Ep.9

แค่รักกัน

.

.

.

"ห้อง 3027 ........"

เสียงเล็กๆ พึมพำ แล้วเอ่ยชื่อห้อง สวีท หรู ที่ตั้งอยู่บนชั้น 30 ของโรงแรม

วราลี ยิ้มบางๆ ให้กับผู้ช่วย ของ ดีไซเนอร์ ชื่อดัง

ก่อนหันหลัง แล้วเดินตรง ขึ้นลิฟธิ์ ไปทันที

ใบหน้า ของวายุพักต์ และ คำพูด ของชายหนุ่ม ยังคงวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในหัว

ภาพ.... ของเขา และ ผู้หญิง ที่คู่ควร

ผู้หญิงที่คู่ควร

ยืนอยู่คู่กัน .....

วราลีเห็น ..... เห็นแล้ว

เห็นเต็มสองตา

รอยยิ้มเศร้าผุดขึ้น ขอบตาร้อนผ่าว

แค่ความรัก ที่เธอมีให้กับ เขา ....

มันคงยังไม่พอ

"ป้า ช่วยหนูเท่านี้ "

"แล้วก็อย่าลืม ...... สิ่งที่ป้าขอ "

เด็กสาว วัย 19 จะมีทางไหน ให้เหลือกเดินได้อีก

หนี้สิ้นล้นพ้นท้วมตัว .... โหมกระหน่ำเข้ามา แบบที่ วราลี ไม่เคยคาดคิดมาก่อน

"ถ้าหนู ยังไม่เป็นคนเอ่ยปาก เลิก กับวายุพักต์ "

"ป้าเชื่อ .... ว่าลูกชายของป้า จะยอมแลกกับทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อช่วยหนู "

"หนูว่า ..... มันจะเห็นแก่ตัว เกินไปรึเปล่า"

"ที่จะให้วายุพักต์ ..... แบกรับอะไร ที่ไม่ได้ก่อ เอาไว้บนบ่า"

"เงินทอง.... มันไม่เท่าไหร่"

"แต่ชื่อเสียง หนูจะทำยังไงกับมัน"

"จะให้คน ในสังคม ตราหน้า"

"ว่า วายุพักต์ แต่งงาน กับ ลูกสาวของนายธนาคาร ที่ฉ้อโกง "

"คุณพ่อไม่ได้โกง"

น้ำตาของเด็กสาวไหลพราก .....

ลิฟธ์ กำลังทยาน ขึ้นสู่ชั้น 30

วราลี เงยหน้า จ้องมอง ตัวเลข ด้านบน

เงยหน้า......

เพื่อไม่ให้ น้ำตา มันไหล ออกมา

"ไม่จริง คุณพี่ไม่ได้โกง ไม่ได้โกง"

"ลูกหว้า เชื่อแม่นะคะ คุณพ่อไม่ได้โกง"

"พวกมัน รวมหัวกัน แล้วโยนความผิดให้คุณพ่อ "

"ไม่ได้โกง ไม่ได้โกง "

"ไม่ได้โกง ! "

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

"คุณแม่ ! "

"ภาพที่คุณแม่คุณลูกหว้า เห็น คุณพ่อฆ่าตัวตาย"

"มันทำให้ท่านช็อค บวกกับข่าว ที่ท่านได้ดูทุกวัน มันก็เลยทำให้อาการแย่ลง"

"ทางที่ดี หมอแนะนำว่า พยายามอย่าให้ท่าน ได้ทราบข่าวอะไรอีกเลยนะคะ"

"รวมถึง สภาพแวดล้อม ถ้าเปลี่ยนใหม่ตอนนี้ "

"หมอคิดว่า "

"ท่าน คงรับไม่ได้ แน่ๆ "

"คะ คุณป้า .....ลูกหว้า จะเลิกกับพี่ยุ เดี๋ยวนี้ "

"ป้า .... ไม่ได้ใจร้าย เกินไป ใช่มั้ยลูก "

มือเล็กๆ ยกขึ้น ปาดน้ำตา แล้วเดินออกจากลิฟธิ์ ทันที

เธอเลือกแล้ว

วราลี เลือกแล้ว

เลือก

ให้คนสำคัญในชีวิตของเธอ ..... ไม่ใช่เขา อีกต่อไป !

.

"โอ้ย..... สายตกใจแทบแย่ คุณผู้หญิง มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะ"

ป้าสาย แม่บ้านเก่าแก่ เดินตามหา คุณผู้หญิง ของบ้านหลังใหญ่ให้ควัก

"มาดูทีวี "

"สายมานั่งดูด้วยกันสิ ข่าวบันเทิงมาพอดี"

เสียงแผ่วยานคาง บอกหญิงชราตรงหน้า

"ตบกันแย่งผู้ชาย ..... ใครกัน"

เหมือนหญิงวัยกลางคน จะไม่ได้สนใจกับคำพูดของคนตรงหน้า

สายตาเหม่อลอย จ้องหน้าจอทีวีไม่กระพริบ

เสียงอ๋อยาว ดังออกมาจากปาก

หญิงชรา เพ่งมองภาพในหน้าจอ อีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยบอก

หญิงชรา ย่นคิ้ว เงี่ยหูฟังเสียงจากทีวี

"ลูกหว้า ก็เป็นไฮโซ นะสาย"

"ลูกหว้า เป็นเด็กดี ...."

