให้คนที่ไม่ได้เป็นหมอออกไปก่อนครับ
-
ภากรณ์
ปล่อยให้ทีมเเพทย์เเละพยาบาลเค้าจัดการขนย้ายผู้ป่วยออกไปครับ
-
ภากรณ์
ใครที่ไม่เกี่ยวข้องอย่าขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่
-
เมื่อเจมส์ได้ยินอย่างนั้นเค้าจึงถอยห่างจากเพื่อนสนิทเเล้วปล่อยให้ทีมเเพทย์จัดการนำตัววารินทร์ขึ้นเปลขนย้ายผู้ป่วยเเล้วแบกเดินทางออกไปจากป่า
-
-
18.30
-
กว่าจะพากันเดินทางออกมาจากป่าได้ก็ค่ำทางทีมเเพทย์จึงพาวารินทร์ไปพักรักษาที่อนามัยของหมู่บ้านเพราะถ้าไปโรงพยาบาลตอนนี้ก็คงไม่ทันเพราะกว่าจะออกไปถึงโรงพยาบาลในตัวเมืองเกรงว่าคนไข้จะไม่ไหว
-
อนามัย
-
ภากรณ์
วารินทร์อาการเป็นยังไงบ้าง
-
นริศรา
ไข้ก็ลดนิดหน่อยค่ะ
-
นริศรา
คืนนี้ต้องรอดูอาการอีกทีว่าไข้จะขึ้นอีกรึป่าว
-
นริศรา
เเล้วคุณกรกับคุณวารินทร์หลงป่ากันได้ยังไงคะ
-
ภากรณ์
เรื่องมันยาวครับ
-
ภากรณ์
เค้าเป็นเเฟนเก่าผม
-
ภากรณ์
เค้าคงเกลียดผมมาก
-
ภากรณ์
ด้วยความที่เค้าไม่รู้เค้าพยายามที่จะหนีผม
-
ภากรณ์
โดยการวิ่งเข้าไปในป่า
-
ภากรณ์
ผมก็เลยวิ่งตามเค้าไป
-
ภากรณ์
พอหันกลับมาอีกทีเราทั้ง2ก็อยู่ท่ามกลางป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้
-
ภากรณ์
ไร้ทางออก
-
นริศรา
โธ่
-
นริศรา
โชคดีที่พวกคุณรอดมาได้
-
นริศรา
วันนั้นเเถมฝนตกซะด้วย
-
ภากรณ์
ผมกับเค้าก็เลยได้เเต่นั่งตากฝน เเหละครับ
-
นริศรา
เเละทำไมเค้าถึงได้เกลียดคุณนัก
-
ภากรณ์
เรามีปัญหาทะเลาะกันรุนเเรงมาก่อน
-
ภากรณ์
เป็นเรื่องครอบครัวของผมกับเค้า
-
นริศรา
อ๋อ
-
นริศรา
นิดว่าคุณหมอไปพักเถอะค่ะ
-
นริศรา
คุณคงเหนื่อยมาก
-
นริศรา
ส่วนคุณวารินทร์นิดจะดูเเลเองค่ะไม่ต้องห่วง
-
ภากรณ์
ครับ
-
ภากรณ์
ฝากหมอนิดด้วยนะครับ
-
นริศรา
ด้วยความยินดีค่ะ
-
ภากรเดินไปลูบหัววารินทร์ที่นอนหลับอยู่เเล้วบอกลาก่อนที่จะเดินออกไป
-
ภากรณ์
พี่ไปก่อนนะ
-
ภากรณ์
พรุ่งนี้พี่จะมาหาใหม่
-
วารินทร์
...
