Ep.3

แค่รักกัน

.

.

.

รอยยิ้มกว้างจากปากสีแดงสด ที่ถูกทาด้วย Dior Rouge Dior Couture Colour no. 999 Ara Red คลี่ออก

ก่อนที่จะค่อยๆ แหวกวงล้อมของนักข่าวบันเทิง และ สังคม นับสิบ ตรงไปยัง ชายหญิงคู่หนึ่ง ที่กำลังเดินเข้ามาในงาน

วายุพักต์ ไฮโซหนุ่มหล่อจากตระกูลผู้ดีเก่า ควงคู่เข้ามาในงานพร้อมกับคู่หมั้นสาวคนสวย ม.ร.ว. เพชรประดับ

แขนเรียว คว้าวงแขนอีกข้าง ของชายหนุ่มทันที ส่วนแขนอีกข้างหนึ่งของวายุพักต์ นั้น แนบไว้กับตัว ....

คำกล่าวทักทาย พร้อมรอยยิ้มกว้าง และ แขนที่ยังเกี่ยวแนบแน่นกับวายุพักต์ ถูกส่งออกจากปากสีแดงสด

เสียงเย็นนิ่ง พร้อมรอยยิ้มหวาน เอ่ยตอบ

เดือนดารา เกลียดกิริยา แบบนี้ ของ เพชรประดับที่สุด

กิริยา.... ที่รู้อยู่แก่อกทุกอย่าง

แต่ทำเหมือน ....

มันไม่มีอะไรเกิดขึ้น !

รอยยิ้มยียวน ส่งข้ามฝั่งไป ให้ ม.ร.ว. เพชรประดับ ที่ยืนอีกข้าง ของ วายุพักต์

วายุพักต์ ที่ตอนนี้... อยากจะกลับ คอนโดให้เร็วที่สุด เท่าที่เขา จะทำได้

ภาพของ วราลี ที่ นอนแน่นิ่ง ไม่ไหวติง แทบจะทำให้เขาเป็นบ้า

อย่าเพิ่งตาย !

อย่าเพิ่งตาย ..... การแก้แค้น สำหรับคนที่ทรยศ

มันเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น เท่านั้น !

"จริงรึเปล่าคะ คุณวายุพักต์ ที่คุณไปดินเนอร์กับคุณดาว ใต้แสงจันทร์ริมแม่น้ำเจ้าพระยา เมื่อวันก่อน "

เสียงอื้ออึ้ง ดังขึ้น ราวฝูงผึ้ง พร้อมกับรอยยิ้ม ของผู้ชนะ

ปากบางของใครบางคน เม้มเหยียด ส่วนใครอีกคน ยิ้มร่า

และใครอีกคน... ที่ตอนนี้ กำลัง จะบ้า เต็มทน !

.

เสียงเย็นชา สั่งผู้หญิงแปลกหน้า ที่กำลังจะยันตัวขึ้นมาจากเตียงนอนขนาดใหญ่

วราลีย่นคิ้ว ก่อนที่จะมอง ไปรอบๆ ตัวอีกครั้ง

เธอยังอยู่ที่เดิม

ที่ ที่เหมือนขุมนรกอเวจี !

เสียงเย็นชากับสีหน้าเรียบเฉย ดังขึ้นต่อ เมื่อเขาเห็นว่า เธอกำลังจะพยายาม จะลุกขึ้นจากเตียงให้ได้

ไม่มีเสียงตอบรับ จากผู้หญิงแปลกหน้า ที่ตอนนี้ กำลังยกมือด้านขวาขึ้นมาดู ก่อนเหลือบมอง ถุงน้ำเกลือ ที่แขวนอยู่ด้านบน

ทันที ที่ชื่อของวายุพักต์ ถูกเอ่ยขึ้น วราลี แทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่อีกรอบ

ถ้าเธอรู้

ถ้ารู้มาก่อน ....ว่างานที่คุณวีกิจ เสนอ จะเป็นเขา

จะเป็น วายุพักต์

เธอ จะไม่มีวัน รับทำเด็ดขาด

"หนูไม่ต้องห่วง คนนี้นะ ปลอดภัย"

"ก็วินๆ ทั้งคู่"