"ลูกหว้า ไม่มีทาง เป็นข่าว แบบนี้เด็ดขาด "

เสียงยานๆ บอกหญิงชราตรงหน้า ก่อนค่อยๆคลี่ยิ้มเศร้าๆออกมา

"อือ.... ลูกหว้า ไม่ทำแบบนี้หรอกนะสาย"

"ลูกหว้า .... ไม่มีทาง ที่จะแย่งสามีของใคร แบบที่สายพูด"

"ไปเถอะ ไปดูดอกไม้กัน"

"เดี๋ยวชั้น จะตัดใส่แจกัน"

"คุณผู้ชาย กลับมาจาก ทำงาน จะได้เห็นดอกไม้สวยๆ นะสาย "

.

"อ้าว ..... คุณดาว ไม่กลับแล้วเหรอคะ "

ชมพูพาน ขมวดคิ้ว ถาม นางแบบไฮโซตรงหน้า ที่ตอนนี้ ทิ้งตัว นั่งลงข้างๆ

สายตากวนๆ จ้องไปที่ วายุพักต์ ที่เพิ่งกลับมาจากห้องนั้ำ

เดือนดารา แบะ ปาก ยักไหล่ทันที แต่แววตาเล็กๆ ก็ยังคงจ้อง มองอยู่ ที่ ชายหญิง ที่นั่งถัด ออกไปไม่มากอยู่ตลอดเวลา

เสียงดุ เอ็ด ญาติผู้น้องทันที

นิสัยเอาแต่ใจตัวเองของเดือนดารา เป็นมาตั้งแต่เด็ก แก้ยังไง ก็ไม่หายสักที

หมดคำที่จะพูด ธงรบ ทำได้แค่เพียง มองตามหลัง เดือนดารา ที่ตอนนี้ สาวเท้า ตรงเข้าไปหา วายุพักต์ และ ราชนิกุล คนนั้น ทันที

.

"ผมลืมของไว้ที่บ้านคุณ "

เสียงนุ่มๆน่าฟัง ดังผ่านโทรศัพท์ เข้ามา

วราลี ที่ตอนนี้ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วอยู่ในชุดคลุมสีขาวยาว ยิ้มเล็กๆ ออกมา

เสียงหวานใส หัวเราะเล็กๆ

เสียงวราลี ซึมเล็กน้อย เมื่อพูดถึงเรื่องงาน

เสียงใสๆ เปลี่ยนโทน ทันที

วราลี รับคำ แบบงง ๆ

เสียงหัวเราะ ของคนทั้งคู่ ดังขึ้น แทบจะพร้อมๆกันทันที

.

"ยุ ขอดาวนั่งด้วยคนนะคะ "

ไม่ทันที่ใคร จะได้เอ่ยอนุญาติ แขนเรียว กอดหมับเข้าไปที่แขนใหญ่ ของ วายุพักต์ ทันที

ปากสีแดงสด ยิ้มจนสุดริมฝีปาก ให้ผู้หญิงอีกคน

หมับ !

จุ๊บ !

ปากรูปกระจับ เม้มเข้าหากัน ทันที ที่ ริมฝีปากแดง กดเข้าไปที่แก้มของวายุพักต์

เสียงขรึมๆ ดังขึ้น แต่ก็ไม่มีทีท่า ว่าจะปฏิเสธ การกระทำของเดือนดารา เลยแม้แต่น้อย

ยังคงปล่อยให้นางแบบสาวไฮโซ ประทับรอยจูบลงบนแก้ม ตลอดเวลา

ยิ้มหวานเย็นๆ ส่งข้ามไปอีกฝั่ง

อยู่ๆ วายุพักต์ ก็ตัดบท เขาแทบจะไม่ได้ฟัง บทสนทนา ที่ทั้งเพชรประดับ และ เดือนดารา พูดคุยกันข้ามหัว

ตอนนี้.... คิดได้อย่างเดียว

คือขึ้นไปห้องสวีท ชั้นที่ 30 !

วายุพักต์ ไม่ได้ฟังคำพูด ของเดือนดารา และเธอ ก็ไม่ได้ตั้งใจ จะ พูดให้วายุพักต์ ฟัง ด้วยซ้ำ

ปากกระจับสั่นระริก จ้อง เดือนดารา ที่ตอนนี้ หัวเราะออกมาเบาๆ

.

"แค่นี้ก่อนนะคะ คุณหมอ เหมือนผู้ช่วยดีไซเนอร์ จะเข้ามาแล้ว "

"แล้วพรุ่งนี้"

"หว้าจะทำแกงส้มมะรุมให้ทาน"

รอยยิ้มเล็กๆคลี่ออก ก่อนวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ

เสื้อคลุมยาว สีขาว ถูกถอนออกจากร่างสวย

ที่ตอนนี้ ....

สิ่งที่เหลือบนเรือนร่าง ของวราลี มีเพียงแค่

แผ่นปิดจุกปทุมถัน สีเนื้อ และ จีสติงตัวบางเฉียบ

ขาเรียว เอวคอด สะโพกมน และ อกอิ่ม

..... แทบจะเปลือยเปล่า

เสียงเล็กๆ ตะโกน บอกคนข้างนอก

เสียงฝีเท้าที่เธอได้ยิน.... น่าจะอยู่ในส่วนของห้องรับรอง ที่เป็นส่วนหนึ่ง ของห้องสวีทหลังใหญ่

ไม่มีเสียงตอบรับ .....

ฝีเท้า..... ที่เงียบสนิท .... ก้าวเข้ามาอย่างช้าช้า ช้าช้า

ส่วนร่างสวยที่เกือบจะเปลือยเปล่าไปทั้งตัวนั้น

ค่อยๆ เอื้อมมือ ขึ้น คว้าชุด ฟินาเล่ ที่แขวนเอาไว้

มันแขวนอยู่สูง

สูง !

จนวราลี เอื้อมไม่ถึง

.

"อาจจะดูใจร้าย อาจจะเหมือนไม่แคร์ แต่ก็คงต้องบอกให้เธอไป "

#แค่รักกัน

🖤