-
-
ก๊อกๆ
-
นริศรา
เชิญค่ะ
-
เเกร่ก
-
เจมส์
วารินทร์เป็นยังไงบ้างครับ
-
เจมส์
เค้าบาดเจ็บตรงไหนบ้าง
-
นริศรา
อ๋อไม่ต้องห่วงนะคะ
-
นริศรา
คุณวารินทร์อาการดีขึ้นระดับหนึ่งเเล้ว
-
นริศรา
เค้ามีไข้เเล้วก็มีการอักเสบที่บริเวณข้อเท้าด้านขวา
-
นริศรา
คงยังเดินไม่ได้ไปอีก1อาทิตย์
-
เจมส์
โห
-
เจมส์
ผมสงสารเค้าอ่ะ
-
เจมส์
เราไม่หน้าทิ้งเธอเลยวารินทร์
-
เจมส์
รู้สึกผิด
-
เจมส์
เราคงต้องอยู่ที่นี่ไปจนกว่ารินทร์จะเดินได้
-
เจมส์
เเล้วค่อยกลับ
-
นริศรา
ได้ค่ะ
-
นริศรา
ที่นี่มีที่พักเพียงพอสำหรับพวกคุณ
-
เจมส์
ค่อยยังชั่ว
-
เจมส์
คงเพลียมากเลยสิวารินทร์
-
เจมส์
หลับสนิทเชียว
-
นริศรา
คงจะเป็นฤทธิ์ยาเเก้ไข้
-
นริศรา
เลยทำให้หลับสนิทเเบบนี้
-
เจมส์
เเล้วหมออีกคนล่ะครับ
-
นริศรา
หมอกรหรอคะเค้าไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ
-
นริศรา
เเค่อ่อนเพลียเเค่นั้น
-
เจมส์
อ๋อครับ
-
เจมส์
งั้นผมฝากเพื่อนผมด้วยนะครับ
-
เจมส์
พรุ่งนี้เดี๋ยวผมจะมาเยี่ยมเค้าใหม่ตอนฟื้น
-
นริศรา
ค่ะ
-
-
เช้าวันถัดไป
-
เจมส์
วารินทร์จ๋า~
-
เจมส์
เจมส์เอาข้าวต้มมาฝาก
-
เจมส์
เดี๋ยวๆๆ
-
เจมส์
ลุกได้รึป่าว
-
เจมส์รีบวิ่งไปพยุงตัววารินทร์นั่ง
-
วารินทร์
เเค่กๆ!!
-
เจมส์
.เเตะหน้าผาก
-
เจมส์
ตัวเย็นกว่าเมื่อวาน
-
เจมส์
เเต่ก็ยังอุ่นๆอยู่
-
เจมส์
พึ่งตื่นหรอ
-
วารินทร์
อืม
-
วารินทร์
เจมส์
-
เจมส์
หืม
-
วารินทร์
เอาหูมานี่หน่อย
-
เจมส์เขยิบไปใกล้วารินทร์เเล้วเอียงหูฟังอีกคนพูด
-
วารินทร์
เจมส์เเกล้งเป็นเเฟนเราหน่อยสิ
-
เจมส์
หืออ
-
เจมส์
ทำไมอ่ะ
-
วารินทร์
ก็เราไม่อยากให้เค้าตามอ่ะ
-
เจมส์
ใคร
-
วารินทร์
คุณหมอคนนั้นอ่ะ
-
วารินทร์
ที่ไปหลงป่ากับเรา
-
เจมส์
อ๋อ
-
เจมส์
เค้าตามจีบรินทร์หรอ
-
วารินทร์
ป่าว
-
วารินทร์
เค้าเป็นเเฟนเก่า
-
เจมส์
โอ้โหพรมลิขิต
-
เจมส์
ดันหลงป่าอยู่ด้วยกันอีก
-
เจมส์
เค้าตามง้อล่ะสิ
-
วารินทร์
ก็ไม่เชิง
-
วารินทร์
เราบอกเค้าไปว่ามีเเฟนเเล้ว
-
วารินทร์
เเล้วก็รักมากด้วย
-
วารินทร์
น้าๆเจมส์
-
วารินทร์
เดี๋ยวเลี้ยงข้าวมื้อใหญ่เลย
-
วารินทร์
เอาเเบบโอมากาเสะที่เจมส์ชอบไง
-
เจมส์
โอเครได้
-
เจมส์
จับมือ
-
วารินทร์
อืม
-
เจมส์
จะให้เราเป็นเเฟนเเบบไหนอ่ะ
-
วารินทร์
ขอเเบบรักเรามาก
-
วารินทร์
เป็นหวงเรามาก
-
เจมส์
โอเคร
-
เจมส์
โอมากาเสะนะ
-
วารินทร์
โอเครๆ
-
เจมส์
เเล้วเท้าเป็นไงบ้าง
-
เจมส์
ไม่สิ
-
เจมส์
ที่รักข้อเท้าหายเจ็บยังครับ
-
วารินทร์
เค้ายังไม่หายเจ็บเลยอ่ะเธอ
-
เจมส์
ได้ปะๆ
-
วารินทร์
ได้สิๆ
-
วารินทร์
เอาเเบบนี้เลยนะ
-
เจมส์
โอเครๆ
-
เจมส์
555
-
เจมส์
น่าสนุกเหมือนกันนะเนี่ย
-
เจมส์
เเล้วหิวยัง
-
วารินทร์
หิวมาก
-
วารินทร์
เเล้วเจมส์เอาข้าวมาจากไหนหรอ
-
เจมส์
หมอนิดฝากมาให้
-
วารินทร์
อ๋อ
-
เจมส์
กินเลยปะ
-
วารินทร์
อืม
-
เจมเปิดปิ่นโตก่อนที่จะยื่นให้วารินทร์
-
วารินทร์
หอมมาก
-
วารินทร์
อยู่ในป่าเเทบจะไม่ได้กินอะไรเลย
-
วารินทร์
กินเเค่ผลไม้
-
เจมส์
โถๆน่าสงสาร
-
วารินทร์
เจมส์น่าจะมาติดป่ากับเรานะ
-
วารินทร์
ไม่น่าปล่อยให้เราติดอยู่กับคุณหมอนั่น2คนเลย
-
เจมส์
เออ
-
เจมส์
ขอบายล่ะ
-
วารินทร์
โหเพื่อนกันจริงปะเนี้ย
-
เจมส์
จริงสิที่รัก
-
เจมส์
กินได้เเล้ว
-
ก๊อกๆๆ
-
เเกร่ก!!