"หนูได้เงินไปใช้ ส่วนเขา ก็แค่อยากได้ตัวหนู"

"ทุกอย่างจะเป็นความลับ"

"แค่หกเดือน"

"เดือนละสิบล้าน"

"ตั้งแต่ผม หาพวกนางแบบ ดารา ให้พวกไฮโซ ยังไม่เคยเห็นใครได้ราคาเรทนี้มาก่อนเลย"

"คุณเป็นคนแรกที่ได้ นะ วราลี "

ไม่ทันแล้ว..... ไม่ทันแล้วจริงๆ

เธอ.... ทำอะไรไม่ได้แล้ว

"ถ้าคุณวราลี จ่ายดอกเบี้ย ได้ทุกเดือนแบบนี้ "

"ทางธนาคาร จะเอาหมายศาลออก และจะยืดเวลา ผัดผ่อน การขายทอดตลาด ไปก่อนนะครับ"

"แต่ถ้าจะให้ผมแนะนำ "

"คุณวราลี ควรขายบ้านทิ้ง"

"ที่ดินตรงนั้น .... มีมูลค่ามหาศาล"

"หักกลบลบหนี้ กันแล้ว เผลอๆ "

"อาจจะเหลือเงินก้อนเล็กๆ พอที่จะเหลือ ให้ซื้อบ้านเดี่ยวแถบชานเมืองได้เลย"

"ไม่ ! แม่ไม่ไปไหน ถ้าแม่มาอยู่ที่นี้ แล้วคุณพ่อละ คุณพ่อจะอยู่กับใคร "

"แม่จะไม่ให้คุณพ่ออยู่คนเดียว"

"แม่จะไม่ยอม ให้คุณพ่อ อยู่คนเดียว ! "

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด

วราลี เม้มปากแน่น ก่อนที่จะส่ายหน้าช้าๆ

เสียงถอนหายใจของตรีทัพ ทำให้คนตรงหน้า หน้าเจื่อนลงทันที

วราลี พยักหน้าตอบรับ ก่อนที่จะขยับ ตัวอีกครั้ง

เสียงดุๆ ของคนตัวโต ดังขึ้น

เสียงแผ่วพูดขึ้นเบาๆ

เธอ.... คิดว่า คำว่า "งาน " ที่เธอพูดออกไป

หมอหนุ่มตรงหน้า

คงเข้าใจได้ไม่ยาก

.

"เบื่อแล้วก็บอกผมนะครับ .... "

เสียงทุ้ม ดังมาจากด้านหลัง

ก่อนที่ร่างหนา จะขยับ ขึ้นมานั่ง เก้าอี้ ตรงเคาเตอร์บาร์ ข้างๆ

ธงรบ ที่ถือแก้วบรั่นดี อยู่ในมือ คลึงไปมา ก่อน จ้องเขม็งไปยัง วายุพักต์

ทั้งที่เขา อยากได้เธอก่อน แต่ กลับ ถูกมัน ตัดหน้า !

คู่สนทนา ตอบเสียงเย็น ไม่ได้มองหน้า แต่กำลัง ยกแก้วบรั่นดีขึ้นดื่มอย่างรวดเร็วทันที

เพล้ง !

เสียงแหว๋ว ของ เดือนดารา ที่กำลังเดินตรงมาหา วายุพักต์ ร้องดังขึ้นมาทันที

สายตาแข็งๆ ของวายุพักต์ ทำให้ เดือนดารา หยุด

ถ้าเขาบอกว่าไม่ นั้นก็คือ ไม่ !

เธอพูดง่าย ก็เลยคบ กับเขา ได้ไม่ยาก

ต่างคน ก็ต่าง ตอบสนอง ความต้องการซึ่งกันและกัน

ไม่มีอะไร .... ผูกพันธ์ ให้ยุ่งยาก !

ฝ่ามือเล็กๆของญาติผู้น้อง ฟาดลงตรงไหล่ ของธงรบ ทันที

.

