Ep.8

แค่รักกัน

.

.

.

"ยุคะ ทางนี้ค่ะ "

เสียงนุ่มๆ ตะโกนเรียกคู่หมั้น พร้อมคลี่ยิ้มหวานจากปากรูปกระจับสวยทันที

หัวใจของเพชรประดับ พองโต

พร้อมกับเร่งสาวเท้า ไปหาวายุพักต์ ตรงลานจอดรถ VIP หน้าโรงแรม

เสียงของใครบางคน ที่คุ้นหู ดังขึ้น อีกฝั่งของรถสปอต

หัวใจของวายุพักต์ เต้นแรง ขาที่กำลังจะก้าวลง จากรถ ค้างเอาไว้แบบนั้น ก่อนที่เม้มปากแน่น แล้วหัน ไปดูผ่านกระจก อีกฝั่ง

ร่างบางๆ ที่ทั้งแสนรัก และ เกลียด ! ค่อยๆ ปรากฎให้เห็น

รอยยิ้มเหมือนเด็ก ถูกส่งให้ผู้ชายอีกคน !

ที่ไม่ใช่เขา

กระเป๋าสัมภาระ ถูกแย่งมามือเล็กของวราลี อย่างไม่ทันตั้งตัว

เสียงคู่หมั้น ทำให้ ใครสองคน หันตามต้นเสียงทันทีพร้อมๆกัน

วายุพักต์ ขบกรามแน่น ก่อนลุกออกจากหลังพวกมาลัยทันที

ปัง !

ประตูรถ ถูกกระแทก เสียงดังสนั่น

ดัง.... จนทำให้ วราลี เย็นเฉียบไปทั้งตัว

แววตาเล็กๆ จ้องเขม็งไปยัง ต้นเสียง

สายตาของวายุพักต์ แข็งกร้าว และ ในจังหวะ ที่ต้องเผชิญหน้ากัน

มือใหญ่ที่ยังว่างอยู่อีกข้าง ของธงรบ

คว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็กๆ ของวราลี ทันที

เสียงเรียกซ้ำๆ ของคู่หมั้น ดังแว่วเข้ามาในหู แต่ดูเหมือนว่า ... ตอนนี้ วายุพักต์ กำลังจะคลั่ง จนเกือบจะทนไม่ไหว

สายตาของ วราลี

ทำไม ถึงเต็มไปด้วยความว่างเปล่า

เขาจ้องชายตรงหน้า ก่อนละสายตาแข็งๆ ไปที่เธอ

เกลียดแววตา แบบนั้น ของวราลี ที่สุด !

วงแขนใหญ่ คว้าเอวบางๆ ของคู่หมั้น กระชับเข้ามาทันทีอย่าางรวดเร็ว

เพชรประดับ หน้าแดงจัด แต่ก็ไม่ได้ขัดขืน

ส่วนผู้หญิง อีกคนนั้น เธอกำลังเมิน ไปทางอื่น

เก็บทุกอย่าง เอาไว้ให้ลึกที่สุด เท่าที่ วราลี จะทำได้

วายุพักต์ เน้นเสียงหนัก ตรงคำว่าคู่หมั้น ตั้งใจ จะให้คนตรงหน้าได้ยิน

สายตาชำระมอง แววตากลมโต ที่ตอนนี้ กำลังวูบไหว

รอยยิ้มแสยะ เหยียด ให้เธอ

ก่อนที่จะ บดจูบ ผู้หญิงตรงหน้า อย่างบ้าคลั่ง

น้ำลายสีใสไหลยืด ออกมาริมฝีปาก

ก่อนที่นิ้วหัวแม่โป้ง จะค่อยๆ บรรจง เช็ดน้ำลายให้ราชนิกุลคนสวย

ธงรบ สัมผัสถึงร่างกาย ที่นิ่งอึ้งของคนที่ยืนข้างตัวได้ทันที

ฝ่ามือใหญ่ๆ บีบกระชับ มือเล็กที่เกาะกุมเอาไว้

ราวกับ... จะบอกเธอว่า ...ไม่เป็นไร

เพชรประดับ หน้าแดง จัด

เป็นครั้งแรก ตั้งแต่หมั้นกันมา สามปี

สามปี ที่ วายุพักต์ แสดงความรัก... ให้เธอเห็น

ธงรบตัดบททันที ที่เริ่มรู้สึกว่า แววตาของวายุพักต์ ไม่ได้มองคู่หมั้น เลยแม้แต่นิดเดียว แม้กระทั้ง ตอนจูบกันก็ตาม

ธงรบ ยกข้อมือ วราลี ขึ้นมา แล้วจูบ หลังมือ ของเธอเบาๆ

มือใหญ่ ที่กุมมือคู่หมั้นเอาไว้

วายุพักต์ บีบ ข้อมือ ของเพชรประดับ จนแดงเถือก

.

"กลับก่อน นะพิ้ง แล้วดาว จะรีบมา "

"ตอนนี้ ขอไปนวดประสาทก่อน ปวดหัว "

เดือนดารา คว้ากระเป๋าสะพาย บอกลาคนตรงหน้า

ชมพูพาน ยิ้มเจื่อนๆ

ชมพูพาน คิ้วย่น สับสน กับความสัมพันของ พวกผู้ดีไฮโซ ชะมัด

เดือนดารา คลี่ยิ้ม เหมือนรู้ทัน ความคิดคนตรงหน้า

ชมพูพาน ยกมือเกาหัว แกร๊กๆ ทันที

ชมพูพาน บ่นพึมพำ ก่อนรีบสาวเท้า ตามหลัง เดือนดารา ไปติดๆ

.