-
เจมส์
!!!
-
เจมส์
เออ
-
เจมส์
ที่รักครับ
-
วารินทร์
ค...ครับ
-
เจมส์
เดี๋ยวเค้าจะป้อนเธอเองนะครับ
-
เจมส์ตกใจเมื่อกรเปิดประตูเข้ามา
-
วารินทร์
น่ารักที่สุดเลยครับ
-
วารินทร์
เเฟนใครเนี้ย
-
เจมส์
ก็เเฟนเธอไง
-
วารินทร์
บ้า
-
เจมส์
มาๆ.ป้อน
-
วารินทร์
อื้มอร่อยมากๆ
-
ภากรณ์
อร่อยใช่มั้ย
-
ภากรณ์
พี่ทำเเล้วก็ฝากหมอนิดเอามาให้เองเเหละ
-
วารินทร์
เเค่กๆๆ!!
-
วารินทร์
ขอน้ำหน่อย
-
เจมส์
อ่ะนี่.ยื่นน้ำ
-
วารินทร์
ขอบคุณนะครับ
-
เจมส์
ครับผม.ยิ้ม
-
วารินทร์
ก็งั้นๆไม่ได้อร่อยมากขนาดนั้น
-
ภากรณ์
หรอ
-
ภากรณ์
เเต่ยังไงก็ต้องกินจะได้กินยา
-
วารินทร์
เหอะ
-
วารินทร์
สั่งอยู่ได้
-
ภากรณ์
วารินทร์
-
วารินทร์
อะไร
-
วารินทร์
เธอครับป้อนเราอีก
-
เจมส์
ครับผม
-
ภากรณ์
แฟนกันหรอ
-
เจมส์
ครับทำไม
-
ภากรณ์
วารินทร์เกิดวันที่เท่าไหร่
-
เจมส์
ถามทำไม
-
วารินทร์
เพื่อ
-
วารินทร์
เธออย่าไปฟังเค้าเลย
-
วารินทร์
เธอมาสนใจเราดีกว่า
-
เจมส์
ครับเธอ
-
ภากรณ์
เเสดงว่าไม่ใช่เเฟน
-
เจมส์
ใช่สิครับ
-
เจมส์
คุณคนนอกจะรู้อะไร
-
ภากรณ์
...
-
ภากรณ์
ผมไม่ใช่คนนอก
-
เจมส์
หมายความว่าไง
-
ภากรณ์
ป่าวไม่มีอะไร
-
ภากรณ์
วารินทร์
-
ภากรณ์
นี่ยา
-
ภากรณ์
กินให้หมดทุกเม็ด
-
วารินทร์
เฮ้อ
-
วารินทร์
เยอะไปมั้ย
-
ภากรณ์
ถ้าไม่อยากหายก็ไม่ต้องกิน
-
ภากรณ์
ปล่อยให้ไข้ขึ้นไปเลย
-
ภากรณ์
ดูเเลเเฟนคุณดีๆด้วย
-
ภากรณ์
อย่าปล่อยให้งอเเงตอนไข้ขึ้นอีก
-
ภากรณ์
หันเเล้วใจ๋ขึ้น [เห็นเเล้วอารมณ์เสีย]
-
ปัก💥ปิดประตู
-
เจมส์
เค้าพูดอะไร
-
วารินทร์
ไม่รู้
-
เจมส์
อู้ววววว!!