"คุณนี้ มันดื้อตาใส จริงๆ "

เสียงบ่นพึมพำ อยู่หลังพวกมาลัยรถคันหรู

ตรีทัพ กำลังเลี้ยวเข้าไปในซอย ตรงถนนหลังสวน ที่อยู่ห่างจากเซ็นทรัลชิดลม ไปไม่มากนัก

ความสงสัย .... เริ่มปรากฎทันที ที่ ผู้หญิงแปลกหน้า

บอกว่า บ้านของเธอ อยู่ย่านนี้

ย่าน... ที่ขึ้นชื่อว่า ติด 1 ใน 5 ทำเลทอง ของประเทศ

เสียงเป่าลมออกจากปาก ทำให้ วราลี นิ่งไปอีกครั้ง

วราลี สูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนยิ้มเศร้า ...มองคนหลังพวกมาลัย

วราลี คลี่ยิ้มเศร้าๆ ของเธอออกอีกครั้ง ก่อนที่จะ ชี้ ให้ ตรีทัพ จอดรถตรงรั้วบ้าน

ความสงสัยถาโถม จนแทบอยากจะถามเธอกลับไปว่า

มีบ้านใหญ่โตใจกลางเมืองขนาดนี้

ทำไมถึง.... ต้อง..

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เสียงกรีดร้อง กระทบเข้าโสตประสาท ทันที ที่วราลี กำลังเอ่ยขอบคุณ พร้อมกับเปิดประตูรถ

เสียงกรีดร้อง....

ที่ไม่อยากได้ยิน

ดังก้อง กังวาล !

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ปัง ... เสียงกระแทกประตูรถหรู ก่อนที่ ตรีทัพ จะวิ่งถลาตามวราลี ลงไป

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

หัวใจของวราลี เต้นระทึก เหงื่อแตกพลั่ก แต่มือนั้นกลับเย็นเฉียบ

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก

ตรีทัพ จ้องมองร่างบางๆ ที่สั่นเทาไปทั้งตัว กำลังขยับขาก้าวขึ้นบันได ปากของวราลีสั่นระริก และ น้ำตากำลังทะลักเอ่อ

ปัง !

เสียงปืนดังขึ้น ในคืนที่เธอ บินกลับมาจากอเมริกา

ตามมาด้วยเสียงกรีดร้อง

และทันที ที่เด็กสาววัย 19

เปิดประตูออก

ร่างของชายวัยกลางคน หน้าเละ เพราะแรงอัดจากกระสุนปืน เลือดไหลนองพื้น และผู้หญิงอีกคน กำลังกรีดร้องอย่างเสียสติ

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก

เสียงแผ่ว เอ่ยเรียกวราลี ที่ตอนนี้ อยู่ตัวสั่น อยู่ตรงหน้าห้อง ห้องหนึ่ง

ห้อง ที่ประตูอ้าออก

และร่างของใครบางคน กำลัง กรีดร้อง ดัง อยู่ในนั้น

ภาพทั้งหมด ไหลย้อนกลับเข้ามาในความทรงจำ

ห้องนี้ .... ห้อง ที่ไม่เคยเหยียบ เข้ามาอีกเลย

มันเหมือนวันนั้น เหมือนเมื่อวันนั้นไม่มีผิด

วันที่เธอเห็นพ่อตัวเองตาย และ แม่ กำลังจะเป็นบ้า

วราลี นิ่งอึ้ง .... ราวกับจะชอค อีกครั้ง !

.

"โทรหาใครเหรอคะ หญิงเห็น ยุ โทรอยู่ตั้งนานแล้ว ไม่ติดสักที"

เสียงเย็นหวาน เอ่ยขึ้น เมื่อเห็นคู่หมั้น ที่เพิ่งกลับมาจากห้องน้ำ ผุดลุกผุดนั่ง และกดโทรศัพท์ หาใครอยู่ตลอดเวลา

พูดจบ แก้วบรั่นดี ก็ยกขึ้นดื่ม จนหมดแก้วทันที

สายตา ของ วายุพักต์ จ้อง เพชรประดับไม่วางตา

ทุกวินาที สำหรับเขาตอนนี้ มันผ่านไป อย่างเชื่องช้า เหลือเกิน !

.

"อีกหน่อยเธอคงเข้าใจ ว่าอะไรสำคัญไปกว่า แค่รักกัน อีกหน่อยซึ่งคงไม่นาน ถึงวันนั้นแล้วเธอจะเข้าใจ ที่ฉันต้องบอกเธอ ให้จาก กันไป"

#แค่รักกัน

🖤