"ขอโทษ "

เสียงห้วนๆ กล่าวขอโทษ คู่หมั้น

ก่อนที่วายุพักต์ จะสลัดมือออก จากข้อมือของเพชรประดับ ทันที

วายุพักต์ กำมือแน่น แล้วเร่งสาวเท้า ตรงปรี่ ตามหลังคนทั้งคู่ เข้าไปอย่างรวดเร็ว

และ ทิ้ง ใครบางคน เอาไว้ ข้างหลัง

โดยไม่คิด จะหันกลับ ไปมองอีกเลย

.

"ดาวตกข่าว อะไรไปรึเปล่า คะ"

ร่างโปร่งสูงบางๆ สับขาก้าวไปหา ธงรบ และ วราลีอย่างเร็ว

พร้อมตั้งคำถาม กับญาติผู้พี่

ที่ตอนนี้ มือข้างหนึ่ง หอบกระเป๋าสัมภาระของ วราลี ส่วนอีกข้าง จับมือเล็กเอาไว้แน่น

เดือนดารา ย้ำถามอีกครั้ง พร้อมกับมองหน้าธงรบ สลับกับ วราลี

คนตัวโต อมยิ้มบางๆ ก่อนกระชับมือที่เกาะกุมใครอีกข้าง ให้แน่นยิ่งกว่าเดิม

เขาอมยิ้ม ปล่อยมือ แล้วโอบเอวคอดทันที

ธงรบ ปล่อยแขนออกจาก เอวคอด อย่างช้าๆ

เดือนดารา มองหน้าญาติผู้พี่ ก่อน หันกลับ ไปมองเพื่อนร่วมวงการ

เสียงของเดือนดารา ดังไปทั่วห้องซ้อม จนใครบางคน ที่เพิ่งเดินเข้ามา ได้ยินเต็มสองหู

ยิ่งดังขึ้นไปอีก เมื่อชมพูพาน ที่ได้ยิน แล้วพูดซ้ำ ดังๆ

วายุพักต์ กัดฟันแน่น แววตาแข็งกร้าว แทบอยากจะเดินไปกระชาก คอของธงรบ แล้วต่อยให้คว่ำ

มึงกล้าดียังไง มายุ่งกับผู้หญิง ของกู !

ใบหน้าแดงจัด ปฎิเสธ พัลวัน

โครม !

เศษท่อนไม้หน้าสาม ที่ใช้ประกอบฉาก ถูกขว้าง เข้ามากลางวงสนทนา ทันที

รอยยิ้มแสยะ พร้อมกับกระทุ้งข้างแก้ม เบาของ ธงรบผุดขึ้น

แววตา สองคู่ ประสานกัน

โดยที่ใคร อีกคน .... เลือดกำลังจะไหล

เศษท่อนไม้เฉี่ยวแขนของ วราลี

ธงรบ คว้าแขน ของวราลี มาดูทันที

เดือนดารา ชักสีหน้าไม่พอใจ ใส่วายุพักต์ ทันที

แววตาเศร้า จ้องผู้ชายตรงหน้า วราลียิ้มเล็กๆ ให้วายุพักต์

และ ยิ้ม... สมเพช เวทนา ให้กับ ตัวเอง

เลือดไหลซิบเป็นทาง.... จนทำให้คนต้นเรื่อง ใจวูบตกไปอยู่ที่เท้า ทันที

วายุพักต์ ไม่ได้ตั้งใจ ไม่ใจตั้ง ให้ผู้หญิงตรงหน้า เจ็บเลยสักนิด

เดือนดารา จ้อยาว ก่อนฉีกยิ้ม

ยุ ให้ผู้หญิงข้างๆ ตกลง เป็นแฟน ญาติผู้พี่

ธงรบ หัวเราะร่วน ก่อนหันไปยักคิ้ว ส่งให้ใครอีกคน

ปากของวายุพักต์ ไวกว่า ความสำนึกผิดเสมอ

วายุพักต์ จ้อง ธงรบ จน ตาแทบถลน มือใหญ่ที่กำไว้จนแน่น สั่นระริก เหงื่อแตกพลั่ก

ส่วนใครอีกคน ......ที่ยืนนิ่งสนิท ราวกับน้ำแข็ง กำลังสงสัย อะไรบางอย่าง.....

รอยยิ้มหวานเย็นๆ ถูกส่ง ไปให้ วราลี ทันที

.

"ทำแผลเสร็จแล้วใช่มั้ยคะ น้องหว้า ถ้าอย่างนั้น ขึ้นไป fitting ชุดกัน นะคะ"

"ชุด ฟินาเล่ คุณแพร เธอเก็บเอาไว้ ในห้องสวีท ของโรงแรม"

"ว้าย ตายจริง พี่ลืมเครื่องประดับ "

"น้องหว้าขึ้นไปก่อน เดี๋ยวพี่ตามขึ้นไป "

"นี้ค่ะ คีย์การ์ด "

.

.

"มีเพียงคำว่ารักคำหนึ่งเราคงไปไม่ถึง ไม่ถึงดวงดาวได้ ความเป็นจริงความฝันเราห่าง ไม่เคยจะมีตรงกลาง ไม่เคยได้เข้าใจ อยู่กันไปก็เท่านั้น "

#แค่รักกัน

🖤