-
เจมส์
ปิดประตูเเรงอ่ะ
-
เจมส์
เค้าหึงรินทร์รึป่าว
-
วารินทร์
หึงอะไร
-
วารินทร์
ไม่มีสิทธิ์หึงอยู่เเล้ว
-
วารินทร์
เเพ้เเล้วพาลก็เเบบนั้นเเหละ
-
เจมส์
เจมส์โดนหมายหัวเเน่เลย
-
เจมส์
กลัวอ่ะ
-
เจมส์
หน้าตาเค้ายิ่งโหดๆอยู่ด้วย
-
วารินทร์
เจมส์
-
วารินทร์
โอมากาเสะ
-
เจมส์
โอเครโอมากาเสะ
-
เจมส์
เมื่อกี้เกือบไม่ทันอ่ะ
-
เจมส์
จู่ๆเค้าก็เข้ามาอ่ะ
-
เจมส์
ตกใจหมด
-
วารินทร์
เราก็ตกใจเหมือนกัน
-
วารินทร์
เราอยากไปจากที่นี่เเล้วอ่ะเจมส์
-
วารินทร์
ไปวันนี้เลยไม่ได้หรอ
-
เจมส์
ไม่ได้
-
เจมส์
รินทร์ยังเดินไม่ได้เลย
-
เจมส์
ข้อเท้ายังอักเสบอยู่เห็นมั้ย
-
วารินทร์
โอ้ยยยย
-
วารินทร์
เจมส์ก็อุ้มเราไปสิ
-
เจมส์
รินทร์
-
เจมส์
รินทร์หนัก
-
เจมส์
5555
-
วารินทร์
โอ้ยยย
-
เจมส์
โอ๋เอ๋~
-
วารินทร์
หึ้ย!!
-
เจมส์
เจ้อย่าวีน
-
เจมส์
นอนพักๆ
-
เจมส์
จะได้หายเร็วๆ
-
วารินทร์
เฮ้อ
-
เจมส์
อ่ะกินข้าวเเล้วก็กินยาซะ
-
เจมส์
เดี๋ยวเอาปิ่นโตไปคืนหมอนิดก่อน
-
วารินทร์
อืม
-
วารินทร์
รีบๆมานะ
-
เจมส์
ครับผม
-
-
10นาทีผ่านไป
-
เเกร่ก
-
วารินทร์
อ่าวเจมส์มาเร็วจัง
-
วารินทร์
!!!
-
ภากรณ์
ตกใจอะไร
-
วารินทร์
คุณ
-
ภากรณ์
ไม่เรียกพี่กรเหมือนเดิมเเล้วหรอ
-
ภากรณ์
เมื่อคืนยังงอเเงกับพี่อยู่เลย
-
วารินทร์
...
-
วารินทร์
ก็เเค่ป่วยมั้ยล่ะ
-
ภากรณ์
เฮ้อ
-
ภากรณ์
มา
-
ภากรก้มลงดูข้อเท้าของวารินทร์
-
ภากรณ์
อืม
-
ภากรณ์
ข้อเท้ายังไม่หาย
-
ภากรณ์
ยังบวมอยู่เลย
-
ภากรหยิบน้ำเเข็งที่เตรียมมาประคบเท้าให้รินทร์จนเจ้าตัวร้องเสียงหลังด้วยความเย็น
-
วารินทร์
อ๊ะ!! .ปิดปาก
-
ภากรณ์
.ยิ้ม
-
วารินทร์
ซี้ดด...อื้มอย่าเเช่ไว้ที่เดิมสิ
-
วารินทร์
ผมเย็นนะ
-
ภากรณ์
ประคบไม่ใช่ทา
-
ภากรณ์
พี่ก็ต้องเเช่ไว้หน่อยสิ
-
วารินทร์
ชิ๊
-
ภากรณ์
รินทร์ยังไม่หายโกรธพี่อีกหรอครับ
-
ภากรณ์
พี่ควรทำไง
-
ภากรณ์
รินทร์ถึงจะยอมเปิดใจให้พี่อีกครั้ง
-
วารินทร์
...
-
วารินทร์
เเต่ใจผมมีเจ้าของเเล้วนะครับ
-
วารินทร์
ผมจะเปิดใจให้คนอื่นได้ยังไง
-
ภากรณ์
...
-
ภากรณ์
พี่เข้าใจเเล้ว
-
ภากรณ์
เเต่พี่ก็ยังรักรินทร์
-
ภากรณ์
รักมากด้วย
-
ภากรณ์
พี่อยากกลับมาคบกับรินทร์อีกครั้ง
-
ภากรณ์
เเล้วพี่จะดูเเลรินทร์ให้ดีที่สุด
-
ภากรณ์
ดีกว่าเดิมพันเท่า
-
ภากรณ์
ขอเเค่ให้วารินทร์กลับมาเป็นคนเดิมของพี่
-
วารินทร์
...
-
วารินทร์
มันไม่เหมือนเดิมเเล้วไงครับ
-
วารินทร์
คุณไม่ต้องพยายามหรอก
-
วารินทร์
ผมไม่ได้รู้สึกกับคุณเเล้ว
-
ภากรณ์
พี่ไม่เชื่อ
-
ภากรณ์
พี่เชื่อว่ารินทร์ก็อยากให้พี่กลับไป
-
ภากรประคบเท้าให้วารินทร์เสร็จก่อนที่จะลุกขึ้นมองไปที่ร่างเล็กเเล้วโน้มหน้าลงไปประกบริมฝีปากกับอีกฝ่ายโดยที่ไม่ตั้งตัว
-
วารินทร์
อื้อ...
-
ร่างเล็กพยายามผลักร่างหนาออกเเต่ก็ดันสู้เเรงอีกฝ่ายไม่ไหวเลยปล่อยให้ร่างหนาจูบอย่างหนัมใจ
-
ภากรณ์
.ผละจูบ
-
เพี้ย!! 💥
-
วารินทร์ตบไปที่หน้าของภากรทีหนึ่งด้วยความโกรธ
-
วารินทร์
คนฉวยโอกาส!!
-
ภากรณ์
รินทร์กำลังหลอกตัวเองอยู่
-
ภากรณ์
ทั้งๆที่รินทร์ก็รู้สึกกับพี่เหมือนกัน
-
ภากรณ์
ถ้าไม่รู้สึกรินทร์จะหัวใจเต้นเเรงทุกครั้งทำไมเวลาที่จูบกับพี่
-
วารินทร์
ตกใจไง!!
-
วารินทร์
ผมตกใจที่จู่ๆคุณก็ทำเเบบนี้
-
วารินทร์
ไม่ให้เกียรติผม
-
วารินทร์
คิดว่าจะทำเเบบนี้กับใครยังไงก็ได้หรอ
-
วารินทร์
ผมจะเก็บปากของผมไว้ จูบกับเเฟนผมเท่านั้น
-
วารินทร์
ไม่ใช่กับคนอื่น
-
วารินทร์
ออกไป!
-
วารินทร์
ผมบอกให้ออกไปไง
-
ภากรณ์
...
-
ภากรณ์
ได้
-
ภากรณ์
ไว้พี่จะมาใหม่
-
ภากรณ์
จนกว่ารินทร์จะใจอ่อน
-
วารินทร์
ไม่ต้องมา
-
วารินทร์
ผมจะรีบหายเร็วๆ
-
วารินทร์
เเละจะไปจากที่นี่
-
วารินทร์
เราจะไม่มีวันได้เจอกันอีก
-
ร่างหนาเดินออกไปด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
ฮันเเหน่!!!! กริ้วๆๆ
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
กำลังอ่านเพลินอยู่ล่ะสิ
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
น้องรินทร์ต้องใจเเข็งเอาไว้นะ
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
อย่าพึ่งใจอ่อนเราเสียใจมาเยอะ
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
ไม่ยอมหายโกรธง่ายๆหรอก
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
5555
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
ถ้ามีฉากไหนที่งงๆต้องขออภัยด้วยน้า
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
มันค่อนข้างที่จะเมากาว
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
กะว่าไม่กี่ตอนจะจบเเต่ว่ามันมีต่อเรื่อยๆ
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
ไรท์เลยเเต่งต่อไปไม่เกิน40ตอนก็น่าจะจบเเล้ว
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
เเอบบอกเรื่องนี้มีหลานให้ย่าพิงค์กับปู่เจษอุ้มด้วย555
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
เเต่ต้องรอก่อน555เพราะตอนนี้ยังโกรธกันไม่หาย
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
มีคำผิดต้องขออภัยด้วยนะคะ😁
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
เจอกันตอนหน้า
-
ไรท์เตอร์เอ๋อเหรอ
-
โปรดติดตามตอนต่อไป.............................
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()